Στη Σελήνη...

Στή Σελήνη Sulla Luna

Μέσα στης νύχτας το σκοτάδι

που ο ύπνος τον θάνατο νικά,

τον δίδυμο αδελφό του,

και τ'όνειρο του κλέβει...

ξεπρόβαλε η Σελήνη,

η όμορφη κόρη του Ήλιου,

που δέχθηκε την χάρη του

νικώντας την ντροπή της,

τινάζοντας τις στάχτες των ενοχών,

απ'το λευκό κορμί της...

Αργά αργά δε να γενεί Πανσέληνος,

θα λάμψει στό στερέωμα,

πριν απ'το άστρο της αυγής,

προάγγελος της μέρας,

του έρωτα και της ζωής.

...............................

Nel buio della notte

dove il sonno la morte vincerà

la sua sorella gemella,

e gli ruberà il sogno...

nasce la Luna,

la bella figlia del Sole,

che gode la sua grazia

senza vergogna e timore,

scuotando le ceneri della colpevolezza

dalla sua pelle bianca.

Giorno dopo giorno crescerà

per diventare la lunapiena

e splendere sul cielo notturno.

Avanza alla prima stella dell'alba,

come il precursore del giorno,

dell'Amore e della Vita.

Lunapiena