George Carlin, ΘΥΜΗΣΟΥ....

Ricordati di amare la vita

Il paradosso del nostro tempo

nella storia è che

abbiamo edifici sempre più alti,

ma moralità più basse,

autostrade sempre più larghe,

ma orizzonti più ristretti.

Spendiamo di più, ma abbiamo meno,

comperiamo di più, ma godiamo meno.

Abbiamo case più grandi e famiglie più piccole,

più comodità, ma meno tempo.

Abbiamo più istruzione, ma meno buon senso,

più conoscenza, ma meno giudizio,

più esperti, e ancor più problemi,

più medicine, ma meno benessere.

Beviamo troppo, fumiamo troppo,

spendiamo senza ritegno, ridiamo troppo poco,

guidiamo troppo veloci, ci arrabbiamo troppo,

facciamo le ore piccole, ci alziamo stanchi,

vediamo troppa TV e preghiamo di rado.

Abbiamo moltiplicato le nostre proprietà,

ma ridotto i nostri valori.

Parliamo troppo, amiamo troppo poco

e odiamo troppo spesso.

Abbiamo imparato come guadagnarci da vivere,

ma non come vivere.

Abbiamo aggiunto anni alla vita,

ma non vita agli anni.

Siamo andati e tornati dalla Luna,

ma non riusciamo ad attraversare la strada

per incontrare un nuovo vicino di casa.

Abbiamo conquistato lo spazio esterno,

ma non lo spazio interno.

Abbiamo creato cose più grandi,

ma non migliori.

Abbiamo pulito l’aria,

ma inquinato l’anima.

Abbiamo dominato l’atomo,

ma non i pregiudizi.

Scriviamo di più, ma impariamo meno.

Pianifichiamo di più,

ma realizziamo meno.

Abbiamo imparato a sbrigarci,

ma non ad aspettare.

Costruiamo computers più grandi

per contenere più informazioni,

per produrre più copie che mai,

ma comunichiamo sempre meno.

Questi sono i tempi del fast food

e della digestione lenta,

grandi uomini e piccoli caratteri,

ricchi profitti e povere relazioni.

Questi sono i tempi di due redditi

e più divorzi,

case più belle, ma famiglie distrutte.

Questi sono i tempi dei viaggi veloci,

dei pannolini usa e getta,

della moralità a perdere,

delle relazioni di una notte,

dei corpi sovrappeso

e delle pillole che possono

farti fare di tutto,

dal rallegrarti al calmarti,

all’ucciderti.

E’ un tempo in cui ci sono tante cose

in vetrina e niente in magazzino.

Un tempo in cui la tecnologia

può farti arrivare questa lettera,

e in cui puoi scegliere di condividere

queste considerazioni con altri, o di cancellarle.

Ricordati di spendere del tempo

con i tuoi cari ora,

perchè non saranno con te per sempre.

Ricordati di dire una parola gentile

a qualcuno che ti guarda

dal basso in soggezione,

perchè quella piccola persona

presto crescerà

e lascerà il tuo fianco.

Ricordati di dare

un caloroso abbraccio

alla persona che ti sta a fianco,

perchè è l’unico tesoro che puoi dare

con il cuore e non costa nulla.

Ricordati di dire “vi amo” ai tuoi cari ,

ma soprattutto pensalo.

Un bacio e un abbraccio

possono curare ferite

che vengono dal profondo dell’anima.

Ricordati di tenerle le mani e godi di questi momenti,

perchè un giorno quella persona

non sarà più lì.

Dedica tempo all’amore,

dedica tempo alla conversazione

e dedica tempo per condividere

i pensieri preziosi della tua mente.

George Carlin

......................................

ΘΥΜΗΣΟΥ Ν'ΑΓΑΠΑΣ ΤΗ ΖΩΗ

Το παράδοξο των καιρών μας είναι

ότι έχουμε όλο και πιό πολλά πελώρια κτήρια,

μα ηθική πιό λίγη, πιό χαμηλή.

Λεωφοριόδρομους πιό φαρδείς

μα πιό στενούς ορίζοντες στη σκέψη.

Ξοδεύουμε περισσότερο,

αλλά έχουμε λιγότερα,

αγοράζουμε περισσότερα

αλλά απολαυμάνουμε λιγότερα.

Έχουμε πιό μεγάλα και μεγαλοπρεπή σπίτια

και οικογένειες με λιγότερα μέλη,

έχουμε μεγαλύτερη άνεση

αλλά όλο και λιγότερο χρόνο.

Έχουμε μεγαλύτερη εκπαίδευση

αλλά λιγότερη καλή όρεξη για μάθηση,

έχουμε περισσότερες γνώσεις,

αλλά μικρότερη φρόνηση,

έχουμε περισσότερους ειδικούς

αλλά περισσότερα προβλήματα,

έχουμε περισσότερα φάρμακα

αλλά λιγότερη υγεία.

