Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού..:
Στη σιωπή του ουρανού γεννήθηκε η Α γ ά π η
κι έγινε όνειρο, Παιδί της Νύχτας...
που αντανακλά στο φως του Ήλιου
το Χαμόγελο της Ζωής..
και την χαμένη της Αθωότητα
στο βλέμμα ενος παιδιού.....
Στα Μονοπάτια τ'Ουρανού
γέρνει και ξαποσταίνει.
Παρασκευή 25 Ιανουαρίου 2008
Thomas Sterns Eliot
Τόμας Στερνς Έλιοτ
Εκεί ψηλά στην κορυφή της σύγχρονης Ποίησης, συναντάμαι το μέγεθος της σκέψης και του στοχασμού, το βάθος του πνεύματος και το μεγαλείο της ψυχής, του πιό Μεγάλου Ποιητή της σύγχρονης Λογοτεχνίας. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, άκουσα με ανατριχίλα την φωνή του Ποιητή... να απαγγέλει το αριστούργημά του: την "Ερημη Χώρα" με βαθειά ευγνωμοσύνη στο "YouTube" την μεταφέρω για όσους επισκεφτούν ετούτη την σελίδα.....
Δεν θα πάψουμε να εξερευνούμε Κι όλης μας της εξερεύνησης το τέλος Θα είναι να φθάσουμε εκεί που ξεκινήσαμε Και να γνωρίσουμε για πρώτη φορά τον τόπο. Μέσα από την άγνωστη πύλη, που ξαναθυμόμαστε Όταν το τελευταίο που έμεινε στη γη να ανακαλύψουμε Είναι αυτό που ήταν η αρχή· Στην πηγή του πιο απέραντου ποταμού Η φωνή του κρυμμένου καταρράκτη Και τα παιδιά μέσα στη μηλιά Που δεν τα ξέραμε, γιατί δεν ψάξαμε γι’ αυτά Αλλά τ’ ακούσαμε, τα μισοακούσαμε, στη σιγαλιά Ανάμεσα σε δυο κύματα της θάλασσας. Γρήγορα τώρα, εδώ, τώρα, πάντα – Μια κατάσταση τέλειας απλότητας (Που δεν στοιχίζει λιγότερο από τα πάντα) Και όλα θα πάνε καλά και Το καθετί θα πάει καλά Όταν οι γλώσσες της φλόγας θα διπλωθούν Μες στο στεφανωμένο κόμπο της φωτιάς Κι η φωτιά και το ρόδο θα γίνουν ένα.
We shall not cease from exploration And the end of all our exploring Will be to arrive where we started And know the place for the first time. Through the unknown, unremembered gate When the last of earth left to discover Is that which was the beginning; At the source of the longest river The voice of the hidden waterfall And the children in the apple-tree Not known, because not looked for But heard, half-heard, in the stillness Between two waves of the sea. Quick now, here, now, always— A condition of complete simplicity (Costing not less than everything) And all shall be well and All manner of thing shall be well When the tongues of flame are in-folded Into the crowned knot of fire And the fire and the rose are one.
Είπα στην ψυχή μου, μείνε ακίνητη και περίμενε χωρίς ελπίδα, Γιατί η ελπίδα... δεν θα είναι ελπίδα για το σωστό. Περίμενε χωρίς αγάπη, γιατί να αγαπήσεις σωστά δεν μπορείς. Υπάρχει ακόμα κι η πίστη, αλλά η πίστη και η αγάπη και η ελπίδα βρίσκονται ακόμα σε προσμονή. Περίμενε δίχως να σκέπτεσαι, γιατί έτοιμος δεν είσαι για στοχασμό. Για τούτο η σκοτεινιά θα 'ναι το φως κι η ακινησία ο χορός....
Στη σιωπή του ουρανού γεννήθηκε η αγάπη κι έγινε όνειρο, παιδί της νύχτας.. που αντανακλά στο φως του ήλιου το χαμόγελο της ζωής και την χαμένη της αθωότητα στο βλέμμα ενος παιδιού..
