Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ: ΒΑΣΤΑ καρδιά μου

. 

Να με ξεριζώσεις χάρε, σ’ αντιστέκομαι σαν δρυ,

όση φόρα θέλεις πάρε, να με πάρει ΔΕΝ μπορεί.

Να με ξεριζώσεις, ΟΧΙ, δεν το θέλω και β α σ τ ώ,

όσο η καρδιά μου το ’χει, το κ ο υ ρ ά γ ι ο της σωστό.

Στ’ αγιασμένο τούτο χ ώ μ α, που ’πιεν αίμα ποταμό

μας κρατάει το χ ρ έ ο ς ακόμα, για το μέγα λ υ τ ρ ω μ ό.

Δεν το θέλω άλλοι να φτάσουν, δίχως μου, στην κορυφή,

στ’ άκρον ύψος να γιορτάσουν οι γενναίοι μου σύντροφοι.

Θα γιορτάσουμε σαν Έ ν α ς... τη μεγάλη Α ν α τ ο λ ή,

κάθε τ ό π ο υ.. κάθε γέννας.. κάθε γλώσσας οι καλοί.

Να με ξεριζώσεις τώρα... μην σε τρώει αποθυμιά,

ΟΛΗ η ΓΗ είναι μια χώρα... ένα δρυ... και ρ ί ζ α ΜΙΑ..

 στίχοι : Κ. ΒΑΡΝΑΛΗ 

μουσική : ΣΠ. ΣΑΜΟΪΛΗ 

με τον ΠΕΤΡΟ ΠΑΝΔΗ