ΣΙΩΠΗ...

"Σιωπή"

Παλιά φωτογραφία

στην άδεια παραλία σιωπή

κοιτάζω απ'το μπαλκόνι

το δρόμο που θολώνει η βροχή.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες

βασιλεύουν οι μάγισσες

βουλιάζουνε στο βυθό

και σε βγάζουνε στον αφρό.

Λένε πως μας άφηνες

στα κύματα φυλαχτά και μηνύματα

τα βρήκανε τα παιδιά

και χαθήκανε ξαφνικά.

Η πόλη σαν καράβι

τα φώτα της ανάβει γιορτή.

Θυμάμαι που γελούσες

να μείνω μου ζητούσες παιδί.

Λένε πως στη χώρα που ναυάγησες

βασιλεύουν οι μάγισσες

βουλιάζουνε στο βυθό

και σε βγάζουνε στον αφρό

"Σιωπή"

Πετρωμένο χαμόγελο

που σου ρίχνει πλεξίδα να πιαστείς

μες στη νύχτα κι ένα δάκρυ

σαν αίμα σαν φωτιά και σαν ψέμα

να κοιτάζει εμένα και να βλέπει εσένα

Κι εσύ με κοιτάς,

με κοιτάς και σιωπάς

τη ζωή μου σαν σκιά

τώρα πια κυνηγάς

Στίχοι: Παύλος Παυλίδης

Μουσική & Τραγούδι: Ξύλινα Σπαθιά

***********

Silenzio

Fotografia vecchia

sulla spiaggia vuota

silenzio..osservo dal mio balcone

la strada che si annebbia la pioggia..

Dicono che la terra

dove ti sei naufragato

regnano le streghe

si affondano nel fondo

e ti ricavano sulla schiuma.

Dicono che ci hai lasciato

sulle onde messaggi e amuleti

che le hanno trovato

i ragazzie ci sono per sempre perduti.

La citta come una nave

accede le luci.. come in festa.

Mi ricordo che ridevi

mi chiedevi di rimanere

per sembre ragazzo.

Dicono che la terra

dove ti sei naufragato

regnano le streghe

si affondano nel fondo

e ti ricavano sulla schiuma.

"Silenzio"

sorriso di roccia

che ti butta la corda

per aggrapparti nel buio

e una lacrime come sangue

come fiamma e come menzogna

per guardare me e vedere Te..

e Tu mi guardi

mi guardi e taci

come un ombra la mia vita

adesso persegui...

***

Versi: Paolo Pavlidis

Musica & Cantο: Spade di legno

Trad. Lunapiena