«Το χρήμα είναι ο μαστροπός ανάμεσα στην ανάγκη και στο αντικείμενο, ανάμεσα στη ζωή και στα μέσα ζωής του ανθρώπου... Αυτό που μπορεί να πληρώσει το χρήμα, αυτό ακριβώς είμαι εγώ, ο κάτοχος του χρήματος. Οι ιδιότητες του χρήματος είναι δικές μου, εμένα του κατόχου, ιδιότητες και ουσιαστικές δυνάμεις. Ετσι, αυτό που είμαι και αυτό που μπορεί να κάνω, σε καμιά περίπτωση δεν καθορίζεται από την ατομικότητά μου.
Είμαι άσχημος, αλλά μπορώ ν' αγοράσω την πιο όμορφη γυναίκα. Πράγμα που σημαίνει ότι δεν είμαι άσχημος, γιατί το αποτέλεσμα της ασχήμιας, η απωθητική της δύναμη, εξουδετερώνεται από το χρήμα. Είμαι κουτσός, αλλά το χρήμα μού προμηθεύει είκοσι τέσσερα πόδια. Κατά συνέπεια, δεν είμαι κουτσός.
Είμαι κακός, ανυπόληπτος, ασυνείδητος και κουτός άνθρωπος, το χρήμα, όμως, είναι ευυπόληπτο, και το ίδιο και ο κάτοχός του. Το χρήμα είναι το μεγαλύτερο καλό, κατ' ακολουθία και ο κάτοχός του είναι καλός. Επιπροσθέτως, το χρήμα με γλυτώνει από τον κόπο να είμαι ανυπόληπτος, έτσι υπολογίζομαι για τίμιος και ειλικρινής.
Είμαι άμυαλος, αν όμως το χρήμα είναι ο πραγματικός νους όλων των πραγμάτων, πώς είναι δυνατόν ο κάτοχός του να είναι άμυαλος; Κάτι περισσότερο, ο κάτοχος του χρήματος μπορεί ν' αγοράσει έξυπνους ανθρώπους για λογαριασμό του.
Συνεπώς, έχει εξουσία πάνω σε έξυπνους ανθρώπους, εξυπνότερος απ' αυτόν. Με το χρήμα μπορώ να έχω καθετί που επιθυμεί η ανθρώπινη καρδιά. Δεν είμαι έτσι κάτοχος όλων των ανθρώπινων ικανοτήτων;
Δεν αντιστρέφει, λοιπόν, το χρήμα όλες μου τις ανικανότητες σε ικανότητες;...
Το χρήμα είναι ο δεσμός όλων των δεσμών. Είναι η καθολική πόρνη,
ο καθολικός μαστροπός ανθρώπων και εθνών. Είναι η αλλοτριωμένη ικανότητα του ανθρώπινου γένους»
Κάρλ Μαρξ
"Οικονομικά και φιλοσοφικά χειρόγραφα"
Che c'è qui? Oro? Giallo, luccicante prezioso oro? No, dèi non faccio voti insinceri: voglio radici, o puri iddii! Basterà un po' di questo per rendere nero il bianco, bello il brutto, diritto il torto, nobile il basso, giovane il vecchio, valoroso il codardo. Oh dèi perché questo? Che è mai, o dèi? Questo vi toglierà dal fianco i vostri preti e i vostri servi e strapperà l'origliere di sotto la testa dei malati ancora vigorosi. Questo schiavo giallo cucirà e romperà ogni fede, benedirà il maledetto e farà adorare la livida lebbra, collocherà in alto il ladro e gli dirà titoli,
ΑπάντησηΔιαγραφήgenuflessioni ed encomio sul banco dei senatori; è lui che decide l'esausta vedova a sposarsi ancora. Colei che un ospedale di ulcerosi respingerebbe con nausea, l'oro la profuma e la imbalsama come un dì d'aprile. Orsù, dunque, maledetta mota, comune bagascia del genere umano che metti a soqquadro la marmaglia dei popoli, io voglio darti il tuo vero posto nel mondo.
W.Shakespeare
Timone d'Atene