Πίνουμε και καπνίζουμε πολύ,

ξοδεύουμε χωρίς συλλογισμό

γελάμε ελάχιστα, οδηγούμε με βιασύνη,

θυμώνουμε εύκολα,

μένουμε άγρυπνοι τα βράδια,

και ξυπνάμε κουρασμένοι τον πρωί.

Βλέπουμε πολύ τηλεώραση

μα σπάνια προσευχόμαστε.

Πολλαπλασιάσαμε τις ιδιοκτησίες μας,

ελαχιστοποιήσαμε τις αξίες μας.

Μιλάμε πολύ, αγαπάμε όλο και πιό λίγο

και συχνότερα μισούμε.

Μάθαμε πως να κερδίζουμετα προς το ζήν,

αλλά δεν μάθαμε να ζούμε.

Καταφέραμε να αυξήσουμε

το μέσο όρο της ζωής

αλλά δεν προσθέσαμε ζωή στα χρόνια μας.

Πήγαμε και γυρίσαμε στη Σελήνη

μα δεν καταφέρνουμε να διασχίσουμε το δρόμο

για να συναντήσουμετο γείτονά μας.

Καταφέραμε να κατακτήσουμε το σύμπαν,

αλλά όχι όμως και τον εαυτό μας.

Φτιάξαμε πράγματα μεγάλα,

αλλά όχι και καλύτερα.

Καταφέρνουμε να καθαρίζουμε

την ατμόσφαιρα του χώρου μας

αλλά μολύναμε την ψυχή μας.

Δαμάσαμε το "άτομο",

αλλά όχι τις προκαταλήψεις μας.

Γράφουμε περισσότερο,

μα μαθαίνουμε λιγότερο.

Κάνουμε σχέδια μεγάλα,

μα πραγματοποιούμε ελάχιστα.

Μάθαμε καλά την βιασύνη

μα καθόλου την αναμονή.

Φτίαχνουμε μεγαλύτερα κομπιούτερ

για να χωρέσουν πιό πολλά δεδομένα

και να παράγουμε περισσότερα αντίγραφα

αλλά επικοινωνούμε όλο και λιγότερο.

Ζούμε στην εποχή των fast food

(της έτοιμης τροφής) και της αργής πέψης,

Είμαστε ενήλικες, αλλά ανώριμοι χαρακτήρες,

έχουμε πλούσια κέρδη και φτωχές σχέσεις.

Ζούμε σε εποχές διπλών εισοδημάτων

και πολλών διαζυγίων,

με όμορφα σπίτια, μα διαλυμένες οικογένειες.

Ζούμε σε εποχές γρήγορων ταξιδιών

χρησιμοποιώντας για τα παιδιά,

παιδικές πάνες της μιας χρήσης,

παρέες χωρίς ηθική και σχέσεις μιας βραδιάς,

Υπέρβαρα σώματα, ανίσχυρα,

χρησιμοποιούμε χάπια με ουσίες

πού σε κάνουν να νοιώθεις ικανός για όλα,

από την απόλαυση ως την ηρεμία,

και πολλάκις ώς το θάνατο.

Είναι η εποχή που βρίσκεις

πάμπολλα πράγματα στη βετρίνα

και τίποτα στην αποθήκη.

Μια εποχή που η τεχνολογία

μπορεί να σου φέρει αυτό το γράμμα

και μπορεί να επιλέξεις να μοιραστείς

το περιεχόμενο του με άλλους

ή να το σβήσεις.

Θυμήσου όμως να ξοδεύεις το χρόνο σου

με τους αγαπημένους σου σήμερα,

γιατί δεν θα είναι μαζί σου για πάντα.

Θυμήσου να πείς μια λέξη γλυκειά στο παιδί

που σε κοιτά με υποταγή

γιατί γρήγορα θα μεγαλώσει

και θα φύγει απο κοντά σου.

Θυμήσου να δώσεις μια θερμή αγκαλιά

σ'αυτόν που βρίσκεται στο πλευρό σου,

γιατί αυτός είναι ο μοναδικός πλούτος

που μπορείς να μοιραστείς με την καρδιά

και δεν σου κοστίζει τίποτα.

Θυμήσου να πείς "σ' Αγαπώ"

στούς αγαπημένους σου

μα πάνω απ' όλα σκέψου το.

Ένα φιλί και μια αγκαλιά

μπορούν να γιατρέψουν πληγές

που βρίσκονται βαθειά στη ψυχή.

Θυμήσου να σφίξεις τα χέρια

και να χαρείς αυτές τις στιγμές,

γιατί μια μέρα κι αυτός ο άνθρωπος

ίσως να μην είναι πιά κοντά σου.

Πρόσφερε χρόνο στην Αγάπη,

δώσε χρόνο στην συζήτηση

και χάρησε χρόνο για να μοιραστείς

τις πολύτιμες σκέψεις του μυαλού σου.

George Carlin

Trad. Lunapiena