Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2009

K. KAVAFIS: H Πόλις

Η πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ' άλλη γη,
θα πάγω σ' άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί
καλλίτερη απ' αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ' είν' η καρδιά μου -σαν νεκρός- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν
αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα
και ρήμαξα και χάλασα.»
Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις,
δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί.
Στους δρόμους θα γυρνάς τους ίδιους.
Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις.
Για τα αλλού -μη ελπίζεις-δεν έχει πλοίο
για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή,
σ' όλην την γη την χάλασες.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
**********
La Città
Hai detto:
"Andrò per altra terra ed altro mare.
Una città migliore di questa ci sarà.
Tutti gli sforzi sono una condanna scritta.
E qua giace sepolto, come un morto, il cuore.
E fino a quando, in questo desolato languore?
Dove mi volgo, dove l'occhio giro,
macerie nere della vita miro,
ch'io non seppi, per anni,
che perdere e schiantare.
Nè terre nuove troverai, nè nuovi mari.
Ti verrà dietro la città.
Per le vie girerai: le stesse.
E negli stessi quartieri invecchierai,
ti farai bianco nelle stesse mura.
Perenne approdo, questa città.
Per la ventura nave non c'è nè
via speranza vana!
La vita che schiantasti
in questa tana breve,
in tutta la terra l'hai persa,
in tutti i mari.
Constantinos Kavafis
Mondadori1991,
Trad. ..Filippo Maria Pontani -

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2009

Νικηφόρος Βρεττάκος

Ο Ανθρωπος, ο Κόσμος και η Ποίηση
Ανάσκαψα όλη τη γη να σε βρω.
Κοσκίνισα μες την καρδιά μου την έρημο
ήξερα πως δίχως τον άνθρωπο
δεν είναι πλήρες του Ηλιου το φως.
Ενώ, τώρα, κοιτάζοντας
μες από τόση διαύγεια τον κόσμο,
μες από σένα - πλησιάζουν τα πράγματα,
γίνονται ευδιάκριτα, γίνονται διάφανα -
τώρα μπορώ ν᾿αρθρώσω
την τάξη του σ᾿ένα μου ποίημα.
Παίρνοντας μία σελίδα θα βάλω
σ᾿ ευθείες το φως.
Νικηφόρος Βρεττάκος
********
L'Uomo, il Mondo e la Poesia
Ho scavato tutta la terra per trovarti.
Ho stacciato la sabbia
del deserto nel cuore
Sapevo che la luce del Sole
non è completa senza l'uomo.
Mentre adesso guardando
tra la trasparenza del mondo
-tramite Te- le cose si avvicinano,
diventano più chiare, diventano trasparenti
Adesso sono capace di esprimere
la sua armonia con una poesia.
Prenderò una pagina bianca,
e metterò in file la luce..
Nikiforos Vrettakos
Trad. Lunapiena

Παρασκευή 23 Ιανουαρίου 2009

Νέος Ανεμος.. στην Διπλωματία των ΗΠΑ!

Νέος άνεμος..
στην Διπλωματία των ΗΠΑ!
Συμβολική
η Πρώτη Υπογραφή
του Ομπάμα:
υπέγραψε το διάταγμα που προβλέπει το κλείσιμο, μέσα σε ένα χρόνο, της στρατιωτικής φυλακής στην αμερικανική βάση του Γκουαντάναμο στην Κούβα.
Οι ύποπτοι στη φυλακή στο Γκουαντάναμο κρατούνται χρόνια χωρίς να τους απαγγελθούν κατηγορίες και, σύμφωνα με οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, υποβάλλονται σε ανακριτικές μεθόδους που ισοδυναμούν με βασανιστήρια.. και έχει προκαλέσει την έντονη αγανάκτηση πολλών χωρών...
Παράλληλα, ο αμερικανός Πρόεδρος διέταξε..
το κλείσιμο-το συντομότερο δυνατό-
των κέντρων κράτησης που διατηρεί η CIA
στο εξωτερικό για τους υπόπτους για τρομοκρατία...
θα συνεχίσουμε τον αγώνα κατά της βίας
και της τρομοκρατίας αποτελεσματικά
"με τρόπο που θα είναι σύμφωνος
με τις αξίες και τις ιδανικά μας" τόνισε...
ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ η ΑΡΧΗ..
ΕΥΧΟΜΑΣΤΕ ΚΑΛΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ!
ΙΔΩΜΕΝ...
^ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Πέμπτη 22 Ιανουαρίου 2009

