Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Στον Καθρέφτη...του Μ. Χατζηπροκοπίου,

Στον Καθρέφτη..
***
Κοιτάζω στον καθρέφτη..
τα γένεια μου να μεγαλώνουν,
τα νύχια των ποδιών μου να μακραίνουν,
τις χάντρες του κομπολογιού μου να βαραίνουν.
***
Κοιτάζω στον καθρέφτη..
το δειλινό σιγά σιγά να πέφτει,
το τραίνο να σιμώνει στο σταθμό,
το πλοίο της γραμμής να φτάνει.
***
Κοιτάζω στον καθρέφτη..
σταγόνες βιαστικές να πέφτουν στην κλεψύδρα
τις ώρες.. να σφυροκοπούν το χρόνο
το άπειρο.. να εξαφανίζεται.
***
Κοιτάζω στον καθρέφτη..
τους σάτυρους.. κοντά στο τζάκι καθισμένους,
τα κάστανα να ψήνουν στη φωτιά,
και το κρασί γουλιά γουλιά να πίνουν..
***
Τώρα γνωρίζω.. την ακτίνα του κύκλου.
***
Μιχάλης Χατζηπροκοπίου
από το "Ορεινό Καταφύγιο"
(Θεσ/νίκη, 1988)
***
Β ι ο γ ρ α φ ι κ ά Στοιχεία
Ο Μιχάλης Χατζηπροκοπίου γεννήθηκε το 1937 στην Αγιάσο της Λέσβου, όπου μεγάλωσε και πήγε σχολείο. Το 1955 έφυγε στην Αθήνα, μόλις τελείωσε το γυμνάσιο και γράφτηκε στην Ανωτάτη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών.
Μετά το πτυχίο και τη θητεία του στο Στρατό, δούλεψε για ένα διάστημα στην «Πειραϊκή - Πατραϊκή» και από το 1965 στο ΚΕΠΕ.
Το 1967 έφυγε με υποτροφία στην Αμερική, προκειμένου να συνεχίσει τις σπουδές του. Πήρε Μaster και το διδακτορικό του στα οικονομικά από τα Πανεπιστήμια του Rochester της Νέας Υόρκης και του State University of New York, at Binghamton, αντίστοιχα.
Aφού δίδαξε για λίγο στις ΗΠΑ και τον Καναδά, το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα.. για να διδάξει αρχικά ως επισκέπτης Kαθηγητής στην Ανωτάτη Βιομηχανική Σχολή Θεσσαλονίκης (από το 1990 Πανεπιστήμιο Μακεδονίας), στην οποία τον Δεκέμβρη του 1975, διορίστηκε, έχοντας εκλεγεί τακτικός Kαθηγητής στην έδρα της Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών.
Ο Μιχάλης Χατζηπροκοπίου δίδαξε:
Ιστορία Οικονομικών Θεωριών,
Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης,
Μικροοικονομική και Μακροοικονομική Θεωρία.
Διετέλεσε, Αντιπρύτανης (1978 - 1979 και 1991 - 1997), Πρύτανης (1979 - 1980, 1982 - 1984 και 1997 - 2000) και Προπρύτανης (1980 - 1981) στην Α.Β.Σ.Θ. και το Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, ενώ έγραψε βιβλία και πολλά άρθρα, σε επιστημονικά περιοδικά, συλλογικούς τόμους και πρακτικά επιστημονικών συνεδρίων.
Διακρινόταν για τις κοινωνικές του ευαισθησίες, που για πολλά χρόνια συνδέθηκαν με τους αγώνες της Αριστεράς.
Το 1998 δημοσίευσε την πρώτη του ποιητική συλλογή.. «Ορεινό Καταφύγιο - Ταξίδι», την οποία ακολούθησε η δεύτερη συλλογή ποιημάτων του με τίτλο «Τα Σύννεφα του Αραράτ», το 2004.
Ήταν παντρεμένος με την Φωτεινή και είχε.. μια κόρη, δυο γιούς και.. μια εγγονή. Έφυγε από κοντά μας... στις 9 Απρίλη 2010.

