Πως καταντήσαμε έτσι πάλι..
μετά από τόσο δρόμο.. ξαναγυρνάμε
στο φημισμένο Πύργο της Βαβέλ,
γι'ακόμα μια φορά στην ιστορία του κόσμου
κι όλοι μιλάμε, με κραυγές, συγκινήσεις ή ψίθυρο
καθένας στη δική του γλώσσα...
με μιά άλλη εννοιολογία στις λέξεις
ανάμεσα από αμφιλογία και σύγχυση.
Ονομάζουμε Ελευθερία.. τον πόλεμο
Φιλία.. λέμε, την εκμετάλλευση του άλλου
Αγάπη.. ονομάζουμε το ερωτικό πάθος
και την ανάγκη για συναισθηματική εξάρτηση
και την αναζήτηση για κυριαρχία
του ενός πάνω στον άλλο.. τον λέμε ΄Ερωτα.
Πως καταντήσαμε έτσι πάλι...
να ξαναβρεθούμε γιά άλλη μια φορά
μέσα στον Πύργο της Βαβέλ...
καθένας μόνος, χωρίς καμμία όρεξη
να ακούσουμε ο άλλος τι έχει να μας πεί...
και δίχως καμμιά επιθυμία για επικοινωνία...
Καθένας μόνος στη φτώχεια
της μίζερης πλουμιστής ζωής μας
εκείνης της απάνθρωπης μοναξιάς,
ανάμεσα σε χιλιάδες ανθρώπους
με κραυγές, συγκινήσεις.. και ψίθυρο
...σε σύγχυση.
************
La Torre di BABELE
Come siamo finiti male
dopo tanta strada siamo ritornati
nel famoso torre di Babele,
per ancora una volta
nella nostra storia nel mondo,
e tutti parliamo, tra urli ed emozioni
ognuna la sua lingua propria...
e un altro senso per le parole,
tra anfilogia e confusione.
Si chiama liberta'.... la guerra
e amicizia... lo sfruttamento umano,
amore... il desiderio carnalee
il bisogno di dipendenza sentimentale
e... il piacere del possesso tra le persone
si fa chiamare.... Eros.
Come siamo finiti male
ritrovati ancora una volta
nel torre del Babele
ognuno solo senza..voglia di ascoltare
e nemmeno desiderio di comunicare.
Ognuno solo nella sua povera e colorata miseria
di quella disumana solitudine,
tra miliaia di persone tra urli ed emozioni....
in confusione
Lunapiena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena