ΑΝΘΡΩΠΟΣ
Αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος
δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν' αγωνίζεσαι
για την ειρήνη και για το δίκιο.
Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις,
τα χείλια σου θα ματώσουν απ' τις φωνές
το πρόσωπό σου θα ματώσει από τις σφαίρεςμα ούτε βήμα πίσω.
Κάθε κραυγή σου μια πετριά
στα τζάμια των πολεμοκάπηλων
κάθε χειρονομία σου σα να γκρεμίζεις την αδικία.
Και πρόσεξε: μη ξεχαστείς ούτε στιγμή. Έτσι λίγο να θυμηθείς τα παιδικά σου χρόνια
αφήνεις χιλιάδες παιδιά να κομματιάζονται
την ώρα που παίζουν ανύποπτα στις πολιτείες ...
μια στιγμή αν κοιτάξεις το ηλιοβασίλεμα
αύριο οι άνθρωποι θα χάνονται στην νύχτα του πολέμου
έτσι και σταματήσεις μια στιγμή να ονειρευτείς
εκατομμύρια ανθρώπινα όνειρα
θα γίνουν στάχτη κάτω απ΄τις οβίδες.
Δεν έχεις καιρό, δεν έχεις καιρό για τον εαυτό σου
αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος
μπορεί να χρειαστεί ν' αφήσεις τη μάνα σου,
την αγαπημένη ή το παιδί σου.
Δε θα διστάσεις.
Θ' απαρνηθείς την λάμπα σου και το ψωμί σου
θ' απαρνηθείς τη βραδινή ξεκούραση
στο σπιτικό κατώφλιγια τον τραχύ δρόμο
που πάει στο αύριο.
Μπροστά σε τίποτα δε θα δειλιάσεις
και ούτε θα φοβηθείς.
Το ξέρω, είναι όμορφο ν' ακούς
μια φυσαρμόνικα το βράδυ,
να κοιτάς εν' άστρο, να ονειρεύεσαι
είναι όμορφο σκυμμένος
πάνω απ΄ το κόκκινο στόμα της αγάπης σου
να την ακούς να λεει τα όνειρα της για το μέλλον.
Μα εσύ πρέπει να τ' αποχαιρετήσεις όλ' αυτά
και να ξεκινήσεις γιατί εσύ είσαι υπεύθυνος
για όλες τις φυσαρμόνικες του κόσμου,
για όλα τ' άστρα, για όλες τις λάμπες
και για όλα τα όνειρα
αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος μπορεί
να χρειαστεί να σε κλείσουν φυλακή
για είκοσι ή και περισσότερα χρόνιαμα εσύ και μες στη φυλακή
θα θυμάσαι πάντοτε την άνοιξη, τη μάνα σου και τον κόσμο.
Εσύ και μες απ' το τετραγωνικό μέτρο του κελιού σου
θα συνεχίζεις το δρόμο σου πάνω στη γη.
Κι όταν μες στην απέραντη σιωπή,
τη νύχτα θα χτυπάς τον τοίχο του κελιού σου
με το δάχτυλο απ' τ' άλλο μέρος του τοίχου
θα σου απαντάει η Ισπανία.
Εσύ, κι ας βλέπεις να περνάν τα χρόνια σου
και ν' ασπρίζουν τα μαλλιά σου δε θα γερνάς.
Εσύ και μες στη φυλακή κάθε πρωί
θα ξημερώνεσαι πιο νέος
αφού όλο και νέοι αγώνες θ' αρχίζουμε στον κόσμο
αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος.
Αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος
θα πρέπει να μπορείς να πεθάνεις
ένα οποιοδήποτε πρωινό.
Αποβραδίς στην απομόνωση θα γράψεις
ένα μεγάλο τρυφερό γράμμα στη μάνα σου
θα γράψεις στον τοίχο την ημερομηνία,
τ' αρχικά του ονόματός σου και μια λέξη:
Ειρήνη
σα νά'γραφες όλη την ιστορία της ζωής σου.