Σάββατο 29 Μαΐου 2010

Αναμνήσεις.. του Μ. Χατζηπροκοπίου

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ
***
Αυτός ο κυνηγός των αναμνήσεων
που ελλοχεύει μέσα μας...
καταδιώκει αδυσώπητα τα περασμένα
αναζητά νομίσματα αρχαία,
κρυμμένα στο χώμα...
***
Ο χρόνος ανατρέπεται
το κύμα αναστρέφεται
το παρελθόν εμβολίζει το παρόν.
***
Απλώνουμε το χέρι μες απ'τα φύλλα
θολές φιγούρες..
πρόσωπα που κάποτε αγαπήσαμε,
λέξεις οικείες.. μα ξεθωριασμένες..
τόποι και μέρη σάμπως ξεχασμένα
κι η απροσδιόριστη γλυκύτητα
που αφήνει η α ν ά μ ν η σ η ...
κάτω απ'το δέρμα.
***
Μιχάλης Χατζηπροκοπίου
από το... "Ορεινό Καταφύγιο"
***

Ο Εραστής της Σιωπής.. του Μ. Χατζηπροκοπίου

***

Ο Εραστής της Σιωπής

***
Εγώ, ο Εραστής της Σιωπής,
ο λάτρης των άηχων συναυλιών
και θαυμαστής των κωφών μου μουσικών
μιλώ.. με το σπινθήρα των ματιών,
κραυγάζω.. με τις φλέβες των χεριών,
μ'όλο που ζω μέσα στο πλήθος..
κλείνω τις πύλες
και ασφαλής στο φρούριό μου μέσα
βυθίζομαι αυτάρεσκα στον εαυτό μου
βυζαίνοντας της μοναξιάς τη ρόγα.
***
Μ. Χατζηπροκοπίου
από το "Ορεινό Καταφύγιο"
***

Πέμπτη 27 Μαΐου 2010

Μιχάλης Χατζηπροκοπίου: "Σπασμένα Μάρμαρα"

Σπασμένα Μάρμαρα
***
Το πάθος της φωνής έσειε τη Γη
και της ψυχής η φωτιά.. στον ουρανό,
στο μέτωπο της σιγουριάς την έπαρση,
μες στις θαλασσινές σπηλιές της Ζάκυνθος
ρόδινο χέρι στο νερό, γαλάζιες αυταπάτες.
***
Οι κρύπτες τώρα οι μυστικές, ορθάνοιχτες
οι κώδικες της ιερής γραφής σπασμένοι,
πεσμένα γύρω σκόρπισαν τα μάρμαρα
ο Δίας απ'την κορφή, στους πρόποδες τ'Ολύμπου.
***
Γκρεμίστηκε απ'το θρόνο ο Φαραώ
το διαμαντένιο στέμμα του.. στο πάτωμα
η ράβδος η βασιλική κι εκείνη πεταμένη
μικρός γυμνός ανθρώπινος, ο βασιλιάς φαντάζει.
***
Σταχτί το πούσι, κρύβει τους ορίζοντες
η χαλκοπράσινη σκουριά, τυλίγει την πυξίδα
στο Κάβο Ντόρο στα βαθειά, πνίγουν την άνοιξη
στο μακρινό ταξίδι.. ξέχασαν το έρμα.
***
Στο μέρος της καρδιάς, νοιώθω το σίδερο
κάτω απ'τη γλώσσα.. γεύση πικραμύγδαλου
και ν'απειλούν εφιαλτικά τις νύχτες μου
μ'ένα κενό που σέρνεται, σαν ερπετό εντός μου.
***
Μ. Π. Χατζηπροκοπίου
από.. "Τα σύννεφα του Αραράτ"
(2004)
***
Ένα «Ελεύθερο Πνεύμα» των καιρών μας...
ο Μιχάλης Χατζηπροκοπίου
Δάσκαλος, Ποιητής, Συγγραφέας
κι αξιολάτρευτος Άνθρωπος με Νου και Ψυχή...
τέως Πρύτανης και Καθηγητής του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, που γεννήθηκε το 1937, στην Αγιάσο της Λέσβου.... που τον αγκάλιασε μέχρι το 1955, οπότε και πέταξε για αναζήτηση της γνώσης στην Αθήνα, τις ΗΠΑ και τον Καναδά, για να επιστρέψει.. το 1974 ως επισκέπτης Καθηγητής... και από το 1975 να εκλεγεί... τακτικός Καθηγητής στην έδρα της Ιστορίας Οικονομικών Θεωριών.
Από το 1975
ο Καθηγητής Μιχάλης Χατζηπροκοπίου δίδαξε:
Ιστορία Οικονομικών Θεωριών,
Οικονομική Ιστορία της Ευρώπης,
Μικροοικονομική και Μακροοικονομική Θεωρία

Κυριακή 23 Μαΐου 2010

Μπέρτολτ Μπρέχτ...

