LA FOGLIA
Dal tuo ramo staccata,
povera foglia essiccata,
dove vai?
- Ne non so nulla.
La tempesta ha rotto la quercia
che sola era il mio sostegno.
Col suo alito inconstante
lo zeffiro o l' aquilone
da quel giorno mi porta
dalla foresta alla pianura,
dalla montagna alla valle.
Vado dove il vento mi conduce,
senza compatirmi o spaventarmi:
Vado dove va qualsiasi cosa,
dove va la foglia della rosa
e la foglia d' alloro.
.............................................................
Το Φύλλο
Απ'το κλαδί σου κομμένο
φύλλο φτωχό ξεραμένο,
που πας?
-Δεν ξέρω ούτε και γω.
'Εσπασε η καταιγίδα τη βελανιδιά
που'ταν το στήριγμά μου.
Με την αστάθεια της ανάσας τους
ο ζέφυρος ή ο χαρταετός με σέρνουν
από το δάσος στον κάμπο,
κι απ'το βουνό στη κοιλάδα.
Πάω όπου με πάει ο άνεμος,
χωρίς να με λυπάμαι, αλλ'ούτε να φοβάμαι.
Πάω όπου πάνε κι όλοι οι άλλοι
όπου παέι το φύλλο του ρόδου
ή της δάφνης το φύλλο.
...................................
Antoine Vincent Arnault (1766 - 1834)
(secrétaire perpétuel de l'Académie Française)
Trad. Lunapiena
La feuille
ΑπάντησηΔιαγραφήDe ta tige détachée,
Pauvre feuille desséchée,
Où vas-tu ? - Je n'en sais rien.
L'orage a brisé le chêne
Qui seul était mon soutien.
De son inconstante haleine
Le zéphyr ou l'aquilon
Depuis ce jour me promène
De la forêt à la plaine,
De la montagne au vallon.
Je vais où le vent me mène,
Sans me plaindre ou m'effrayer:
Je vais où va toute chose,
Où va la feuille de rose
Et la feuille de laurier.
Antoine Vincent Arnault
(1766 - 1834)
(secrétaire perpétuel de l'Académie Française)
La Foglia
ΑπάντησηΔιαγραφήLungi dal proprio ramo,
povera foglia frale,
dove vai tu? Dal faggio
là dov'io nacqui, mi divise il vento.
Esso, tornando, a volo
dal bosco alla campagna;
dalla valle mi porta alla montagna.
Seco perpetuamente
vo pellegrina, e tutto l'altro ignoro.
Vo dove ogni altra cosa,
dove naturalmente.
va la foglia di rosa,
e la foglia d'alloro.
G Leopardi