ΗΛΙΕ ΜΟΥ....

Sole lucente del mezzogiorno

invisibile al mio sguardo

ombra di luce, intoccabile...

Ti accarezzo con il mio pensiero

ma sfugi... dal mio toccare

come il vento che accarezza

i miei capelli e gli trasforma...

in ali senza forza di volare...

Ti adora il mio cuore tremando...

come la fiamma di una candella

nel gioco del vento...

Sole rosastro dell'aurora...

Sorriso del mondo della speranza...

posso godermi la Τua bellezza...

bagnarmi nella Τua onesta...

Nuotare nel mare della Τua saggezza

e riposarmi nell'ombra della Τua bontà..

*****

Ήλιε φωτεινέ του μεσημεριού

δεν μπορεί να σε δεί το βλέμμα μου

άπιαστη είναι κι η σκιά του φωτός.

Σε χαιδεύω με τη σκέψη μου

μα δεν μπορώ να Σε αγγίξω

Άνεμος είμαι που χαιδεύει τα μαλλιά

και τα κάνει να μοιάζουν με φτερά

που δεν καταφέρνουν να πετάξουν.

Σε λατρεύει η καρδιά και τρέμει

σαν την φλόγα ενός κεριού

στο παιχνίδι του ανέμου.

Κόκκινε Ήλιε της αυγής

χαμόγελο του κόσμου της ελπίδας,

μπορώ να απολαύσω την ομορφιά Σου

στην τιμιότητά Σου να κολυμπήσω,

να ταξιδέψω στη θάλασσα της σοφίας Σου

στην σκιά της καλωσύνη Σου να ξαποστάσω.

Lunapiena