-Τι είναι στ' αλήθεια ο άνθρωπος?

-Πού να ξέρω ο άνθρωπος τι είναι

Ποιος να το ξέρει τάχα?

-Δεν ξέρω ο άνθρωπος τι είναι

Ξέρω την τιμή του μονάχα.

***

EPΩTHΣEIΣ KI AΠOKPIΣEIΣ

***
-«Mπορεί η αλήθεια νάν’ θνητή
και το ψέμα αθάνατο;»
-«Έτσι δείχνουν όλα».
***
-«Πού είδες, η αδικία να μη ξεμασκαρεύεται χρόνους και καιρούς;».
-«Eδώ».
***
-«Mα ξέρεις κάποιον που..
η βία να του ‘χει φέρει τύχη;»
-«Kαι ποιος δεν ξέρει;»
***
-«Tότε ποιος μπορεί, σ’ έναν τέτοιο κόσμο,
να τσακίσει τον τύραννο;».
-«Eσύ».
***
Bertold Brecht
(1939)

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

ΣΑΠΦΩ, η Δέκατη Μούσα

*****

ΛΥΡΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ ΣΑΠΦΩ

Απόσπασμα 14 από τον... ellinikoslogos

Σαπφώ

(630-570 π. Χ.)..

...θεωρείται ως η σημαντικότερη λυρική Ποιήτρια της αρχαιότητας. Η ποίησή της ήταν γραμμένη στην αιολική διάλεκτο, . Ο Πλάτων την ονομάζει «σοφή» και «Δέκατη Μούσα», ο Ποιητής Ανακρέων από την Θράκη, την αποκαλεί «ηδυμελή», ο σοφιστής Λουκιανός «μελιxρόν αύχημα Λεσβίων», ο Ιουλιανός ο Παραβάτης την αποκαλεί «θηλυκό Όμηρο» και ο Μακεδόνας Στρατηγός Αντίπατρος, «τιμή Λεσβίων γυναικών», ενώ ο Ιστορικός και Φιλόσοφος Στράβων την ονομάζει «θαυμαστόν τέρας». Ο Μυτιληνιός Ποιητής Οδυσσέας Ελύτης την περιέγραψε σαν μια «μακρινή εξαδέρφη» του, με την οποία μεγάλωσαν παίζοντας «στους ίδιους κήπους, γύρω από τις ίδιες ροδιές, πάνω απ' τις ίδιες στέρνες» και της αφιέρωσε ένα από τα μικρά του "έψιλον", (Σαπφώ - Ικαρος, 1996).

***

***

ἄστερες ,ὲν ἀμφὶ κάλαν σελάνναν ἂψ

ἀπυκρύπτοισι φάεννον εἶδος ὄπποτα

πλήθοισα μάλιστα λάμπηι γᾶν ~ ἀργυρία.

*****

"κι όσ' άστρα γύρω βρίσκονται

στην έκπαγλη σελήνη

το φωτεινό τους πρόσωπο

κρύβουν κάθε φορά που εκείνη

ολόγιομη καταλάμπει τη γη

ανεβαίνοντας ~ ασημοκαπνισμένη."

Σαπφώ - Ο. Ελύτης

ΛΕΣΒΟΣ, Το Νησί των Ποιητών

Λέσβος: το Νησί των Π ο ι η τ ώ ν
Το πανέμορφο Νησί του Απόλλωνα, η Αιολική Γη..
γέννησε και.. κράτησε στην αγκαλιά του και...
μας χάρισε.. σημαντικούς Π ο ι η τ έ ς
Ανθρώπους των Γραμμάτων και των Τεχνών
από την αρχαιότητα.. μέχρι τις μέρες μας.
*****
Η μεγάλη Μούσα των αιώνων Σαπφώ,
ο Λυρικός Ποιητής Αλκαίος,
ο Έλληνας πεζογράφος Στρατής Μυριβήλης,
ο λαϊκός Ζωγράφος της νεοελληνικής Τέχνης,
Χατζημιχαήλ Θεόφιλος,
ο Συγγραφέας Ηλίας Βενέζης,
που μεγάλωσε στην Μυτιλήνη,
ο Νομπελίστας και σύγχρονος Ποιητής
Οδυσσέας Ελύτης
ο σύγχρονος Ζωγράφος Γιώργος Βακιρτζής
και ο Δάσκαλος - Ποιητής Μιχάλης Χατζηπροκοπίου
***

Πουθενά σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου,

ο ήλιος και η Σελήνη

δε συμβασιλεύουν τόσο αρμονικά,

δε μοιράζονται τόσο ακριβοδίκαια την ισχύ τους,

όσο επάνω σε αυτό το κομμάτι της γης

που κάποτε, ποιος ξέρει,

σε τι καιρούς απίθανους,

ποιος θεός, για να κάνει το κέφι του,

έκοψε και φύσηξε μακριά

ίδιο πλατανόφυλλο

καταμεσής του πελάγους."

