ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

«Ἰδοὺ ὁ Νυμφίος ἔρχεται

ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός,

καὶ μακάριος ὁ δοῦλος,

ὃν εὑρήσει γρηγοροῦντα,

ἀνάξιος δὲ πάλιν, ὃν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα.

Βλέπε οὖν ψυχή μου, μὴ τῶ ὕπνω κατενεχθής,

ἵνα μῄ τῶ θανάτω παραδοθής,

καὶ τῆς βασιλείας ἔξω κλεισθής,

ἀλλὰ ἀνάνηψον κράζουσα.

Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος εἶ ὁ Θεός,

διὰ τῆς Θεοτόκου ἐλέησον ἡμᾶς»

Ρωμανός ο Μελωδός

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται μέσα στην νύχτα

και μακάριος είναι αυτός

που τον περιμένει άγρυπνος.

Ανάξιος είν'εκείνος

που παραμένει ράθυμος και αμελής.

Πρόσεχε, ψυχή μου,

μη καταληφθείς από τον ύπνο,

κι έτσι παραδοθείς στον θάνατο,

και κλειστείς έξω από την ουράνια βασιλεία

αλλά φρόντισε να συνέλθεις και φώναξε δυνατά:

Άγιος, άγιος, άγιος είναι ο Θεός

και μέσω της Θεοτόκου ελέησέ μας»

Μεταφρ. Lunapiena