Να μπορείς να πεθάνεις ένα οποιοδήποτε πρωινό
να μπορείς να σταθείς μπροστά
στα έξη ντουφέκια σα να στεκόσουνα
μπροστά σ' ολάκερο το μέλλον.
Να μπορείς, απάνω απ' την ομοβροντία
που σε σκοτώνειεσύ ν' ακούς τα εκατομμύρια
των απλών ανθρώπων που τραγουδώντας
πολεμάνε για την Eιρήνη.
Αν θέλεις να λέγεσαι Aνθρωπος
Τάσος Λειβαδίτης
Se vuoi chiamarti Uomo
ΑπάντησηΔιαγραφήSe vuoi chiamarti uomo
non smetterai nemmeno per un momento
di batterti per la pace e la giustizia.
Uscirai per le strade, griderai,
le tue labbra sanguineranno dalle grida
il tuo viso sanguinerà dalle pallottole,
ma non devi fare ma, un passo indietro.
Ogni tuo grido un sasso alle vetrate dei guerrafondai
ogni tuo gesto sarà per distruggere l'ingiustizia.
E ricorda: non distrarti neanche per un momento.
Se solo per un po ripenserai alla tua infanzia
permetterai che migliaia di bambini
vengano trucidati mentre giocano spensierati
nei loro paesi.
...per un attimo guarderai il tramonto
domani degli uomini si perderanno nella notte
della guerra
se solo per un momento ti fermerai a sognare
migliaia di sogni umani diventeranno cenere
sotto le bombe.
Non hai tempo
non hai tempo per te stesso
se vuoi chiamarti Uomo.
Se vuoi chiamarti uomo
forse sarà necessario lasciare la tua mamma,
la tua amata o il tuo bambino.
Non esitare.
Rinuncerai alla tua luce
e al tuo pane
rinuncerai al riposo serale sulla soglia di casa
per intraprendere la dura strada che porta al domani.
Niente ti spaventerà
o avrai paura.
Lo so, è bello ascoltare
una fisarmonica a sera, guardare una stella,
e sognare
è bello stare chino
sulle labbra vermiglie
della tua amata
e sentirla parlare
dei suoi sogni per il futuro.
Ma tu devi dire addio
a tutto questo
e devi metterti in cammino
perché tu sei responsabile
per tutte le fisarmoniche
del mondo,
per tutte le stelle,
per tutte le lampade
e per tutti i sogni
se vuoi chiamarti Uomo.
Se vuoi chiamarti uomo
forse sarà necessario
che ti mettono in prigione per venti o anche più anni
ma tu anche dentro alla prigione
ti ricorderai sempre della primavera,
della tua madre e del mondo.
Tu da quel metro quadrato che sarà la tua cella
continuerai per la tua strada sulla terra.
E quando nell'infinito silenzio di notte
busserai al muro della cella con la mano
dall'altra parte del muro
ti risponderà la Spagna.
Tu, anche se pur vedrai
gli anni passare
e i tuoi capelli imbiancarsi
non invecchierai.
Tu anche dentro alla prigione ogni mattina
ti sveglierai più giovane
giacché sempre nuove lotte cominceremo nel mondo
se vuoi chiamarti Uomo.
Se vuoi chiamarti Uomo
devi esser pronto a morire
un mattino qualsiasi.
La sera prima nella solitudine scriverai
una lunga tenera lettera alla tua madre
scriverai sul muro la data,
le iniziali del tuo nome
ed una parola: Pace
come se scrivessi tutta la storia della tua vita.
Devi essere pronto a morire un mattino qualsiasi
devi poter stare davanti
ai sei fucili
come se stessi davanti
al futuro intero.
Devi, sulla scarica di fucileria che ti sta ammazzando
tu devi poter sentire
i milioni di persone semplici che cantando lottano
per la PACE...
Se vuoi chiamarti Uomo.
Tasos Livaditis