Οδυσσέας Ελύτης

Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Giorgos Merantzas - Dikopi Zoi

Η Δίκοπη Ζωή

***

Απ' το κακό και τ' άδικο διωγμένο

κι όπως ενήστευες τη δίκοπη ζωή,

σε βρήκα ξαφνικά σημαδεμένο

να σ' έχει ο κάτω κόσμος ξεγραμμένο

κι ο πάνω κόσμος να 'ναι οι τροχοί

που σ' έχουν στα στενά κυνηγημένο.

***

Και πήρες του καιρού τ' αλφαβητάρι

και της αγάπης λόγια φυλαχτό,

για να βρει πάλι ρίζα το χορτάρι

και πήρες την ελπίδα και τη χάρη,

ψηλά να πας να χτίσεις κιβωτό

με την ελπίδα μόνο και τη χάρη.

***

Μα πως να μην ξεχάσεις την αυλή σου

και την παλιά τη γνώμη καθενός,

όσους κρυφά περπάτησαν μαζί σου

να σημαδεύουν πάλι τη ζωή σου

και να σαι το πουλί... κι ο κυνηγός

στις μαύρες λαγκαδιές του παραδείσου.

***

Κρυφά και φανερά σ' ακολουθούνε

οι συμμορίες κι οι βασανιστές

και ψάχνουν μέρα - νύχτα να σε βρούνε,

μα δεν υπάρχει δρόμος να διαβούνε

γιατί ποτέ... δεν ήταν ποιητές,

το χώμα που πατούν ...να προσκυνούνε.

***

Στίχοι: Μάνος Ελευθερίου

Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος

Ερμηνεία: Γιώργος Μεράντζας

Ερμηνεία από...

την αξέχαστη Μαρία Δημητριάδη

Τετάρτη 12 Μαΐου 2010

Απόκριση... του Νικηφόρου Βρεττάκου

Απόκριση
Ο ήλιος μοιράζεται σε κομμάτια
μέσα στους ποιητές.
Είναι το αντίδωρο
που ο Θεός διανέμει στους εντολείς του.
***
Συμμετέχουμε στην υπόθεση του φωτός.
***
Ενώ φτιάχνουν εκείνοι, πουλούν, διακινούν
όπου γης κι όπου άνθρωποι όπλα
κι αποθηκεύουν αίμα σκοτώνοντας όνειρα
εμείς προσπαθούμε:
Να φτιάξουμε
έναν ουρανό με λίγες λέξεις.
***
Νικηφόρος Βρεττάκος

Τρίτη 11 Μαΐου 2010

Nikiforοs Vrettakos - Νικηφόρος Βρεττάκος: "MAGNIFICAT" - "ΜΕΓΑΛΥΝΑΡΙ"

Ειρήνη είναι όταν...

Ειρήνη, λοιπόν, είναι..

ό,τι συνέλαβα μες απ᾿ την έκφραση

και μες απ᾿ την κίνηση της Ζωής.

Και Ειρήνη είναι κάτι βαθύτερο..

απ᾿ αυτό που εννοούμε

όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.

Ειρήνη είναι όταν τ᾿ ανθρώπου η ψυχή

γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος.

Κι ο Ήλιος... ψυχή μες στον άνθρωπο.

***

Νικηφόρος Βρεττάκος

Rainer Maria Rilke

"O φ ε ί λ ε ι ς..
να ζ ε ι ς τη Z ω ή στο έ π α κ ρ ο,
όχι ανάλογα µε το τι µέρα είναι,
αλλά βολιδοσκοπώντας...
το β ά θ ος της κάθε µ έ ρ α ς”
***
Rainer Maria Rilke
***
Σ' Α γ α π ώ
***
Σβήσε τα μάτια μου· μπορώ να σε κοιτάζω,
τ’ αυτιά μου σφράγισέ τα, να σ’ ακούω μπορώ.
Χωρίς τα πόδια μου μπορώ να'ρθω σ’ εσένα,
και δίχως στόμα, θα μπορώ να σε παρακαλώ.
***
Κόψε τα χέρια μου, θα σε σφιχταγκαλιάζω,
σαν να ήταν χέρια, όμοια καλά, με την καρδιά.
Σταμάτησέ μου την καρδιά,
και θα καρδιοχτυπώ με το κεφάλι.
Κι αν κάμεις το κεφάλι μου σύντριμμα, στάχτη,
εγώ μέσα στο αίμα μου.. θα σ’ έχω πάλι.
***
Rainer Maria Rilke

