Μόνο τα Μάτια... μιλάνε

OCCHI che PARLANO...

Ci sono momenti..

che le parole NON servono...

sono troppo povere per descrivere

quel che succede nell'anima.

Ci sono momenti immersi

nel fondo del silenzio..

Ci sono momenti..

che il cuore si gela..

e il corpo rimane immobile

non trova la forza della voce..

Un grido è l'eco del respiro..

Ci sono momenti..

che vivere diventa una fatica

il dolore non trova.. via d'uscita

spezzato il ritmo del tempo,

momenti immensamente umani,

che la vita incontra la morte.

Ci sono momenti...

che tutto sembra che si e' fermato

Il corpo diventa pesante,

l'atmosfera sembra gelida

e l'orizzonte scompare

in quel buio senza speranza.

Solo gli occhi parlano...

Lunapiena

********

Μόνο τα Μάτια... μιλάνε

κι είναι στιγμές..

που δεν φτάνουν πιά τα λόγια..

είναι πολύ φτωχά για να πουν

της καρδιάς την αλήθεια....

είναι στιγμές που χάνονται

στο ατέρμονο βυθό της σιωπής..

κι είναι στιγμές..

που η καρδιά παγώνει

και το σώμα μένει ακίνητο,

ανίκανο να ενωθεί με τη φωνή του.

Μια κραυγή.. της ανάσας αντίλαλος.

κι είναι στιγμές..

που κοπιάζει να κρατηθεί η ζωή

κι ο πόνος δεν βρίσκει διέξοδο..

κομματιάζεται του χρόνου ο ρυθμός.

Τον θάνατο... αντίκρισε η Ζωή...

είναι εκείνες οι στιγμές,

που όλα μοιάζει να σταματάνε..

ασήκωτο φορτίο.. είναι το σώμα

κι η ατμόσφαιρα παγωμένη..

Μαύρος ο ορίζοντας, χωρίς ελπίδα.

Μόνο τα μάτια μιλάνε..

Lunapiena