Αι Γενεαί Πάσαι....

«Αι γενεαί πάσαι...»

Αι γενεαί πάσαι, ύμνον τη Ταφή σου, προσφέρουσι Χριστέ μου.

Καθελών του ξύλου, ο Αριμαθείας,

εν τάφω σε κηδεύει.

Μυροφόροι ήλθον, μύρα σοι, Χριστέ μου, κομίζουσαι προφρόνως.

Δεύρο πάσα κτίσις, ύμνους εξοδίους, προσοίωμεν τω Κτίστη.

Ους έθρεψε το μάννα, εκίνησαν την πτέρναν, κατά του ευεργέτου.

Ιωσήφ κηδεύει, συν τω Νικοδήμω, νεκροπρεπώς τον Κτίστην.

*********

Ω γλυκύ μου έαρ, γλυκύτατόν μου Τέκνον,

πού έδυ σου το κάλλος;

Υιέ Θεού παντάναξ, Θεέ μου πλαστουργέ μου,

πώς πάθος κατεδέξω;

Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα,

λίαν πρωί ελθούσαι.

Ω Τριάς Θεέ μου, Πατήρ Υιός και Πνεύμα,

ελέησον τον κόσμον.

Ιδείν την του Υιού σου, Ανάστασιν, Παρθένε,

αξίωσον σους δούλους.

***********

«Η ζωή εν τάφω...»

Η ζωή εν τάφω κατετέθης, Χριστέ,

και Αγγέλων στρατιαί εξεπλήττοντο,

συγκατάβασιν δοξάζουσαι την σην.

Η ζωή πώς θνήσκεις; πώς και τάφω οικείς;

του θανάτου το βασίλειον λύεις δε

και το Άδου τους νεκρούς εξανιστάς.

Μεγαλύνομέν σε, Ιησού Βασιλεύ,

και τιμώμεν την ταφήν και τα πάθη σου,

δι ών έσωσας ημάς εκ της φθοράς.

Μέτρα γης ο στήσας, εν σμικρώ κατοικείς,

Ιησού παμβασιλεύ, τάφω σήμερον,

εκ μνημάτων τους θανόντας ανιστών.

Ο Δεσπότης πάντων καθοράται νεκρός

και εν μνήματι καινώ κατατίθεται,

ο κενώσας τα μνημεία των νεκρών.

Δακρυρρόους θρήνους επί σε η Αγνή,

μητρικώς, ω Ιησού, επιρραίνουσα, ανεβόα˙

Πώς κηδεύσω σε, Υιέ;

Προσκυνώ το Πάθος, ανυμνώ την Ταφήν,

μεγαλύνω σου το κράτος φιλάνθρωπε,

δι' ων λέλυμαι παθών φθοροποιών.

Οίμοι φως του Κόσμου! Οίμοι φως το εμόν!

Ιησού μου ποθεινότατε έκραζεν,

η Παρθένος θρηνωδούσα γοερώς.

Ανυμνούμεν Λόγε, σε τον πάντων Θεόν,

συν Πατρί και τω Αγίω σου Πνεύματι

και δοξάζομεν την θείαν σου Ταφήν.

Μακαρίζομέν σε, Θεοτόκε αγνή, και τιμώμεν την ταφήν

την τριήμερον του Υιού σου και Θεού ημών πιστώς.

http://it.youtube.com/watch?v=oD659OZtRIs

click^