Ο Κύριος Κουρτς – πέθανε.
Μια δεκάρα για τον Γέρο-Γκάι
I
Είμαστε οι κούφιοι άνθρωποι
Είμαστε οι παραφουσκωμένοι άνθρωποι
Γέρνοντας μαζί
Με την περικεφαλαία γεμάτη με άχυρο.
Αλίμονο! Οι εξαντλημένες μας φωνές όταν
Μαζί ψιθυρίζουμε
Είναι βουβές και άσκοπες
Όπως ο αέρας στο ξερό χορτάρι
Ή τα πόδια των ποντικών πάνω
σε σπασμένα γυαλιά στο ξηρό μας κελάρι
Μορφή δίχως φόρμα, σκιά δίχως χρώμα,
Δύναμη παραλυμένη, χειρονομία δίχως κίνηση
Εκείνοι που διέσχισαν
Με το βλέμμα ευθύ,
στου θανάτου την άλλη Βασιλεία
Μας θυμούνται —όπως ήμασταν—
όχι σαν χαμένες λυσσαλέες ψυχές,
αλλά μοναχά
Σαν τους κούφιους ανθρώπους
Τους παραφουσκωμένους ανθρώπους.
********
Τ. Σ. Ελιοτ
II
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάτια δεν τολμώ να δω στα όνειρα
Στου θάνατου τ' ονειρικό βασίλειο
Αυτά δεν εμφανίζονται:
Εκεί, τα μάτια είναι
Ηλιόφως σε μια σπασμένη κολόνα
Εκεί, είν' ένα δέντρο χορεύοντας
και φωνές είναι
Στου ανέμου τό τραγούδισμα
Πιό μακρινές και πιό τελεστικές
Από ενα μαραμένο αστέρι.
Ας είμαι όχι εγγύτερα
Στου θάνατου τ' όνειρικό βασίλειο
Ας φορέσω επίσης
Τόσο φρόνιμες μεταμφιέσεις
Αρουραίου τρίχωμα, κοράκου δέρμα, κουρελούδες
Σ' εναν αγρό
Φερόμενος όπως φέρεται ο ανεμος
Οχι εγγύτερα -
Οχι αυτή την τελική συνάντηση
Στου λυκόφωτος το βασίλειο
IΙΙ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή είναι η νεκρή χώρα
Αυτή είναι του κάκτου η χώρα
Εδώ τα πέτρινα είδωλα
Σηκώνονται, εδώ λαμβάνουν
Την ικεσία ενός χεριού νεκρού ανθρώπου
Κάτω απ' το σπίθισμα σβησμένου άστρου.
Αυτό είναι σαν αυτό
Στου θανάτου το άλλο βασίλειο
Ξυπνώντας μόνοι
Στην ώρα που είμαστε
Τρέμοντας με τρυφερότητα
Χείλη που θα φιλούσαν
Κάνουν προσευχές σε τσακισμένες πέτρες
ΙV
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα μάτια δεν είναι εδώ
Δεν είναι μάτια εδώ
Στην κοιλάδα των άστρων που πεθαίνουν
Στην κούφια κοιλάδα
Το σπασμένο σαγόνι των χαμένων βασιλείων μας
Σ' αυτό τον έσχατο απ' τους τόπους συναντήσεων
Ψηλαφούμε μαζί
Κι αποφεύγουμε ομιλία
Μαζεμένοι στην όχθη του πρησμένου ποταμου
Αόμματοι, αν δεν
Τα μάτια μας ξαναφανούν
Οπως το αέναο άστρο
του πολύφυλλου ρόδου
Στου θάνατου το λυκοφωτικό βασίλειο
Η ελπίδα μόνο
Των κενών ανθρώπων .
V
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ πάμε γύρω απ' την φραγκοσυκιά
Φραγκοσυκιά, φραγκοσυκιά
Εδώ πάμε γύρω απ' την φραγκοσυκιά
Στις πέντε το πρωί
Μεταξύ ιδέας
και πραγματικότητας
Μεταξύ κίνησης
και δράσης
Πέφτει ή Σκιά
Διότι δικό σου εΙναι τό Βασίλειο
Μεταξύ αντίληψης
Και δημιουργίας
Μεταξύ κίνησης
Και απάντησης
Πέφτει η Σκιά
Η Ζωή εΙναι πολύ μακριά
Μεταξύ πόθου
Και σπασμού
Μεταξύ δύναμης
Και ύπαρξης
Μεταξύ ουσίας
Και πτώσης
Πέφτει η Σκιά
Διότι δικό σου εΙναι τό Βασί1ειο
Διότι Δική σου εΙναι
Ζωή εΙναι
Διότι Δική σου εΙναι ή
Αυτός είναι ο τρόπος που ο κόσμος τελειώνει
Αυτός είναι ο τρόπος που ο κόσμος τελειώνει
Αυτός είναι ο τρόπος που ο κόσμος τελειώνει
Oχι μ' ένα πάταγο αλλά μ' ένα λυγμό.
T. S. Eliot
Μετάφραση : Αριστοτέλης Νικολαϊδης
Εκδόσεις : Κέδρος