ΑΛΚΑΙΟΣ - ALCEO

ἀσυννέτημμι τὼν ἀνέμων στάσιν·

τὸ μὲν γὰρ ἔνθεν κῦμα κυλίνδεται͵τὸ δ΄ ἔνθεν͵

ἄμμες δ΄ ὂν τὸ μέσσον

νᾶϊ φορήμμεθα σὺν μελαίναι

χείμωνι μόχθεντες μεγάλωι μάλα·

πὲρ μὲν γὰρ ἄντλος ἰστοπέδαν ἔχει͵

λαῖφος δὲ πὰν ζάδηλον ἤδη͵

καὶ λάκιδες μέγαλαι κὰτ αὖτο·

χόλαισι δ΄ ἄγκυρραι,

τὰ δ' ὀήϊα...

τοι πόδες ἀμφότεροι μένοισιν ἐν βιμβλίδεσσι·

τοῦτό με καὶ σ[άοιμόνον· τὰ δ΄ ἄχματ΄ ἐκπεπ..άχμενα..

μεν φόρηντ΄ ἔπερθα, τὼν ενοισ..

Αλκαίος

......................................

Non comprendo lo scontro dei venti:

da una parte rotola l'ondae dall'altra;

e noi nel mezzo

siamo trascinati con la nave nera,

................

spossati molto dalla grande tempesta.

L'acqua già invade la base dell'albero:

la vela è tutta trasparente

per i grandi squarci:

le sartìe cedono, e i timoni................

che resistano almeno le scotte strette alle funi:

questo solo potrebbe salvarmi.

Il carico è tutto fuori disperso...........

ALCEO

...............................

Δεν κατανοώ την σύγκρουση των Ανέμων

Δεν κατανοώ την σύγκρουση των Ανέμων

που καταφέρνει να αναποδογυρίσει τα κύματα

και εμείς σερνόμενοι από το μαύρο καράβι,

μεταφερόμενοι εδώ και εκεί μέσα στην θύελλα.

Νερό διαπερνά στις σχισμές του δένδρου,

πανιά ξεσκισμένα, διάφανα,

σπάζουν ραφές και τιμόνι….……

ν’ αντέχανε τουλάχιστον τα σχοινιά

θα μπορούσαμε και να σωθούμε!

Το φορτίο είναι κι αυτό σκορπισμένο!

Αλκαίος

Trad. Lunapiena