Σε Αναμονή... της υποσχόμενης Ελπίδας

Σημαντικές οι Δεσμεύσεις του Νέου Αμερικανού Προέδρου, Μπαράκ Ομπάμα, στην πρώτη του Ομιλία μετά την Ορκωμοσία.
"Τα Λόγια του σηματοδοτούν ένα νέο δρόμο"
και η Ρητορική του ικανότητα είναι καταπληκτική,
"επιλέξατε την Ελπίδα ενάντια στο φόβο" είπε..
Αναμένονται τώρα... οι Πολιτικές του Κινήσεις.
Το αρχικό ενδιαφέρον επικεντρώνεται στις ισορροπίες, που θα παιχτούν ανάμεσα στον Λευκό Οίκο, στο Κογκρέσσο και τη Γερουσία.
*****
Σε ΑΝΑΜΟΝΗ... της υποσχόμενης Ελπίδας,
ας Ευχηθούμε..
μια Καλή, Δημιουργική και Δημοκρατική πορεία...
ώστε "να εργαστεί " ενεργά για την Ειρήνη
και την υποσχόμενη
"Συνεργασία μεταξύ των Χωρών,
με αμοιβαίο Σεβασμό"
Οψόμεθα...
*******
δεν είναι μακρυά το ΦΩΣ απ'το σκοτάδι,
φτάνει να ξημερώσει και ν'ανοίξουν τα Μάτια..

Κυριακή 18 Ιανουαρίου 2009

Η ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ... ΜΠΟΡΕΙ να ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ την ΕΙΡΗΝΗ

ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ σημαίνει ΑΝΑΚΩΧΗ, ΔΙΑΚΟΠΗ και ΑΝΑΣΤΟΛΗ των ΠΟΛΕΜΙΚΩΝ ΕΧΘΡΟΠΡΑΞΙΩΝ, για ένα καθορισμένο χρονικό διάστημα.
Στην Αρχαία Ελλάδα, ήταν ένας ιερός θεσμός, που άρχιζε με την αναγγελία των Ολυμπιακών Αγώνων, προσθέτοντάς του κύρος και φήμη...
Αρχικά διαρκούσε ΕΝΑ μήνα και ονομαζόταν "ΙΕΡΟΜΗΝΙΑ", αργότερα ή διάρκειά του ήταν ΤΡΕΙΣ ή και ΔΕΚΑ μήνες.
Στο διάστημα αυτό:
-Σταματούσε κάθε είδους εχθροπραξίας
και επιτρεπόταν ΕΛΕΥΘΕΡΑ η προσπέλαση στη χώρα της Ηλείας, που κηρυσσόταν ουδέτερη και απαραβίαστη αλλά και σ'όλες τις χώρες που βρισκόταν πριν σε πόλεμο.
-Απαγορευόταν αυστηρά η είσοδος στην Ηλεία σε οποιονδήποτε οπλισμένο ή σε ομάδα στρατού.
-Απαγορευόταν η εκτέλεση οποιασδήποτε θανατικής ποινής.
-Ολοι μπορούσαν να ταξιδέψουν άφοβα για να δουν τους αγώνες και να επιστρέψουν στην πατρίδα τους με ασφάλεια.
*******
Ο θεσμός της ΕΚΕΧΕΙΡΙΑΣ,
είναι το μοναδικό παράδειγμα στον κόσμο,
όπου διαφορετικές πόλεις-κράτη
τείνουν προς τη συμφιλίωση τους,
σταματώντας τις εμπόλεμες συρράξεις
χάρη στην τέλεση των αθλητικών αγώνων.
*********
Η ΕΚΕΧΕΙΡΙΑ δεν επιβάλει την ΕΙΡΗΝΗ..
αλλά μπορεί να την στηρίξει και να την εμπνεύσει
ΑΣ ΤΟ ΕΥΧΗΘΟΥΜΕ...

