Λόγια που δεν τα καταλάβαμε
παρά όταν ήταν πια αργά
πράξεις ακατανόητες
που εξηγήθηκαν μιά νύχτα
σ'εναν εφιάλτη...
Κι ίσως η μεγάλη περιπέτεια
μας περίμενε σε μιά πάροδο
που δεν της δώσαμε σημασία.
Τ. Λειβαδίτης
................................
Parole, che le abbiamo capite
quant'era troppo tardi ormai,
comportamenti inspiegabili
tradotti in una notte
dentro in un incubo...
forse la grande avventura
ci aspettava nell'angolo
di una stradina insignificante.
T. Livaditis
(Trad.Lunapiena)
Πήρα τους δρόμους τ’ ουρανού
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ’χα δυο χέρια, δυο σπαθιά
να σε σκεπάσω αγάπη μου
να μη σ’ αγγίζει ο πόνος
Να ’μουν αϊτός, να ’χα φτερά
για να σε πάρω μακριά
να μη σε βρίσκει ο χρόνος
Έφυγε η μέρα μας πικρή
κι άρχισε να βραδιάζει
μες στο τραγούδι το αίμα μου
κόμπο τον κόμπο στάζει
Πήρα τους δρόμους τ’ ουρανού
τα σύννεφα κυνήγησα
μίλησα με τ’ αστέρια
Έψαξα νότο και βοριά
για να σου φέρω τη χαρά
μα έμεινα μ’ άδεια χέρια.
Τάσος Λειβαδίτης
HO CAMMINATO LE STRADE DEL CIELO
ΑπάντησηΔιαγραφήAvessi due mani, due spade
per coprirti amore mio
per non farti toccare dal dolore.
Fossi aquila, avessi ali
per portarti lontano
per non farti trovare dal tempo.
Fugge via il nostro giorno, amaro
e comincia ad annottare
nel canto il mio sangue
grumo a grumo gocciola.
Ho camminato le strade del cielo
ho inseguito le nuvole,
ho parlato con le stelle.
Ho cercato a sud ed a nord
per portarti la felicità
ma son rimasto a mani vuote.
Tassos Livaditis
"O κόσμος είναι για την ευτυχία
ΑπάντησηΔιαγραφή...σαν μια παλάμη που πότε ζητιανεύει
και πότε σφίγγει σε γροθιά."
"Il mondo è per la felicità
...come una mano tesa
che chiede elemosina
ed... a volte si alza in pugno."
Tassos Livaditis
"Γιατί δεν είναι άλλος δρόμος,
ΑπάντησηΔιαγραφήάλλο χέρι, άλλο όνομα,
άλλη σημαία, άλλη καρδιά,
άλλο άστρο, άλλη δικαιοσύνη
- απ' τη ζωή."
"Perchè NON esiste altra strada,
altra mano, altro nome,
altra pandiera, altro cuore,
altra stella, altra giustizia
-che.... la Vita!"
Tassos Livaditis
...κι ο κάθε πόνος μας είναι μια μυστική,
ΑπάντησηΔιαγραφήπικρή επιστροφή στην άγια ταπεινότητα
των απλών πραγμάτων...
Kαι μέσα στη φωνή μας τρέμαν
όλοι οι αιώνιοι χωρισμοί.
Kαι τότε καταλαβαίνεις
τους πόνους του απείρου
όταν κοιλοπονούσε τον κόσμο.
Kαι τους πόνους της γής
για να γεννήσει ένα στάχυ.
Ή τους πόνους ολόκληρης
της αιωνιότητας,
για να γεννηθεί κάποτε ένα τραγούδι.
Τάσος Λειβαδίτης
e ogni nostro dolore è come
ΑπάντησηΔιαγραφήun segreto ed amaro ritorno
nella modestia delle Cose semplici.
E dentro nella nostra voce tremavano
tutti gli eterni abbandoni.