ΓΛΑΡΟΣ - ΜΑΝΩΛΗΣ ΛΙΔΑΚΗΣ (Glaros (Gull), Manolis Lidakis)

Ο ΓΛΑΡΟΣ

***

Έκανα τη μοναξιά μου

παραθύρι στα όνειρα μου

κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος

και μου μίλησε με θάρρος.

***

Μου 'πε: κοίτα πως πετάω

κι από τα ψηλά κοιτάω

έτσι είδα τα όνειρά σου

κι είμαι τώρα εδώ μπροστά σου.

***

Μου 'πε κι άλλα - μου 'πε κι άλλα

ώσπου άρχισε ψιχάλα...

'Ελα, μου 'πε, πάμε τώρα

δε φοβόμαστε τη μπόρα...

***

Θα πετάξουμε παντού

έχω θύελλα στο νου

αστραπή μες στην καρδιά μου

ουρανό τα όνειρά μου.

***

Έκανα τη μοναξιά μου

παραμύθι στα όνειρά μου

κι ήρθε κι έκατσε ένας γλάρος

και μου μίλησε με θάρρος.

***

Στίχοι, Μουσική: Βάσω Αλαγιάννη

Πρώτη εκτέλεση: Μανώλης Λιδάκης

Κυριακή 9 Μαΐου 2010

"Μανούλα μου" Μάνος Χατζιδάκις - Λάκης Παππάς

*****

Μανούλα μου

Αχ, τι ντροπή, τέτοια ντροπή

μάνα μου και πως βγαίνει

ούτε κι αν τρέξει ο ποταμός

μάνα μου, δε την πλένει..

*****

Τι να μου κάνουν δάκρυα δυο

και στεναγμοί σαρανταδυό, μανούλα μου

τι κι αν το δάκρυ μου νωπό

βουβό το στόμα και πικρό, μανούλα μου

*****

Και ψάχνω κάποιον για να βρω

και με ρωτάει και τον ρωτώ τι θα γενεί

ποιος θα πονεί, ποιος θα πονεί

μανούλα μου, μανούλα μου

*****

Στίχοι: Ιάκωβος Καμπανέλλης

Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

Πρώτη ερμηνεία: Λάκης Παππάς

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Ασφαιρη Βία... πνίγει την Ανάσα

Πως να κρατήσω.. το δάκρυ μου λευκό
απόψε.. που άνανδρα σου κλέψαν την ανάσα..
κι έσβησαν το χαμόγελο από τα δυό σου χείλη.
***
Πως να κρατήσω την οργή που μέσα μου θεριεύει
Τοξικών αερίων Φυλακή.. σου ετοίμασαν παιδί μου
Καπνός και Στάχτες γύρω μου.. και η ψυχή θολώνει.
***
Πως το ΑΝΤΙΟ θα σου πω... Πως να σε χαιρετήσω..
και τι Τραγούδι να σου πώ.. μαζί σου για να πάρεις
Ατέλειωτη είν'η Νύχτα σου.. κι η Θλίψη παγωμένη.
Lunapiena