Σάββατο 17 Ιανουαρίου 2009

Νίκος Εγγονόπουλος

ΔΥΑΔΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ
Να φύγουμε. ΕΜΠΡΟΣ!
Να φύγουμε μακρυά. Στα Γάβλανα!
Στα Γάβλανα!. Εκεί που είναι η σωτηρία,
στης λήθης τ'απάνεμο λιμάνι. Η γαλήνη.
ΕΚΕΙ! Θύματα εξιλαστήρια της αγάπης
της νύχτας ασκητικοί στρατοκόποι
της αυγής περήφανοι περπατητές
ανάφτε το θαλασσινό φανάρι.
..τίνος το λέει στ'αλήθεια η καρδιά,
ας έλθει.. Μη χρονοτριβούμε άδικα
σε μάταιες ανασκοπήσεις του παρελθόντος.
Οι καιροί είναι αβέβαιοι.
Καμμιά ασφάλεια δεν έχουν οι δρόμοι
και σε πολλά σημεία, η πλημμύρα κατέκλεισε το παν.
Στα σκοτεινά χαντάκια στοιβάχτηκαν
σε στάσεις ειρωνικές οι καρυάτιδες
οι ποθοκρατόρισσες των ερωτικών μας χρόνων,
Το περίφημό τους χαμόγελο πέταξε μακρυά
κι ανθεί τώρα σε κάτι χαμένα ερημονήσια..
Τ'αστροπελέκι μας σείχνει το δρόμο.
ΕΜΠΡΟΣ! Στα Γάβλανα της Λυκαονίας,
ν'αναπαυθούμε...
Ν. ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Τετάρτη 14 Ιανουαρίου 2009

ΓΙΑ την ΕΙΡΗΝΗ...

"ΕΙΡΗΝΗ" Picasso
"Δεν υπάρχει άνθρωπος τόσο ανόητος, που να προτιμάει τον πόλεμο από την ΕΙΡΗΝΗ... γιατί κατά την ειρήνη, τα παιδιά τους γονείς τους θάβουν, ενώ κατά τον πόλεμο, οι γονείς τα παιδιά τους" γράφει ο Θουκυδίδης
και συνεχίζει: "Γιατί ο πόλεμος γίνεται δάσκαλος της βίας και του εγκλήματος, εξαγριώνει, και εξομοιώνει τις ψυχικές διαθέσεις των ανθρώπων με το πολεμικό περιβάλλον". ενώ ο Ευριπίδης αναφωνεί:
"Ω Ειρήνη που είσαι παρά πολύ ωραία θεά
και φέρνεις πλούτη πολλά και μεγάλα,
γιατί τόσο πολύ καθυστερείς να έρθεις στη γη;
Φοβάμαι μη με προφθάσουν τα βάσανα των γηρατειών
και δεν προλάβω ν' αντικρίσω την χαριτωμένη ώρα σου..."
κι ο Αριστοφάνης προειδοποιεί λέγοντας:
"O Πόλεμος είχε γκρεμίσει την Ειρήνη σε βαθιά σπηλιά,
αφού έριξε από πάνω πολλές πέτρες,
ετοίμασε μεγάλο γουδί,
για να συντρίψει μέσα σ' αυτό τις πόλεις.."
Πρώτη αντίσταση ενάντια στον Πόλεμο ξεκινούν... η Σπαρτιάτισσα Λαμπετού, που είχε συνεννοηθεί με την Λυσιστράτη
....και ξεσηκώνουν όλες τις γυναίκες...
ενάντια στων ανδρών το άγριο μακελειό!
.....γιατί όπως γράφει ο Μένανδρος:
"....Η ειρήνη δίνει ψωμί στο γεωργό
ακόμα κι αν βρίσκεται ανάμεσα στα βράχια,
αντίθετα ο πόλεμος του φέρνει δυστυχία
ακόμα κι αν βρίσκεται στον πιο πλούσιο κάμπο..."
ενώ στον πόλεμο ο άνθρωπος χάνει την ανθρωπιά του: "Ηomo Ηominis Lupus"....(Hobbes) ο άνθρωπος.. γίνεται λύκος στο συνάνθρωπό του.
ΑΣ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ για την ΕΙΡΗΝΗ...

