Στο πεδίο της μάχης ακούγεται η ιαχή των όπλων
σκόρπια αθώα κορμιά... ξεχασμένα
λυγμοί τρομαγμένων παιδιών
που επέζησαν απ'το μίσος..
Λόγια χαμένα στον αέρα
Λέξεις που ποτέ δεν ειπώθηκαν..
κοιμήθηκαν... με τ'αψυχα κορμιά.
Λέξεις βυθισμένες στο αίμα..
Λέξεις που έγιναν κραυγές και ουρλιαχτά
Λόγια που δεν ακούστηκαν ποτέ
ξεψύχησαν.. λευτεριά πριν γνωρίσουν.
Ω! Νέμεσις.. θεία δικαιοσύνη
μην επιτρέψεις ξανά να σκοτώσουν,
γι'ακόμα μια φορά... το Λόγο.
Lunapiena
******
Nel terreno della battaglia
Cantano gli armi da fuoco
Corpi innocenti sparsi e dimenticati
Pianti di Bambini in terrore
Sopravissuti dall'odio...
Parole perse nell'aria,
Parole mai dette.. che dormono
Nei corpi abbandonati senza vita.
Parole immerse nel sangue
Parole diventate gridi e urli
Parole mai dette... che muoiono
senza conoscere mai la Libertà.
Oh Nemesis.. giustizia divina
Non permettere più ad uccidere
Ancora una volta la Parola...
Lunapiena
Lunapiena,
ΑπάντησηΔιαγραφήτι να πει κανείς για το blog σου;
Δουλειά και ποιότητα, απλά, σε γλώσσα χαρισματική. Νιώθω τυχερός γι' αυτό το ηλεκτρονικό εύρημα.Kαλή συνέχεια, θα σε παραολουθώ,
ευχαριστώ
Λευτέρης Μ.
Σε ευχαριστώ Λευτέρη
ΑπάντησηΔιαγραφήχαρά μου η συνάντηση, ελπίζω να διαβάσω και γω τις δικές σου σκέψεις.
Καλή Σου Νύχτα