Σιωπηλός απόψε ο Ουρανός Χαμογελά στο σκοτάδι χλωμό το φεγγάρι
κι η Άρτεμις, η παντοτινή του φίλη
που τρέχει ελεύθερη μέσα στα δάση
προσπαθώντας να νικήσει το φόβο της,
παλεύοντας ενάντια στη πικρή μοναξιά της,
σ'ένα κόσμο άγριο που βίαια πολεμά,
για να σωθεί και να επιβιώσει.
Σιωπηλά και τ'άστρα περιμένουν,
χίλιες πυγολαμπίδες λάμπουν στο σκοτάδι,
Ειρήνης και Φιλίας κεριά αναμμένα,
Μιας μάνας ακούγεται το νανούρισμα
χαμογελά γλυκά ένα βρέφος
στην σιγουριά της μητρικής αγκαλιάς,
κάλεσμα ζωής και της ελπίδας ύμνος
μες σ΄ένα κόσμο που κλαίει
τόσες απώλειες και βάσανα της ζωής.
Σιωπηλός απόψε ο Ουρανός
ήρεμος, αγκαλιάζει την κουρασμένη γη,
απ'τις χιλιάδες αντιφάσεις της.
*******
Silenzioso è il Cielo Staserα
Sorride nel buio, la pallida Luna,
compagna eterna d' Artemide
che corre nel suo bosco libera
cercando di vincere la sua paura,
lottando contro l'amara solitudine
in un mondo selvaggio che lotta feroce
per salvarsi e sopravivere...
Silenziose le Stelle aspettano,
mille luciole accese al buio,
candelle di Pace e d'Amicizia.
La nina nana canta la mamma,
e il suo bimbo sorride sereno,
nel sicuro nido materno...
richiamo di Vita, inno di Speranza
in un mondo che piange,
tante perdite e sofferenze quotidiane...
Silenzioso è il cielo stasera
calmo, abbraccia la Terra stanca
dalle sue mille contradizioni...
Lunapiena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena