Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Μ. ΛΟΙΖΟΣ - Μ ΡΑΣΟΥΛΗΣ: Ο Άνεμος κυλάει


Ο άνεμος κυλάει και φεύγει

Ο ίδιος άνεμος... ποτέ δεν σαλεύει

Δυο φορές

Το ίδιο κλαδί της κερασιάς

Τα πουλιά... τραγουδάνε στα δένδρα

Είναι φτερά... που θέλουν να πετάξουν

Εδώ πέρα... η πόρτα είναι κλεισμένη

Π ρ έ π ε ι.... να τηνε ρίξω

Πρέπει... να σε δω αγαπημένη μου

Α να'ναι ωραία η Ζωή... όπως εσύ

Α να'ναι... να'ναι φίλη

Να΄ναι... αγαπημένη όπως εσύ

Το ξέρω.... ακόμα δεν τελείωσε

Της δυστυχίας το συμπόσιο

Μα... θα τ ε λ ε ι ώ σ ε ι


Στίχοι: Ναζίμ Χικμέτ & Γιάννης Ρίτσος

Μουσική: Μάνος Λοΐζος

Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος

Δίσκος: Γράμματα στην αγαπημένη (1983)

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ: Να ΜΗ Λυγάς


"Το ξέρω... ακόμα δεν τελείωσε... 
της δυστυχίας το συμπόσιο
Μα... θα τ ε λ ε ι ώ σ ε ι..."

"...θ’ ανοίξουν τα γ α ρ ο ύ φ α λ α... 
η ώρα η Καλή
-Τι τάχα αν είσαι φ υ λ α κ ή;... 
Να ΜΗ ΛΥΓΑΣ... Αυτό είν’ όλο.
Δεν είναι.... άλλη συμβουλή."

"το Ζήτημα δεν είναι... να είσαι αιχμάλωτος
Το... ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΑΔΙΝΕΣΑΙ 
ΑΥΤΟ... ΕΙΝΑΙ..."

"Εδώ πέρα... η πόρτα είναι κλεισμένη
Π ρ έ π ε ι.... να τηνε ρίξω"

ΝΑΖΙΜ ΧΙΚΜΕΤ

Τ.S. Eliot - «The Rock»


Κανένας δεν μας πήρε για δουλειά
Με τα χέρια στις τσέπες
Και σκυφτά πρόσωπα
Περιμένουμε σε ανοιχτούς χώρους
Και τρεμουλιάζουμε σε σκοτεινά δωμάτια.
.......
Σ’ αυτή τη χώρα
Σε δύο άντρες θα αντιστοιχεί ένα τσιγάρο
Σε δύο γυναίκες ένα τέταρτο πικρής μπύρας
Σ’ αυτή τη χώρα
Κανένας δεν μας πήρε για δουλειά.
Η ζωή μας είναι απρόσδεκτη, ο θάνατός μας
Δεν αναφέρεται στους «Times».

 Τ.S. Eliot, «The Rock». 
Collected Poems 1909-1935

Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

ΕΙΡΗΝΗ ΠΑΠΠΑ - Β. ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ: ΩΔΕΣ


Μοιρολόϊ της Βροχής



Μοιρολόι της βροχής
βράδυ Κυριακής,
πού πηγαίνεις μοναχός
ούτε πόρτα να μπεις,
πέτρα να σταθείς
κι όπου πας, χλωμό παιδί,
ο καημός σου στη γωνιά
σε καρτερεί.

Παλληκάρι χλωμό
μες στο καπηλειό
απομείναμε οι δυο μας,
ο καημός σου βραχνάς
πάψε να πονάς
η ζωή γοργά περνά
δυο κρασιά, δυο στεναγμοί
κι έχε γεια.

Παλληκάρι χλωμό
σ' ηύρανε νεκρό
στο παλιό σταυροδρόμι,
μοιρολόι η βροχή
μαύρα π' αντηχεί
στο καλό, χλωμό παιδί,
σαν τη μάγισσα
σε πήρε η Κυριακή.

Ποίηση: Τάσος Λειβαδίτης 
Μουσική - Ερμηνεία: Μίκης Θεοδωράκης 
Βιντεοσύνθεση: Στέλλα Δενδηλιάρη
Άλμπουμ: Τα Λυρικά (1978) 

Κυριακή 27 Απριλίου 2014

ANTONIO GRAMSCI: ΜΙΣΩ την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ


ANTONIO GRAMSCI: ΜΙΣΩ την ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ


"...Η αδιαφορία είναι... το νεκρό βάρος της ιστορίας.

Η αδιαφορία δρα... δυνατά πάνω στην ιστορία. 

Δρα παθητικά... αλλά δρα. Είναι... η μ ο ι ρ ο λ α τ ρ ί α. 

Είναι αυτό... που δεν μπορείς να υπολογίσεις. 

Είναι αυτό... που διαταράσσει τα προγράμματα, 

που ανατρέπει τα σχέδια που έχουν κατασκευαστεί

 με τον καλύτερο τρόπο.


Είναι.... η κτηνώδης ύλη που π ν ί γ ε ι... την ευφυΐα. 

Αυτό που συμβαίνει, το κακό που πέφτει πάνω σε όλους, 

σ υ μ β α ί ν ε ι... 

γιατί η μάζα των ανθρώπων απαρνείται τη βούλησή της,

α φ ή ν ε ι... να εκδίδονται ν ό μ ο ι... 