Τρίτη 13 Ιανουαρίου 2009

ΝΕΟΙ από ΙΣΡΑΗΛ σε ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ενάντια στον ΠΟΛΕΜΟ

Ένα ελπιδοφόρο Μήνυμα ΕΙΡΗΝΗΣ!!!
Παράλληλα με τις ΕΙΡΗΝΙΚΕΣ Διαδηλώσεις σε όλο τον Κόσμο.... βγήκαν και Χιλιάδες Ισραηλινοί στους δρόμους στο Ισραήλ, ζητώντας την ΕΙΡΗΝΗ και την ΕΙΡΗΝΙΚΗ συνύπαρξη
με τους Παλαιστίνιους γείτονές τους.
Αυξάνουν οι Φωνές των Νέων...
που ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ να ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ στη Γάζα...
και ζητούν να ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ η ΒΙΑ.. και από τις 2 πλευρές.
***********
Israeli Soldiers against the Occupation:
Δείτε τα VIDEO από YOUTUBE:
Μεγαλώνει.... ο ΚΥΚΛΟΣ για την ΕΙΡΗΝΗ
το δέντρο της όμως.. συνεχίζεται να ποτίζεται με αίμα!

Το ΜΑΡΤΥΡΙΟ της ΕΙΡΗΝΗΣ

ΠΡΟΜΗΘΕΑΣ ΔΕΣΜΩΤΗΣ
ή ΣΙΣΥΦΟΣ
στο Κόσμο μας η ΕΙΡΗΝΗ;
τα όρνια ρουφούν το αίμα της
και τρώνε τα σωθικά της
κι οι αδηφάγοι θεοί... δεν χορταίνουν θέαμα,
να συνήθησαν άραγε...
κι οι άνθρωποι στο πόνο????

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2009

Ας ΣΩΣΟΥΜΕ την ΕΛΠΙΔΑ..

SALVIAMO la SPERANZA
Suoni di Sirene, fuoco d'armi,
bombe che cadono seminando la morte,
Uccelli d'acciaio.... musica funebre
Corpi senza respiro, onde di sabbia,
Rubano il nostro sorriso....
Ferita in cuore la Pace
respira con ansia la Verita'
Morte del Rispetto e dell' Umanita'
Muore in un angolo la Dignita' dell'uomo,
Stanno rubando la Liberta'
*******
Cari armati alle strade
fumo e fuoco nel cielo...
Gelo d'orrore.... Febbre di colera
Spenta la fiamma dell'Amore
Tutti i mali danzano nell'aria
scappati dal canestro della Pandora..
Regali di un Dio vendicatore
ma... in fondo dell'Anima...
quella piccola fiamma verde
ancora e' viva.. cerca di resistere
per salvare ancora la Speranza
l'arrivo d'un arcobaleno all'alba
come una preghiera di salvezza
e sempre ultima a morire.
In attesa .. l'arrivo di Primavera
Persefone rimane ancora prigioniera
Spento il sorriso nella Natura
e il calore nel nostro cuore.
Salviamo la Speranza in Noi
contro le Guerre al Mondo...
teniamoci per mano....
Lunapiena
*********
Ας ΣΩΣΟΥΜΕ την ΕΛΠΙΔΑ
Ηχοι σειρήνων, φλόγες ανάβουν τα όπλα,
βόμβες που σπέρνουν το θάνατο
στον αέρα πουλιά σιδερένια..
πένθιμες νότες.. κορμιά χωρίς ανάσα.
Κύματα από σκόνη και άμμο
σβήνουν του χαμόγελου τα ίχνη.
Πληγωμένη κατάκaρδα η Ειρήνη
Ανασαίνει με δυσκολία η Αλήθεια
Ψυχοραγεί ο Σεβασμό
ςκαι της καρδιάς η Ανθρωπιά.
Αιμορραγώντας ξεψυχά στη γωνία
η Αξιοπρέπεια του Ανθρώπου.
Βίαια κλέβουν την Λευτεριά.
*******
Γέμισαν οι δρόμοι άρματα μάχης
πυρκαγιά ξεσπά στον ουρανό..
Παγωνιά τρόμου.. Οργής πυρετός
Έσβησε της Αγάπης η φλόγα..
Όλα του κόσμου τα Κακά
χορεύουν στον αέρα..
άνοιξε της Πανδόρας το καλάθι..
δώρο από ένα εκδικητή θεό..
Αλλά στο βάθος της Ψυχής
μια πράσινη φλόγα ακόμα ζεί
με αγωνία αντιστέκεται στη θύελλα,
παλλεύει να σώσει την Ελπίδα,
της Αυγής το Ουράνιο Τόξο..
της Σωτηρίας η Ευχή
πεθαίνει πάντα τελευταία...
Προσμονή.. της Άνοιξης ο ερχομός
Φυλακισμένη ακόμα η Περσεφόνη
Σβηστό της Φύσης το χαμόγελο
παγωμένη στα στήθη κι η καρδιά.
Ας Σώσουμε μέσα μας την Ελπίδα
ενάντια στου Κόσμου τους Πολέμους
Ας Κρατηθούμε σφιχτά απ'τα χέρια.
Lunapiena