Τετάρτη 5 Μαΐου 2010

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Η Αξία της Σωφροσύνης

[119] ἢν γὰρ ταῦτα καὶ τὰ τοιαῦτα διεξίητε πρὸς ὑμᾶς αὐτούς, εὑρήσετε τὴν μὲν ἀκολασίαν καὶ τὴν ὕβριν τῶν κακῶν αἰτίαν γιγνομένην, τὴν δὲ σωφροσύνην τῶν ἀγαθῶν.
Ἣν ὑμεῖς ἐπὶ μὲν τῶν ἰδιωτῶν ἐπαινεῖτε, καὶ νομίζετε τοὺς ταύτῃ χρωμένους ἀσφαλέστατα ζῆν καὶ βελτίστους εἶναι τῶν πολιτῶν, τὸ δὲ κοινὸν ἡμῶν οὐκ οἴεσθε δεῖν τοιοῦτον παρασκευάζειν.
[120] καίτοι προσήκει τὰς ἀρετὰς ἀσκεῖν καὶ τὰς κακίας φεύγειν πολὺ μᾶλλον ταῖς πόλεσιν ἢ τοῖς ἰδιώταις. ἀνὴρ μὲν γὰρ ἀσεβὴς καὶ πονηρὸς τυχὸν ἂν φθάσειε τελευτήσας πρὶν δοῦναι δίκην τῶν ἡμαρτημένων·
αἱ δὲ πόλεις διὰ τὴν ἀθανασίαν ὑπομένουσι καὶ τὰς παρὰ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὰς παρὰ τῶν θεῶν τιμωρίας.
[124] Ἀλλ’ ὅμως τηλικούτων ἡμῖν ὑπομνημάτων καταλελειμμένων ὡς ἐφ’ ἑκατέρων αὐτῶν ἡ πόλις ἔπραττεν, οὕτω χαίρομεν ταῖς τῶν ῥητόρων πονηρίαις ὥσθ’ ὁρῶντες διὰ τὸν πόλεμον καὶ τὰς ταραχάς, ἃς οὗτοι πεποιήκασι, τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλοὺς ἐκ τῶν πατρῴων ἐκπεπτωκότας, τούτους δ’ ἐκ πενήτων πλουσίους γεγενημένους, οὐκ ἀγανακτοῦμεν οὐδὲ φθονοῦμεν ταῖς εὐπραγίαις αὐτῶν,
[125] ἀλλ’ ὑπομένομεν τὴν μὲν πόλιν διαβολὰς ἔχουσαν ὡς λυμαίνεται καὶ δασμολογεῖ τοὺς Ἕλληνας, τούτους δὲ τὰς ἐπικαρπίας λαμβάνοντας, καὶ τὸν μὲν δῆμον, ὅν φασιν οὗτοι δεῖν τῶν ἄλλων ἄρχειν, χεῖρον πράττοντα τῶν ταῖς ὀλιγαρχίαις δουλευόντων, οἷς δ’ οὐδὲν ὑπῆρχεν ἀγαθόν, τούτους δὲ διὰ τὴν ἄνοιαν τὴν ἡμετέραν ἐκ ταπεινῶν εὐδαιμονεστέρους γεγενημένους.
[126] καίτοι Περικλῆς ὁ πρὸ τῶν τοιούτων δημαγωγὸς καταστάς, παραλαβὼν τὴν πόλιν χεῖρον μὲν φρονοῦσαν ἢ πρὶν κατασχεῖν τὴν ἀρχήν, ἔτι δ’ ἀνεκτῶς πολιτευομένην οὐκ ἐπὶ τὸν ἴδιον χρηματισμὸν ὥρμησεν, ἀλλὰ τὸν μὲν οἶκον ἐλάττω τὸν αὑτοῦ κατέλιπεν ἢ παρὰ τοῦ πατρὸς παρέλαβεν, εἰς δὲ τὴν ἀκρόπολιν ἀνήγαγεν ὀκτακισχίλια τάλαντα χωρὶς τῶν ἱερῶν.
[127] οὗτοι δὲ τοσοῦτον ἐκείνου διενηνόχασιν, ὥστε λέγειν μὲν τολμῶσιν ὡς διὰ τὴν τῶν κοινῶν ἐπιμέλειαν οὐ δύνανται τοῖς αὑτῶν ἰδίοις προσέχειν τὸν νοῦν, φαίνεται δὲ τὰ μὲν ἀμελούμενα τοσαύτην εἰληφότα τὴν ἐπίδοσιν, ὅσην οὐδ’ ἂν εὔξασθαι τοῖς θεοῖς πρότερον ἠξίωσαν, τὸ δὲ πλῆθος ἡμῶν, οὗ κήδεσθαί φασιν,οὕτω διακείμενον ὥστε μηδένα τῶν πολιτῶν ἡδέως ζῆν μηδὲ ῥᾳθύμως, ἀλλ’ ὀδυρμῶν μεστὴν εἶναι τὴν πόλιν.
[128] οἱ μὲν γὰρ τὰς πενίας καὶ τὰς ἐνδείας ἀ ν α γ κ ά ζ ο ν τ α ι διεξιέναι καὶ θρηνεῖν πρὸς σφᾶς αὐτούς, οἱ δὲ τὸ πλῆθος τῶν προσταγμάτων καὶ τῶν λειτουργιῶν καὶ τὰ κακὰ τὰ περὶ τὰς συμμορίας καὶ τὰς ἀντιδόσεις· ἃ τοιαύτας ἐμποιεῖ λύπας, ὥστ’ ἄλγιον ζῆν τοὺς τὰς οὐσίας κεκτημένους
ἢ τοὺς συνεχῶς πενομένους."
*******
Αν λοιπόν εξετάσετε προσεκτικά όλα αυτά, θα διαπιστώσετε πως.. η ασυδοσία και η αλαζονεία είναι αίτια των κακών, ενώ η Σ ω φ ρ ο σ ύ ν η αιτία των αγαθών.
Τη σωφροσύνη την επαινείτε, όταν την έχουν ως άτομα οι άνθρωποι, και νομίζετε πως αυτοί που την εφαρμόζουν ζουν μία πολύ ασφαλή ζωή και είναι άριστοι πολίτες, ενώ δεν πιστεύετε πως πρέπει να κάνετε και την κ ο ι ν ω ν ί α μας να συμπεριφέρεται κατά τον ίδιο τρόπο.
