Τι νομίζεις, λοιπόν κατά βάθος η ποίηση
είναι μια ανθρώπινη καρδιά
φορτωμένη όλο τον κόσμο.
(Νικηφόρος Βρεττάκος)
Εκείνο που πρέπει να γίνεται
και να ξαναγίνεται
αδιάκοπα, ατέρμονα,
χωρίς την παραμικρή διάλειψη,
είναι η αντιδουλικότητα,
η αδιαλλαξία, η ανεξαρτησία.
Η ποίηση είναι...
το άλλο πρόσωπο της Υπερηφάνειας.
(Οδυσσέας Ελύτης)
...κι η ποίηση: ένα παιχνίδι που τα χάνεις όλα,
για να κερδίσεις ίσως ένα άπιαστο αστέρι.
(Τάσος Λειβαδίτης)
Πολλοί στίχοι είναι σαν πόρτες
-πόρτες κλειστές σ'ερημωμένα σπίτια
και πόρτες ανοιχτές
σε ήμερες συγυρισμένες ψυχές.
(Γιάννης Ρίτσος)
κι ο ΠΟΙΗΤΗΣ....
Ο ποιητής μένει πάντοτε χρεώστης
απέναντι στον κόσμο.
Πληρώνει πάντα τόκους και πρόστιμα
για τον πόνο των ανθρώπων.
(Βλαντιμίρ Μαγιακόβσκι)
....ένας ποιητής είναι ένας εργάτης στο πόστο του,
ένας στρατιώτης στη βάρδια του,
ένας υπεύθυνος αρχηγός μπροστά...
στις δημοκρατικές στρατιές των στίχων του.
(Γιάννης Ρίτσος)
"Δεν άργησα να αντιληφθώ
ότι και για τους ποιητές ισχύει αυτό εδώ,
ότι δηλαδή δεν δημιουργούν με τη σοφία,
αλλά με κάποιο φυσικό χάρισμα,
με κάποια έμπνευση ανάλογη μ' εκείνη
των μάντεων και των χρησμωδών.
Γιατί πράγματι αυτοί λένε πολλά και καλά,
αλλά δεν γνωρίζουν τίποτα γι' αυτά που λένε."
(Απολογία Σωκράτους)
Αμ' οι ποιητάδες; Αρσενικές Πυθίες που κουβεντιάζουνε με τους Θεούς σαν παλιοί κουμπάροι…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεσάτοι, κουνιστοί και με κομμένα μάτια, κει που περπατάνε σκορπίζοντας αρώματα και χάχανα καμπανιστά, σταματάνε ξαφνικά, γουρλώνουνε τα μάτια και κοιτάζουνε τ' άστρα μέρα μεσημέρι. Κείνη τη στιγμή κατεβαίνουν άγγελοι των Θεών και τους καλούνε στον Όλυμπο της Μωρίας!...
Εκεί μεθάνε κ' εδώ χρησμολογούνε. Με τα μάτια των στίχων μας λυτρώνουν από τα δεσμά της ματαιότητας.
Αφτοί δίνουν αιωνιότητα σ' ότι αγγίσουνε με την πνοή τους.
Χάρη σ' αφτούς ο κόσμος γίνεται καλύτερος
και βασιλέβουνε στη γης η ψυχή κι ο Θεός!
(Κ. Βάρναλης: Η αληθινή απολογία του Σωκράτη)
Πολλοί στίχοι είναι σαν αργυρές κλωστές δεμένες
ΑπάντησηΔιαγραφήστα καμπανάκια των άστρων- αν τους τραβήξεις,
μια ασημένια κωδωνοκρουσία δονεί τον ορίζοντα.
Πολλά ποιήματα μένουν αργά τη νύχτα στην ερημιά
βρέχουν κάθε τόσο τα τέσσερα δάχτυλα
των στίχων τους σ’ ένα ρυάκι,
ύστερα χάνονται ονειροπαρμένα μες στο δάσος,
πνίγονται στο χρυσό πηγάδι της σελήνης-
ένα σωστό ποίημα όμως ποτέ δεν καθυστερεί
σε μια γωνιά του ρεμβασμού.
Είναι πάντα στην ώρα του, λέει παρών
στο πρώτο κάλεσμα της εποχής του.
(Γιάννης Ρίτσος)
Αυτό είναι στο βάθος η ποίηση,
ΑπάντησηΔιαγραφήη τέχνη να οδηγείσαι και να φτάνεις προς αυτό που σε υπερβαίνει
να γίνεσαι άνεμος για τον χαρταετό και χαρταετός
για τον άνεμο, ακόμα κι όταν ουρανός δεν υπάρχει.
Δεν παίζω με τα λόγια.
Μιλώ για την κίνηση που ανακαλύπτει κανείς
να σημειώνεται μέσα στη στιγμή
όταν καταφέρνει να την ανοίξει
και να της δώσει διάρκεια.
(Οδυσσέας Ελύτης)
"Οι Ποιητές μας μεταφέρουν σ'ένα κόσμο ιό απέραντο και πιό ωραίο, πιό φλογερό και πιό γλυκό, απ'αυτόν που μας έχει δοθεί, διαφορετικό... γι'αυτό ακριβώς τον λόγο κα στην πραγματικότητα ακατοίκητο...."
ΑπάντησηΔιαγραφήMarguerite Yourcenar