ΝΑ ΤΟ ΠΟΤΙΣΕΙΣ
Μη κλαις για μένα
ας ξέρεις πως πεθαίνω
να με βοηθήσεις δε μπορείς
Μα δες εκείνο το λουλούδι
για κείνο που μαραίνεται σου λέω.
Να το ποτίσεις.
Αλέκος Παναγούλης
Innaffialo
Non piagere per me
pur sapendo che morrirò
Non puoi aiutarmi..
Ma guarda quel fiore
quello che sta per appassire,
Innaffialo!
Alekos Panagoulis
ΟΝΕΙΡΟ
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθη μάζευα για σένα
στο βουνό που τριγυρνούσα.
Χίλια αγκάθια το καθένα
κι όπως τα 'σφιγγα πονούσα
Να περάσεις καρτερούσα
στο βοριά τον παγωμένο
και το δώρο μου κρατούσα
με λαχτάρα φυλαγμένο
Στη θερμή την αγκαλιά μου
όλο κοίταζα στα μάκρη.
Η λαχτάρα στην καρδιά μου
και στα μάτια μου το δάκρι.
Μεσ' στον πόθο μου δεν είδα
μαύρη η Νύχτα να σιμώνει
κι έκλαψα χωρίς ελπίδα
που δε στα 'χα φέρει μόνη.
Μαρία Πολυδούρη
"Εγώ ποιος είμαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήπετώντας φεύγω,
συνθέτω έναν ύμνο,
τραγουδώ τα λουλούδια.
Πεταλούδες ασμάτων
πηγάζουν απ' την καρδιά μου!"
(Ποίημα που αποδίδεται στον Τlalpalteuccitzin)
"Άνθη, με λαχτάρα
ΑπάντησηΔιαγραφήη καρδιά μου ποθεί,
Υποφέρω με το τραγούδι,
Μονάχα δοκιμάζω τραγούδια
πάνω στη γη.
Εγώ, ο Cuauhcuatzin,
Θέλω άνθη που να διαρκούν
στα χέρια μου!"
Tecayehuatzin
Στον Πιέρ Πάολο Παζολίνι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνθρώπινη φωνή
με ομορφιά ντυμένη
η φωνή σου
Ανθρώπινη και ωραία
αν και σκληρά μιλούσε.
Απλή ανθρώπινη αγάπη
η ζωή σου.
Αγάπη και φόβος για τον Άνθρωπο
για την πρόοδο της πίστης
και την ανάπτυξη που δεν μπορούσες να υποφέρεις.
Κάποιες φορές ακούγοντας
τις λέξεις να φεύγουν από τα χείλη σου
θυμόμουν τους στίχους του Ρεμπώ
"νωρίς ή αργά γεννήθηκα;
τι ήρθα εδώ να κάνω;
Α , όλοι εσείς,
στο θεό προσευχηθείτε για τον δυστυχή.
'Οχι Πιέρ Πάολο
Ούτε νωρίς ούτε αργά γεννήθηκες
μα ήσουνα αδύναμος κι έφυγες
την ώρα που η αλήθεια πολεμιέται
την ώρα που τόσοι αγωνίζονται
χωρίς να ξέρουν το γιατί
χωρίς να ξέρουνε πού πάνε.
Την ώρα που οι θρησκείες όψη αλλάζουν
κι οι ιδεολογίες γίνονται θρησκείες
την ώρα που πολλοί φοράνε πάλι παρωπίδες
την ώρα αυτή, εσύ δεν έπρεπε να φύγεις.
Aλέκος Παναγούλης