Και όμως.. ε π ι β ά λ λ ε τα ι να εξασκούν.. τις αρετές και ν' αποφεύγουν τις κακίες πολύ περισσότερο.. τα κ ρ ά τ η.. παρά οι πολίτες.
Γιατί κάποιος ασεβής και παλιάνθρωπος μπορεί να πεθάνει, προτού τιμωρηθεί για τα σφάλματά του, οι πόλεις όμως, επειδή είναι αθάνατες, δέχονται την τιμωρία τόσο από τους ανθρώπους όσο και από τους θεούς.
Ωστόσο, αν και έχουμε τέτοιες αναμνήσεις, σε ποια δηλαδή κατάσταση βρισκόταν η πόλη μας χάρη στους χρηστούς από το ένα μέρος και εξαιτίας των φαύλων από το άλλο , τόσο χαιρόμαστε.. με τις φαυλότητες των ρητόρων, ώστε βλέπουμε, εξαιτίας του πολέμου και των αναταραχών που προκλήθηκαν από τέτοιους ανθρώπους, πολλούς πολίτες να έχουν χάσει την πατρική περιουσία , και αυτούς απο φτωχοί να έχουν γίνει πλούσιοι, και όμως δεν αγανακτούμε κι ούτε τους φθονούμε για την ευημερία τους· αντίθετα, ανεχόμαστε η πόλη μας να κατηγορείται ότι εξοντώνει και φορολογεί τους Έλληνες, ενώ αυτοί καρπώνονται τα ποσοστά τους· ανεχόμαστε ο λ α ό ς, που αυτοί λένε πως πρέπει να είναι κυρίαρχος, ν α δ υ σ τ υ χ ε ί χειρότερα και από αυτούς που είναι δούλοι σε ολιγαρχικά καθεστώτα, ενώ... αυτοί που δεν είχαν καμιά περιουσία, χάρη στην απερισκεψία τη δική μας, από άσημοι να έχουν γίνει περίβλεπτοι.
*****
Και όμως ο Π ε ρ ι κ λ ή ς, που έγινε αρχηγός του λαού πριν από αυτούς, παρέλαβε ένα κράτος, το οποίο ήταν λιγότερο συνετό.. σε σχέση με αυτό που ανέλαβε την ηγεμονία, αλλά διοικούνταν ακόμη με τρόπο ανεκτό, και δεν ξεκίνησε την πολιτική του σταδιοδρομία με σκοπό την απόκτηση χρημάτων· αντίθετα, και την οικογενειακή του περιουσία άφησε μικρότερη απ' αυτήν που του κληροδότησε ο πατέρας του και στην ακρόπολη κατέθεσε οκτώ χιλιάδες τάλαντα, χωρίς να υπολογίσουμε τα αφιερώματα.
Ωστόσο οι σημερινοί πολιτικοί τόσο διαφέρουν από εκείνον, που από τη μια έχουν το θ ρ ά σ ο ς να λένε πως, εξαιτίας της φροντίδας που δείχνουν για τα κοινά, δεν μπορούν να προσέχουν τις δικές τους ιδιωτικές υποθέσεις, ενώ από την άλλη φαίνεται πως αυτά που δήθεν αμελούν έχουν σημειώσει τόση πρόοδο, όση ούτε στην προσευχή τους δε θα τολμούσαν πρωτύτερα να ζητήσουν από τους θεούς· αντίθετα ο Λ α ό ς μας, για τον οποίο ισχυρίζονται πως φροντίζουν, βρίσκεται σε τέτοια κατάσταση, ώστε κανείς.. από τους πολίτες να μη ζει.. ούτε ευχάριστα ούτε με ευχέρεια.. και η πόλη μας να είναι γεμάτη θρήνους.
Μέσα στη φτώχεια.. λοιπόν, όπου ασκούν τη δύναμή τους, οι λαϊκιστές πολιτικοί.. θα έβλεπαν να βρίσκονται με μεγάλη ευχαρίστηση όλοι οι πολίτες. Απόδειξη απτή είναι το εξής: ..δεν αναζητούν να βρουν πώς θα εξασφαλίσουν στους φτωχούς τα μέσα επιβίωσής τους, αλλά.. πώς
θα ε ξ ι σ ώ σ ο υ ν με.. τους φτωχούς όσους θεωρούνται ότι διαθέτουν κάποια περιουσία. "
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
(Μεταφρ. Μ. Γ. Ξάνθου)
^
από "ΠΥΛΗ για την Ελληνική Γλώσσα"
^

