Ω! ΝΕΜΕΣΙΣ...

Ω! Νέμεσις

Στο πεδίο της μάχης

ακούγεται η ιαχή των όπλων

σκόρπια αθώα κορμιά...

ξεχασμένα λυγμοί τρομαγμένων παιδιών

που επέζησαν απ'το μίσος..

Λόγια χαμένα στον αέρα

Λέξεις που ποτέ δεν ειπώθηκαν..

κοιμήθηκαν... με τ'αψυχα κορμιά.

Λέξεις βυθισμένες στο αίμα..

Λέξεις που έγιναν κραυγές και ουρλιαχτά

Λόγια που δεν ακούστηκαν ποτέ

ξεψύχησαν.. λευτεριά πριν γνωρίσουν.

Ω! Νέμεσις.. θεία δικαιοσύνη

μην επιτρέψεις πιά να σκοτώσουν

γι'ακόμα μια φορά... το Λόγο.

******

Nel terreno della battaglia

Cantano gli armi da fuoco

Corpi innocenti sparsi e dimenticati

Pianti di Bambini in terrore

Sopravissuti dall'odio...

Parole perse nell'aria,

Parole mai dette.. che dormono

Nei corpi abbandonati senza vita.

Parole immerse nel sangue

Parole diventate gridi e urli

Parole mai dette... che muoiono

senza conoscere mai la Libertà.

Oh Nemesis.. giustizia divina

Non permettere più ad uccidere

Ancora una volta la Parola...

Lunapiena