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2009

Μόνο τα Μάτια... μιλάνε

OCCHI che PARLANO...
Ci sono momenti..
che le parole NON servono...
sono troppo povere per descrivere
quel che succede nell'anima.
Ci sono momenti immersi
nel fondo del silenzio..
Ci sono momenti..
che il cuore si gela..
e il corpo rimane immobile
non trova la forza della voce..
Un grido è l'eco del respiro..
Ci sono momenti..
che vivere diventa una fatica
il dolore non trova.. via d'uscita
spezzato il ritmo del tempo,
momenti immensamente umani,
che la vita incontra la morte.
Ci sono momenti...
che tutto sembra che si e' fermato
Il corpo diventa pesante,
l'atmosfera sembra gelida
e l'orizzonte scompare
in quel buio senza speranza.
Solo gli occhi parlano...
Lunapiena
********
Μόνο τα Μάτια... μιλάνε
κι είναι στιγμές..
που δεν φτάνουν πιά τα λόγια..
είναι πολύ φτωχά για να πουν
της καρδιάς την αλήθεια....
είναι στιγμές που χάνονται
στο ατέρμονο βυθό της σιωπής..
κι είναι στιγμές..
που η καρδιά παγώνει
και το σώμα μένει ακίνητο,
ανίκανο να ενωθεί με τη φωνή του.
Μια κραυγή.. της ανάσας αντίλαλος.
κι είναι στιγμές..
που κοπιάζει να κρατηθεί η ζωή
κι ο πόνος δεν βρίσκει διέξοδο..
κομματιάζεται του χρόνου ο ρυθμός.
Τον θάνατο... αντίκρισε η Ζωή...
είναι εκείνες οι στιγμές,
που όλα μοιάζει να σταματάνε..
ασήκωτο φορτίο.. είναι το σώμα
κι η ατμόσφαιρα παγωμένη..
Μαύρος ο ορίζοντας, χωρίς ελπίδα.
Μόνο τα μάτια μιλάνε..
Lunapiena

Παρασκευή 9 Ιανουαρίου 2009

ΦΛΟΓΑ ΕΛΠΙΔΑΣ.. από ΟΗΕ

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μια φλόγα ΕΛΠΙΔΑΣ
φάνηκε στον ορίζοντα... μακάρι
ν'αρχίσουν να λειτουργούν οι ΘΕΣΜΟΙ...
Σε ΚΟΙΝΗ θέση κατέληξαν αργά την νύχτα
τα 14 από τα 15 μέλη
του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ..
Απόφαση για "ΑΜΕΣΗ κατάπαυση του πυρός"
Απείχαν από τις διαδικασίες οι ΗΠΑ.. με την δικαιολογία αναμονής των αποτελεσμάτων της Αιγυπτιακής μεσολαβητικής προσπάθειας στη Γάζα..
Η απόφαση «καταδικάζει κάθε βίαιη
και εχθρική πράξη κατά των πολιτών
και κάθε τρομοκρατική ενέργεια»
και απευθύνει έκκληση για
«απρόσκοπτη χορήγηση ανθρωπιστικής βοήθειας».
Στην σχετική ανακοίνωση αναφέρεται ότι
η κατάπαυση του πυρός
«πρέπει να είναι άμεση, διαρκής
και να γίνει πλήρως σεβαστή...
οδηγώντας στην πλήρη αποχώρηση
των ισραηλινών δυνάμεων από τη Γάζα».
*************
Μια ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ.. υπέρ της ΕΙΡΗΝΗΣ

Πέμπτη 8 Ιανουαρίου 2009

Ειρήνη
Στον Κώστα Βαρνάλη
Τ' όνειρο του παιδιού είναι η ειρήνη.
Τ' όνειρο της μάνας είναι η ειρήνη.
Τα λόγια της αγάπης κάτω απ' τα δέντρα,
είναι η ειρήνη.
Ο πατέρας που γυρνάει τ' απόβραδο
μ' ένα φαρδύ χαμόγελο στα μάτια
μ' ένα ζεμπίλι στα χέρια του γεμάτο φρούτα
κ' οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό του
είναι όπως οι σταγόνες του σταμνιού
που παγώνει το νερό στο παράθυρο,
είναι η ειρήνη.
Όταν οι ουλές απ' τις λαβωματιές
κλείνουν στο πρόσωπο του κόσμου
και μες στους λάκκους πού σκαψαν οι οβίδες
φυτεύουμε δέντρα
και στις καρδιές πού καψε η πυρκαϊά
δένει τα πρώτα της μπουμπούκια η ελπίδα
κ' οι νεκροί μπορούν να γείρουν στο πλευρό τους
και να κοιμηθούν δίχως παράπονο
ξέροντας πως δεν πήγε το αίμα τους του κάκου,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι η μυρωδιά του φαγητού το βράδι,
τότε που το σταμάτημα του αυτοκίνητου
στο δρόμο, δεν είναι φόβος,
τότε που το χτύπημα στην πόρτα σημαίνει φίλος,
και το άνοιγμα του παραθύρου κάθε ώρα
σημαίνει ουρανός,
γιορτάζοντας τα μάτια μας,
με τις μακρινές καμπάνες των χρωμάτων του,
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα
κ' ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.
Τότε που τα στάχυα γέρνουν τόνα στ' άλλο
λέγοντας: το φως, το φως, το φως,
και ξεχειλάει η στεφάνη του ορίζοντα φως
είναι η ειρήνη.
Τότε που οι φυλακές επισκευάζονται
να γίνουν βιβλιοθήκες,
τότε που ένα τραγούδι ανεβαίνει
από κατώφλι σε κατώφλι τη νύχτα
τότε που τ' ανοιξιάτικο φεγγάρι
βγαίνει απ'το σύννεφο
όπως βγαίνει απ' το κουρείο της συνοικίας
φρεσκοξυρισμένος ο εργάτης το Σαββατόβραδο
είναι η ειρήνη.
Τότε που η μέρα που πέρασε
δεν είναι μια μέρα που χάθηκε
μα είναι η ρίζα που ανεβάζει τα φύλλα της χαράς
μέσα στο βράδι κ' είναι μια κερδισμένη μέρα
κ' ένας δίκαιος ύπνος τότε που νιώθεις πάλι
ο ήλιος να δένει βιαστικά τα κορδόνια του
να κυνηγήσει τη λύπη απ' τις γωνιές του χρόνου
είναι η ειρήνη.
Ειρήνη είναι οι θυμωνιές των αχτίνων
στους κάμπους του καλοκαιριού
είναι τ' αλφαβητάρι της καλοσύνης σταγόνα
τα της αυγής.Όταν λες: αδελφέ μου --
όταν λέμε: αύριο θαχτίσουμε
όταν χτίζουμε και τραγουδάμε
είναι η ειρήνη.
Τότε που ο θάνατος πιάνει
λίγο τόπο στην καρδιά
κ' οι καμινάδες δείχνουν
με σίγουρα δάχτυλα την ευτυχία,
τότε που το μεγάλο γαρύφαλλο του δειλινού
το ίδιο μπορεί να το μυρίσει ο ποιητής
κι ο προλετάριος είναι η ειρήνη.
Η ειρήνη είναι τα σφιγμένα χέρια των ανθρώπων
είναι το ζεστό ψωμί στο τραπέζι του κόσμου
είναι το χαμόγελο της μάνας.
Μονάχα αυτό. Τίποτ' άλλο
δεν είναι η ειρήνη.
Και τ' αλέτρια που χαράζουν
βαθειές αυλακιές σ' όλη τη γης
ένα όνομα μονάχα γράφουν:
Ειρήνη. Τίποτ' άλλο. Ειρήνη.
Πάνω στις ράγες των στίχων μου
το τραίνο που προχωρεί στο μέλλον
φορτωμένο στάρι και τριαντάφυλλα
είναι η ειρήνη.
Αδέρφια μου, μες στην ειρήνη
διάπλατα ανασαίνει όλος ο κόσμος
με όλα τα όνειρά του.
Δώστε τα χέρια, αδέρφια μου,
αυτό 'ναι η ειρήνη.
του Γιάννη Ρίτσου (1953)