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

"Η Μπαλάντα του κυρ-Μέντιου"- Νίκος Ξυλούρης

Δε λυγάνε τα ξεράδια

και πονάνε τα ρημάδια!

Κούτσα μια.. και κούτσα δυο..

της ζωής το ρημαδιό!

Mεροδούλι, ξενοδούλι!

Δέρναν ούλοι: αφέντες, δούλοι,

ούλοι: δούλοι, αφεντικό

...και μ'aφήναν.. νηστικό.

Aνωχώρι, Κατωχώρι,

ανηφόρι, κατηφόρι,

και με κάμα και βροχή,

ώσπου μου 'βγαινε.. η ψυχή.

Eίκοσι χρονώ γομάρι

σήκωσα όλο το νταμάρι

κι' έχτισα, στην εμπασιά

του χωριού, την εκκλησιά.

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο

χάιντε Σύμβολον αιώνιο!

Αν ξυπνήσεις, μονομιάς

θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Kοίτα! Οι άλλοι έχουν κινήσει

κι' έχ' η πλάση κοκκινήσει

κι' άλλος ήλιος έχει βγη

σ' άλλη θάλασσ', άλλη γης".

Χάιντε θύμα, χάιντε ψώνιο

χάιντε Σύμβολον αιώνιο!

Αν ξυπνήσεις, μονομιάς

θα 'ρτη ανάποδα ο ντουνιάς.

Κώστας Βάρναλης

Ερμηνεία: Νίκος Ξυλούρης

Μάνα μου Ελλάς..

Μάνα Μου Ελλάς

Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω

ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ

δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά

να περπατήσω μια Πρωτομαγιά

*****

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα

*****

Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια

εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια

και δε δακρύζεις ποτέ σου... μάνα μου Ελλάς

που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς

*****

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα

*****

Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα

είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα

και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού

Ελλάδα Ελλάδα... Μάνα του Καημού

*****

Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα

μου τα πες με το πρώτο σου το γάλα

*****

Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι

εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη

και στις αρένες του κόσμου.. Μάνα μου Ελλάς

το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς

*****

Στίχοι: Νίκος Γκάτσος

Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος

Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Δημητράτος

Άλλες ερμηνείες: Γιώργος Νταλάρας

Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Αντώνης Καλογιάννης - "Aνοιξε το Παράθυρο"

ΑΝΟΙΞΕ το ΠΑΡΑΘΥΡΟ

Τα λόγια ήτανε καλά

καλά και τιμημένα

μαλαματένιος ο σ τ α υ ρ ό ς

χωρίς καδένα...

***

Άνοιξε το παράθυρο να μπει

δροσιά να μπει του Μάη

εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' α λ λ ο ύ

κι α λ λ ο ύ η ζωή μας πάει...

***

Οι βέρες ήτανε χρυσές

χρυσές κι οι α λ υ σ ί δ ε ς

που δέσανε τα νιάτα μας

πως δεν τις είδες...

***

Άνοιξε το παράθυρο να μπει

δροσιά να μπει του Μάη

εμείς γι' αλλού κινήσαμε γι' αλλού

κι α λ λ ο ύ η ζωή μας πάει..

***

Στίχοι: Ερρίκος Θαλασσινός

Μουσική: Γιώργος Χατζηνάσιος

Πρώτη εκτέλεση: Αντώνης Καλογιάννης

στην ταινία «Ένας νομοταγής Πολίτης»

του Κ. Μουρσελά, 1974.