Ed allora sei in grado di capire
le sofferenze dell'Universo
nel momento della nascita del Mondo.
ed il dolore della Terra
per far partorire il grano.
e le sofferenze dell'eternità
per far nascere una Canzone.
Tassos Livaditis
Mας φτάνει να μιλήσουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήαπλά,
όπως πεινάει κανείς
απλά,
όπως αγαπάει
όπως πεθαίνουμε
απλά.
Τάσος Λειβαδίτης
.....................
Basta discuttere tra noi
semplicemente,
giusto come abbiamo fame
semplicemente,
come amiamo
come moriremo
semplicemente.
Tassos Livaditis
Kαμιά φορά, οι μενεξέδες
ΑπάντησηΔιαγραφήενός χαμένου παραδείσου
ευωδιάζουν μες στον ύπνο μας,
κι ύστερα είμαστε άρρωστοι για μέρες˙
παιδικές αμαρτίες του μεσημεριού
που τις εξάγνιζαν οι τρόμοι της νύχτας
ή το ανομολόγητο πού έδινε κάποτε
στις χειρονομίες μας κάτι απ' το άγνωστο
θυελλώδη συμβάντα του δειλινού
μέσα στο σπίτι, ενώ έξω απλώς βράδιαζε.
Ώσπου μια νύχτα, ένας διαβάτης
περνάει στο δρόμο τραγουδώντας.
Πού έχεις ξανακούσει το τραγούδι αυτό;
Δεν θυμάσαι.
Κι όμως η νοσταλγία όλων όσων ονειρεύτηκες,
τρέμει μες στο τραγούδι.
Στέκεσαι στο παράθυρο κι ακούς σαν μαγεμένος.
Κι άξαφνα σε κάποια στροφή του δρόμου,
το τραγούδι σβήνει. Όλα χάνονται.
Ησυχία…
Tώρα τι θα κάνεις;
Η σιωπή κάνει τον κόσμο πιο μεγάλο.
Η θλίψη, πιο δίκαιο.
Τάσος Λειβαδίτης
...a volte le violette del paradiso perduto
ΑπάντησηΔιαγραφήprofumano nel nostro sonno,
e dopo siamo malati per giorni
peccati infantili del mezzogiorno
che gli purifica il terrore della notte
o l'inconfessabile che donava, a volte,
ai nostri gesti qualcosa dall'ignoto,
tempestosi eventi del tramonto
dentro la casa, mentre fuori veniva la sera.
Fino che ad una notte, un passeggero
attraversa la strada candando.
Dove hai risentito questa canzone?
Non ti ricordi.
però la nostalgia di tutto ciò che hai sognato,
trema in questa canzone.
Ti avvicino alla finestra ed ascolti incantato.
...e dall'improvviso, nell'angolo della strada,
la canzone si spegne. Tutto si perde.
Silenzio...
Adesso cosa farai?
Il silenzio fa diventare il mondo più grande.
La tristezza porta giustizia.
Tassos Livaditis
(Trad. Lunapiena)
«Ναι, αγαπημένη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς γι’ αυτά τα λίγα
κι απλά πράγματα πολεμάμε
για να μπορούμε να’ χουμε
μια λάμπα,
ένα σκαμνί
ένα χαρούμενο δρόμο το πρωί
ένα ήρεμο όνειρο το βράδυ.
Για να’ χουμε έναν έρωτα
που να μη μας τον λερώνουν,
ένα τραγούδι
που να μπορούμε
να το τραγουδάμε…»
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Si, mia cara
ΑπάντησηΔιαγραφήNoi per queste piccole
e semplici cose lottiamo
per poter avere la luce
di una lambada,
un sediolino,
una strada gioiosa al mattino.
un sogno sereno alla notte.
Per vivere un Amore
che non pottessero sporcarlo
una canzone
per cantare in liberta'.
Tasos Livaditis
trad. Lunapiena