Νίκος Εγγονόπουλος

ΔΥΑΔΙΚΟΣ ΑΥΤΟΜΑΤΙΣΜΟΣ
Να φύγουμε. ΕΜΠΡΟΣ!
Να φύγουμε μακρυά. Στα Γάβλανα!
Στα Γάβλανα!. Εκεί που είναι η σωτηρία,
στης λήθης τ'απάνεμο λιμάνι.
Η γαλήνη. ΕΚΕΙ!
Θύματα εξιλαστήρια της αγάπης
της νύχτας ασκητικοί στρατοκόποι
της αυγής περήφανοι περπατητές
ανάφτε το θαλασσινό φανάρι.
Ποιός έχει τακαττ....
...τίνος το λέει στ'αλήθεια η καρδιά
ας έλθει.. Μη χρονοτριβούμε άδικα
σε μάταιες ανασκοπήσεις του παρελθόντος.
Οι καιροί είναι αβέβαιοι.
Καμμιά ασφάλεια δεν έχουν οι δρόμοι
και σε πολλά σημεία, η πλημμύρα
κατέκλεισε το παν.
Στα σκοτεινά χαντάκια στοιβάχτηκαν
σε στάσεις ειρωνικές οι καρυάτιδες
οι ποθοκρατόρισσες των ερωτικών μας χρόνων
Το περίφημό τους χαμόγελο πέταξε μακρυά
κι ανθεί τώρα σε κάτι χαμένα ερημονήσια..
Τ'αστροπελέκι μας δείχνει το δρόμο.
ΕΜΠΡΟΣ! Στα Γάβλανα της Λυκαονίας,
ν'αναπαυθούμε...
Ν. ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ

Tali Sorek: Ho dipinto la PACE

Ho dipinto la PACE
Avevo una scatola di colori
Brillanti, decisi, vivi.
Avevo una scatola di colori
Alcuni caldi, altri molto freddi.
Non avevo il rosso per il sangue dei feriti.
Non avevo il nero per il pianto degli orfani.
Non avevo il bianco
per le mani e il volto dei morti.
Non avevo il giallo per la sabbia ardente.
Ma avevo l’arancio per la gioia della vita,
e il verde per i germogli e i nidi,
e il celeste dei chiari cieli splendenti,
e il rosa per il sogno e il riposo.
Mi sono seduta ed ho dipinto la PACE.
Tali Sorek
********
Ζωγράφησα την ΕΙΡΗΝΗ
Είχα ένα κουτί με χρώματα
φωτεινά, δυνατά, ζοηρά..
Είχα ένα κουτί με χρώματα
κάποια ήταν ζεστά και άλλα πιό κρύα
Δεν είχα κόκκινο, για τ'ανθρώπου τις πληγές.
Δεν είχα μαύρο για των ορφανών το δάκρυ..
Δεν είχα άσπρο για τα χέρια
και τα πρόσωπα των νεκρών.
Δεν είχα κίτρινο για την καυτή άμμο.
Αλλά είχα πορτοκαλί για της Ζωής την χαρά..
και πράσινο για τους βλαστούς και τις φωλιές..
και γαλάζιο για τον καθαρό φωτεινό ουρανό..
και ροζ για το όνειρο και την ξεκούραση.
Μ'αυτά κάθησα και ζωγράφησα την ΕΙΡΗΝΗ
Tali Sorek
Trad. Lunapiena

Δευτέρα 5 Ιανουαρίου 2009

Βροχή από δάκρυα..