"ΟI ΓΑΜΟI του ΚΑΔΜΟΥ και της ΑΡΜΟΝΙΑΣ"- "Le Nozze di Cadmo e Armonia" από Roberto Colasso
"Ο Μύθος του Σίσυφου" από Albert Camus
ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ, από Διογένη Λαέρτιο
"Simone de Beauvoir - Jean-Paul Sartre ΤΕΤ Α ΤΕΤ" από Hazel Rowley
"Το Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι" από Οσκαρ Ουάλιντ
SIDDHARTA, από Hermann Hesse
"Ο Κόσμος σαν Βούληση και Αναπαράσταση" από Arthur Schopenhauer
“Il Nome della rosa” , ¨Το Όνομα του Ρόδου" di Umberto Eco, εκδ. ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ
Ο λύκος της Στέππας (Der Steppenwolf). Μετάφραση: Γιάννης Κωστόπουλος
"Der Man ohne Eigenschaften" di Robert Mussel "Ο άνθρωπος χωρίς ιδιότητες" Ρόμπερτ Μούζιλ, Μετάφραση: Τούλα Σιετή.
Memorie di Adriano" dι M. Yourcenar, "Τα Απομνημονεύματα του Αδριανού"
"Il Dio delle piccole cose" di Arundhati Roy, "Ο Θεός των μικρών πραγμάτων"
"AMORE ed EROS, la Duplice Fiamma" di Ottavio Paz, "ΑΓΑΠΗ και ΕΡΩΣ, η διπλή Φλόγα"
°Ulisse° di James Joyce, "Οδυσσέας"
"Don Chisciotte" di Cervantes, "Δον Κιχώτης"
Στα Μονοπάτια τ΄Ουρανού
Στα Μονοπάτια τ'ουρανού να περπατάς της ομορφιάς τα μυστικά για να μαθαίνεις στη σιωπής την αγκαλιά, μοναχικό φεγγάρι, διαβάτης είσαι στη ζωή και μαθητής στη γνώση χαμόγελο ο ήλιο σου κι ο πόνος σου βροχή.
Βιβλία του Τ. Σ. Eλιοτ στα ελληνικά
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Eλιοτ Τόμας Στερνς, T.S. Eliot. Μτφρ. Παυλίνα Παμπούδη. Εκδ. Printa, 2002.
2. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Τέσσερα κουαρτέτα. Μτφρ. Eφη Αθανασίου. Εκδ. Iκαρος, 2002.
3. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του γέρο Πόσουμ. Μτφρ. Παυλίνα Παμπούδη. Εκδ. Aγρα, 2000.
4. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Φονικό στην εκκλησιά. Μτφρ. Γ. Σεφέρης. Εκδ. Iκαρος, 1996.
5. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η Τετάρτη των τεφρών - Τα τραγούδια του Aριελ-Τέσσερα κουαρτέτα. Μτφρ. Κλείτος Κύρου. Εκδ. Yψιλον, 1994.
6. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Ποιήματα. Μτφρ. Γ. Νίκας. Εκδ. Εστία, 1992.
7. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Τέσσερα κουαρτέτα. Μτφρ. Αντώνης Δεκαβάλλες. Εκδ. Καστανιώτης, 1992.
8. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η ιδέα μιας χριστιανικής κοινωνίας. Μτφρ. Λένα Παπαθεμελή. Εκδ. Παρατηρητής, 1991.
9. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η ρημαγμένη γη. Μτφρ. Κλείτος Κύρου. Εκδ. Yψιλον, 1990.
10. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η ενότητα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Μτφρ. Ε.Ν. Μόσχος. Εκδ. Iκαρος, 1990.
11. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Aπαντα τα ποιήματα. Μτφρ. Αριστοτέλης Νικολαΐδης. Εκδ. Κέδρος, 1983.
12. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Επτά δοκίμια για την ποίηση. Μτφρ. Μαρία Λαϊνά. Εκδ. Γράμματα, 1982.
13. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Δέκα χορικά από τον βράχο. Μτφρ. Ε. Ν. Μόσχος. Εκδ. Iκαρος, 1980.
14. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η έρημη χώρα. Μτφρ. Γ. Σεφέρης. Εκδ. Iκαρος, 1971.
