B, BRECHT

Dell'innaffiare il giardino

Στο Πότισμα του Κήπου ***

Oh, bello innaffiare il giardino,

per far coraggio al verde

Dar acqua a quegli alberi assetati!

Dài più che basti e non dimenticare

i cespugli delle siepi,

perfino quelli che non danno frutto,

quelli esausti e avari.

E non perdermi di vista,

in mezzo ai fiori,

le male erbe che hanno sete anche loro.

Non bagnare solo il prato fresco

o solo quello arido:

rinfresca anche la terra nuda.

*****

Ω! είναι όμορφο να ποτίζεις τον κήπο

για να δώσεις κουράγιο στο πράσινο!

Να δώσεις νερό στα διψασμένα δέντρα!

Δώσε όσο χρειάζεται και μη ξεχνάς

τους θάμνους στο φράχτη,

ούτε εκείνους που δεν δίνουν καρπούς,

από ταλαιπωρία ή τσιγκουνιά.

Και μη μου ξεχάσεις τα χορτάρια

που βρίσκονται ανάμεσα στα λουλούδια

που διψάνε κι αυτά.

Και μη ποτίζεις μόνο το φρέσκο λιβάδι

ή εκείνο μόνο το ξηρό,

δρόσισε και τη γυμνή γή. ***

B. Brecht

Trad. Lunapiena