Ειρήνη είναι όταν...
Ειρήνη, λοιπόν, είναι..
ό,τι συνέλαβα μες απ᾿ την έκφραση
και μες απ᾿ την κίνηση της Ζωής.
Και Ειρήνη είναι κάτι βαθύτερο..
απ᾿ αυτό που εννοούμε
όταν δεν γίνεται κάποτε πόλεμος.
Ειρήνη είναι όταν τ᾿ ανθρώπου η ψυχή
γίνεται έξω στο σύμπαν ήλιος.
Κι ο Ήλιος... ψυχή μες στον άνθρωπο.
***
Νικηφόρος Βρεττάκος
ΤΟ ΦΙΛΙΚΟ ΣΗΜΑΔΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε πήρε ο ύπνος βαθύς,
που με κράτησε όλη τη νύχτα.
Στις φούχτες μου λίμναζε το φεγγάρι.
Αγρίμια όλη νύχτα γυρόφερναν τον ύπνο μου.
Πλησίαζαν, με κοίταζαν
κι αμέσως χωρίς να μ'αγγίξουν,
πατώντας στα νύχια, ξανάφευγαν.
Είχα αφημένο το κρίνο που μούδωσες
πάνω στο στήθος μου.
Βρεττάκος Νικηφόρος
Il Segnale Amico
Un sonno profondo è arrivato
che mi ha tenuto tutta la notte.
Tra le mie mani si stagnava la luna.
Animali selvaggi tutta la notte
girovagavano nel mio sogno.
Si avvicivano, mi guardavano
e senza nemmeno toccarmi,
in punta dei piedi, andavano via.
Era rimasto sul mio petto
il bianco giglio che mi hai donato.
Nikiforos Vrettakos
trad. Lunapiena
Ο ΧΡΥΣΟΣ ΥΠΝΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω να κοιμηθώ, αλλά εσύ δε μ'αφήνεις.
Έχεις ρίξει το χέρι σου στο μάγουλό μου
και τρέχει στο μαξιλάρι μου φως.
Διακλαδίζεται, ρέει στο στήθος μου,
φτάνει στα πόδια.
Όλοι οι στίχοι μούσκεψαν μέσα μου.
Πες μου, τι θάλεγε η μητέρα μου.
αν μ' έβλεπεν έτσι, μ'αυτό το χρυσό
στεφάνι στο μέτωπο;
Βρεττάκος Νικηφόρος
Il Sonno dorato
Vorrei dormire, ma tu non mi lasci.
Hai posato la tua mano sul mio viso
e scorre luce sul mio cuscino.
Si espande, fluisce sul mio petto
ed arriva sui miei piedi.
Son bagnati di sangue i miei versi.
Dimmi, cosa pensasse mia madre,
se mi vedeva cosi, con questa
dorata corona sulla mia fronte?
Nikiforos Vrettakos
trad. Lunapiena