Pioggia di lacrime
Nuvole nere sul cuore
orrore, rabbia, tristezza e dolore
quanta crudeltà nasconde l'ingiustizia,
risoluta violenza del potere...
Negl'occhi di un bimbo
si rispecchia...terrore,
fame, paura e abbandono
ombra di morte... fiamme di guerra.
Pioggia di lacrime
sul volto di un fiore,
disperazione e terrore...
nei suoi occhi innocenti,
le labbra tremono
spaventato è il suo cuore,
finite le favole,
all'incontro con realta.
Distrutta la bellezza del paradiso ,
fuoco d'armi nel posto delle Stelle,
avanza il buio dell'odio di un dominio,
che non rispetta il futuro del mondo.
Pioggia di lacrime cadute dal cielo,
che chiede perdono dal fiore di Vita.
Lunapiena
***********
Βροχή από Δάκρυα
Σύννεφα μαύρα στην καρδιά
φρίκη, οργή, θλιψη και πόνος
πόση βαρβαρότητα κρύβει η αδικία..
αδίστακτη βία γεννά η εξουσία...
Στα μάτια ενός παιδιού καθρεφτίζεται
τρόμος, πείνα, αγωνία κι εγκατάλειψη
σκιά θανάτου.. και φλόγες πολέμου.
Βροχή από δάκρυα.. ποτάμι πόνου
που παρασέρνει τον ανθό..
απελπισία και πανικός στ'αθώα μάτια...
τα χείλη τρέμουν,
θανάτου αγωνία στη καρδιά..
ξεχύθηκαν ζωντανοί στους δρόμους
των παραμυθιών οι δράκοι.
Καταστροφή του παραδείσου
άστραψαν οι φλόγες των όπλων
κι έκαψαν όλα τ'άστρα..
κυριαρχεί του μίσους το σκοτάδι
το μέλλον του κόσμου μαυρίζει..
Δάκρυα βρέχει ο ουρανός,
η φύση ζητάει συγγνώμη
απ'της ζωής τον ανθό...
Lunapiena

Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2009

το Πεδίο της Μάχης..

Στο πεδίο της μάχης
ακούγεται η ιαχή των όπλων
σκόρπια αθώα κορμιά... ξεχασμένα
λυγμοί τρομαγμένων παιδιών
που επέζησαν απ'το μίσος..
Λόγια χαμένα στον αέρα
Λέξεις που ποτέ δεν ειπώθηκαν..
κοιμήθηκαν... με τ'αψυχα κορμιά.
Λέξεις βυθισμένες στο αίμα..
Λέξεις που έγιναν κραυγές και ουρλιαχτά
Λόγια που δεν ακούστηκαν ποτέ
ξεψύχησαν.. λευτεριά πριν γνωρίσουν.
Ω! Νέμεσις.. θεία δικαιοσύνη
μην επιτρέψεις ξανά να σκοτώσουν,
γι'ακόμα μια φορά... το Λόγο.
Lunapiena
******
Nel terreno della battaglia
Cantano gli armi da fuoco
Corpi innocenti sparsi e dimenticati
Pianti di Bambini in terrore
Sopravissuti dall'odio...
Parole perse nell'aria,
Parole mai dette.. che dormono
Nei corpi abbandonati senza vita.
Parole immerse nel sangue
Parole diventate gridi e urli
Parole mai dette... che muoiono
senza conoscere mai la Libertà.
Oh Nemesis.. giustizia divina
Non permettere più ad uccidere
Ancora una volta la Parola...
Lunapiena