CESARE PAVESE

Hai un sangue, un respiro.

Sei fatta di carne

di capelli di sguardi anche tu.

Terra e piante, cielo di marzo, luce, vibrano e ti somigliano ‒

il tuo riso e il tuo passo

come acque che sussultano ‒

la tua ruga fra gli occhi

come nubi raccolte ‒

il tuo tenero corpo una zolla nel sole.

Έχεις αίμα κι ανάσα.

Είσαι κι εσύ φτιαγμένη από σάρκα,

από μαλλιά και από βλέμματα.

Η γη και τα λουλούδια του Μάρτη,

ο ουρανός, το φως, πάλλονται και σου μοιάζουν-

το γέλιο και το βήμα σου

σαν τα νερά που αναπηδούν-

η ρυτίδα ανάμεσα στα μάτια σου

σαν σύννεφα μαζεμένα

και το τρυφερό κορμί σου

ένας σβώλος στoν ήλιο.

Hai un sangue, un respiro.

Vivi su questa terra.

Ne conosci i sapori le stagioni i risvegli,

hai giocato nel sole, hai parlato con noi.

Acqua chiara, virgulto primaverile,

terra, germogliante silenzio,

tu hai giocato bambina sotto un cielo diverso,

ne hai negli occhi il silenzio, una nube,

che sgorga come polla dal fondo. Ora ridi e sussulti sopra questo silenzio.

Έχεις αίμα και ανάσα. Ζεις σ’ αυτή τη γη.

Γνωρίζεις τις γεύσεις, τις εποχές και τα ξυπνήματα,

έπαιξες κάτω απ'τον ήλιο, μίλησες μαζί μας.

Καθαρό νερό της άνοιξης.

βλαστός, χώμα, ανθισμένη σιωπή,

έπαιξες όταν ήσουνα μικρούλα

κάτω από ένα διαφορετικό ουρανό,

έχεις τη σιωπή μέσα στα μάτια σου,

ένα σύννεφο, σαν πηγή που αναβλύζει από τα βάθη.

Τώρα γελάς και λικνίζεσαι μέσα σ’αυτή τη σιωπή.

Dolce frutto che vivi sotto il cielo chiaro,

che respiri e vivi questa nostra stagione,

nel tuo chiuso silenzio è la tua forza.

Come erba viva nell'aria rabbrividisci e ridi,

ma tu, tu sei terra. Sei radice feroce.

Sei la terra che aspetta.

Γλυκός καρπός που ζεις

κάτω από τον καθαρό ουρανό

που ανασαίνεις και ζεις στη δική μας εποχή

στην ερμητικά κλεισμένη σιωπή

βρίσκεται η δύναμή σου.

Όπως το χλωρό χορτάρι στον αέρα

ανατριχιάζεις και γελάς, όμως εσύ είσαι γη.

Είσαι άγρια ρίζα. Είσαι η γη που περιμένει.

Cesare Paveze

απο τή συλλογή:

"Verrà la morte e avrà i tuoi occhi"

21 Marzo 1950