που μόνο η εξέγερση θα μπορέσει να καταργήσει, 

α φ ή ν ε ι... να ανέβουν στην εξουσία άνθρωποι.. 

που μόνο μια ανταρσία θα μπορέσει να ανατρέψει. 

Μέσα στη σκόπιμη απουσία και στην αδιαφορία λίγα χέρια, 

που δεν επιτηρούνται από κανέναν έλεγχο,

 υφαίνουν τον ιστό της συλλογικής ζωής, 

και η μάζα... είναι σε άγνοια.. γιατί δεν ανησυχεί. 

Φ α ί ν ε τ α ι... 

σαν η μοίρα να συμπαρασύρει τους πάντες και τα πάντα, 

φ α ί ν ε τ α ι.. 

σαν η ιστορία να μην είναι τίποτε άλλο

 από ένα τεράστιο φυσικό φαινόμενο, μια έκρηξη ηφαιστείου

... ένας σεισμός όπου όλοι... είναι θ ύ μ α τ α, 

αυτοί.. που τον θέλησαν κι αυτοί που δεν τον θέλησαν, 

αυτοί.. που γνώριζαν... κι αυτοί.. που δεν γνώριζαν, 

αυτοί.. που ήταν δραστήριοι... κι αυτοί... που αδιαφορούσαν. 


Κάποιοι κλαψουρίζουν αξιοθρήνητα, 

άλλοι βλαστημάνε χυδαία, 

αλλά... κανείς ή λ ί γ ο ι.. αναρωτιούνται: 

Αν είχα κάνει κι εγώ... το χ ρ έ ο ς μου.. 

αν είχα προσπαθήσει... να επιβάλλω τη βούλησή μου, 

θα συνέβαινε... α υ τ ό... που συνέβη;"

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ: Απολογισμός


Τι μας περίσσεψε απ΄ το σκηνικό; 

Το κάθισμα και τ΄ άλλο κάθισμα, 

η απότομη στροφή του αέρα.

...Ή, ας πούμε... ο μακαρίτης Ήλιος

με τα τζάμια του και τα πουλιά του
.
Πως προχωρούμε ..και συγκατανεύουμε, 

Ναι, θα σ υ ν α ν τ η θ ο ύ μ ε κάποτε, 

θα σε θυμάμαι…
.
Ο,τι μετακινείται, 

ό,τι περνάει δίχως ν΄ ακούγεται

μόλις ακούγεται... μέσα στις λέξεις.

Μεταστροφές.. επαναλήψεις, 

χάσματα... η παραίτηση, 

π ρ ο π ά ν τ ω ν... η παραίτηση.

Εκείνο που έφυγε... δίχως να φύγει, 

ο τοίχος α ν α σ α ί ν ε ι, 

η π έ τ ρ α έχει σ κ ι ά, 

τ΄ αγκάθι έχει φ ε γ γ ά ρ ι,

ο φτωχός θησαυρός απροστάτευτος 

απ΄ τα δόντια του δάσους,

Η μικρή ξεχασμένη κοιλάδα 

στη σκάφη της σ ι ω π ή ς, 

με μια στάλα... μαύρο νερό.

Τι νομίζεις λοιπόν…. 

πως μας έχει απομείνει;

Τάκης Σινόπουλος

από τις «ΠΕΤΡΕΣ» (1972)

Τρίτη 22 Απριλίου 2014

Mario Benedetti: Μην Προσπαθείς να Σωθείς


 Μην Προσπαθείς να Σωθείς

Μη.. μένεις ακίνητος
στην άκρη του δρόμου
μη.. παγώνεις τη χαρά
μην.. αγαπάς με βαρεμάρα
μην.. προσπαθείς να σωθείς σήμερα
ούτε ποτέ.. να προσπαθήσεις να σωθείς
μην.. επιτρέπεις να εφησυχαστείς
μην.. πιάνεις μια ήσυχη γωνιά
επιφυλακτικός.. μη γίνεσαι στο κόσμο
μην.. αφήνεις να πέσουν τα βλέφαρά σου
σαν αυστηροί δικαστικοί κριτές..
Μη.. σφραγίζεις τα χείλη σου
μην.. αποχαυνωθείς μες στη ζωή
μη.. σκεφτείς ότι δεν το λέει η καρδιά σου
μη.. σε καταδικάζεις πρόωρα...
α λ λ ά... κι αν αυτό....
δεν καταφέρεις να το αποφύγεις
κι αν.. παγώσεις τη χαρά
κι αν.. αγαπήσεις απελπισμένα
κι αν.. σήμερα θελήσεις να σε σώσεις
κι αν.. εφησυχαστείς για λίγο
κι αν.. έπιασες μια ήσυχη γωνιά
στο περιθώριο του κόσμου
κι αν.. άφησες τα βλέφαρά σου να πέσουν
βαρειά.. σαν τους αδίστακτους κριτές
κι αν.. στέγνωσες χωρίς λαλιά
κι αν.. άφησες το νου σου ν'αποχαυνωθεί
κι αν.. πίστεψες πως δεν το λέει η καρδιά σου
κι αν.. ισόβια σε καταδικάζεις
κι ακίνητος μένεις.. στην άκρη του δρόμου
και θέλεις μονάχα να σωθείς....
Μη μένεις... κοντά μου.

Mario Benedetti
Μετάφρ. Lunapiena