15. Έλιοτ Τόμας Στέρνς, Σημειώσεις για τον ορισμό της κουλτούρας. Μτφρ. Νανά Ησαϊα. Εκδ. Πλέθρον, 1980.
16. Eλιοτ Τόμας Στερνς, Η οικογενειακή συγκέντρωση. Μτφρ. Ζωή Καρέλλη. Εκδ. Κωνσταντινίδης.
Eπίσης κυκλοφορεί και μια βιογραφία: Πήτερ Ακρόιντ, T.S. Eliot, ο άνθρωπος πίσω από τη μάσκα. Μτφρ. Παλμύρα Ισμυρίδου. Εκδ. Νεφέλη.
από την Εφημερίδα: "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ"
Δεν θα πάψουμε να εξερευνούμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι όλης μας της εξερεύνησης το τέλος
Θα είναι να φθάσουμε εκεί που ξεκινήσαμε
Και να γνωρίσουμε για πρώτη φορά τον τόπο.
Μέσα από την άγνωστη πύλη, που ξαναθυμόμαστε
Όταν το τελευταίο που έμεινε στη γη να ανακαλύψουμε
Είναι αυτό που ήταν η αρχή·
Στην πηγή του πιο απέραντου ποταμού
Η φωνή του κρυμμένου καταρράκτη
Και τα παιδιά μέσα στη μηλιά
Που δεν τα ξέραμε, γιατί δεν ψάξαμε γι’ αυτά
Αλλά τ’ ακούσαμε, τα μισοακούσαμε, στη σιγαλιά
Ανάμεσα σε δυο κύματα της θάλασσας.
Γρήγορα τώρα, εδώ, τώρα, πάντα –
Μια κατάσταση τέλειας απλότητας
(Που δεν στοιχίζει λιγότερο από τα πάντα)
Και όλα θα πάνε καλά και
Το καθετί θα πάει καλά
Όταν οι γλώσσες της φλόγας θα διπλωθούν
Μες στο στεφανωμένο κόμπο της φωτιάς
Κι η φωτιά και το ρόδο θα γίνουν ένα.
(Τέσσερα κουαρτέτα, «Little Gidding”, Θ. Σ. Έλιοτ, εκδ. Ίκαρος, Μετ. Έφη Αθανασίου)
«Little Gidding”
ΑπάντησηΔιαγραφήWe shall not cease from exploration
And the end of all our exploring
Will be to arrive where we started
And know the place for the first time.
Through the unknown, unremembered gate
When the last of earth left to discover
Is that which was the beginning;
At the source of the longest river
The voice of the hidden waterfall
And the children in the apple-tree
Not known, because not looked for
But heard, half-heard, in the stillness
Between two waves of the sea.
Quick now, here, now, always—
A condition of complete simplicity
(Costing not less than everything)
And all shall be well and
All manner of thing shall be well
When the tongues of flame are in-folded
Into the crowned knot of fire
And the fire and the rose are one.
T. S. Eliot
Go, go, go, said the bird: human kind
ΑπάντησηΔιαγραφήCannot bear very much reality
Φύγε, φύγε, φύγε... είπε το πουλί. Το ανθρώπινο είδος δεν μπορεί
ν’ αντέξει πάρα πολλή πραγματικότητα.
Τ. Σ. Ελιοτ
Είπα στην ψυχή μου, μείνε ακίνητη
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι περίμενε χωρίς ελπίδα,
Γιατί η ελπίδα...
δεν θα είναι ελπίδα για το σωστό.
Περίμενε χωρίς αγάπη,
γιατί να αγαπήσεις σωστά δεν μπορείς.
Υπάρχει ακόμα κι η πίστη,
αλλά η πίστη και η αγάπη και η ελπίδα
βρίσκονται ακόμα σε προσμονή.
Περίμενε δίχως να σκέπτεσαι,
γιατί έτοιμος δεν είσαι για στοχασμό.
Για τούτο η σκοτεινιά θα 'ναι το φως
κι η ακινησία ο χορός....
Τ. Σ. ΕΛΙΟΤ