Θερμοπύλες
Τιμή σ' εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ' ίσοι σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι,
κι όταν είναι πτωχοί,
πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.......
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
Termopylae
Onore a quelli che nella loro vita
hanno giurato di custodire Termopylae.
e non muoversi mai dal dovere
con Giustizia ed isonomia
in tutte le loro azioni
ma anche con pietà e compassione,
generosi quando sono ricchi
ma anche quando son poveri,
nel loro picolo sono generosi,
soccorrendo al possibile;
sempre sinceri nella loro parola
senza però odio per chi mente.
Grande onore gli è dovuto
quando prevendono
(e molti provvedono)
che Efialte si appare alla fine,
e i Midi alla fine passerano.
Konstantinos Kavafis
Trad. da Lunapiena
Termopyle
ΑπάντησηΔιαγραφήOnore a quelli che
nella loro vita hanno giurato
di custodire Termopyle.
e non muoversi mai dal dovere
con Giustizia ed isonomia
in tutte le loro azioni
ma anche con pietà e compassione,
generosi quando sono ricchi
ma anche quando son poveri,
nel loro picolo sono generosi,
soccorrendo al possibile;
sempre sinceri nella loro parola
senza però odio per chi mente.
Grande onore gli è dovuto
quando prevendono
(e molti provvedono)
che Efialte si appare alla fine,
e i Midi alla fine passerano.
Konstantinos Kavafis
Trad. Lunapiena
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘερμοπύλες
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιμή σ' εκείνους
όπου στην ζωή των ώρισαν
και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες· δίκαιοι κ' ίσοι
σ' όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ' ευσπλαχνία· γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι,
κι όταν είναι πτωχοί,
πάλ' εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε· πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες, πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει όταν προβλέπουν
(και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος, κ' οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης
....cercando in web ho trovato questa traduzione:
ΑπάντησηΔιαγραφήTermopile di Costantino Kavafis
(1863-1933)
Onore a quanti nella loro vita
decisero difese di Termopile.
Mai dal loro dovere essi recedono;
in ogni azione equilibrati e giusti,
con dolore, peraltro, e compassione:
se ricchi, generosi; anche nel poco
generosi, se poveri; solerti
a soccorrere gli altri più che possono,
capaci solo della verità,
senza neppure odiare i mentitori.
E di più grande onore sono degni
se prevedono (e molti lo prevedono)
che spunterà da ultimo un Efialte
e i Persiani, alla fine, passeranno.
Η ΠΟΛΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίπες:
"Θα πάγω σ'άλλη γη, θα πάγω σ'άλλη θάλασσα.
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή.
Κ'ειν'η καρδιά μου-σα νεκρός-θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμόν αυτόν θα μείνει.
Όπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα".
Καινούργιους τόπους δεν θα βρεις, δε θαβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ'ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού-μη ελπίζεις-
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Έτσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη τη μικρή, σ'όλην την γη την χάλασες.
Κ. Καβάφης
La Città
ΑπάντησηΔιαγραφήHai detto: "Andrò per altra terra ed altro mare.
Una città migliore di questa ci sarà.
Tutti gli sforzi sono una condanna scritta.
E qua giace sepolto, come un morto, il cuore.
E fino a quando, in questo desolato languore?
Dove mi volgo, dove l'occhio giro,
macerie nere della vita miro,
ch'io non seppi, per anni,
che perdere e schiantare"
Nè terre nuove troverai, nè nuovi mari.
Ti verrà dietro la città.
Per le vie girerai: le stesse.
E negli stessi quartieri invecchierai,
ti farai bianco nelle stesse mura.
Perenne approdo, questa città.
Per la ventura nave non c'è nè via
speranza vana!
La vita che schiantasti
in questa tana breve,
in tutta la terra l'hai persa,
in tutti i mari.
Constantinos Kavafis
La città, in Poesie,
Mondadori1991,
a cura di Filippo Maria Pontani
ΙΘΑΚΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να΄ναι μακρύς ο δρόμος,
γεμάτος περιπέτειες, γεμάτος γνώσεις.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον θυμωμένο Ποσειδώνα μη φοβάσαι,
τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,
αν μέν΄ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή
συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.
Τους Λαιστρυγόνας και τους Κύκλωπας,
τον άγριο Ποσειδώνα δεν θα συναντήσεις,
αν δεν τους κουβανείς μες στην ψυχή σου,
αν η ψυχή σου δεν τους στήνει εμπρός σου.
Να εύχεσαι να΄ναι μακρύς ο δρόμος.
Πολλά τα καλοκαιρινά πρωιά να είναι
που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά
θα μπαίνεις σε λιμένας πρωτοϊδωμένους
να σταματήσεις σε εμπορεία Φοινικικά,
και τες καλές πραγμάτειες ν΄αποκτήσεις,
σεντέφια και κοράλλια, κεχριμπάρια κι έβενους,
και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,
όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά
σε πόλεις Αιγυπτιακές πολλές να πας,
να μάθεις και να μάθεις απ΄τους σπουδασμένους.
Πάντα στον νου σου να ΄χεις την Ιθάκη.
Το φθάσιμον εκεί είν΄ ο προορισμός σου.
Αλλά μη βιάζεις το ταξίδι διόλου.
Καλύτερα χρόνια πολλά να διαρκέσει
και γέρος πια ν΄αράξεις στο νησί,
πλούσιος με όσα κέρδισες στον δρόμο,
μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώσει η Ιθάκη.
Η Ιθάκη σ΄έδωσε το ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ΄βγαινες στον δρόμο.
΄Αλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
΄Ετσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν.
Κ. Καβάφης
ITACA
ΑπάντησηΔιαγραφήQuando ti metterai in viaggio per Itaca
devi augurarti che la strada sia lunga,
fertile in avventure e in esperienze.
non temere,
I Lestrigoni ed i Ciclopi
o la furia feroce di Nettuno
non sara` questo il genere di incontri
se alto resta il tuo pensiero
e un sentimento solido
guida il tuo spirito ed il tuo corpo.
e sicuro, che ne in Ciclopi e in Lestrigoni
nemmeno nell'irato Nettuno incapperai
se non li porti dentro di te...
se l'anima non te li mettessi contro.
Prega invece che la strada tua sia lunga.
Che i mattini d'estate siano tanti
quando nei porti
- finalmente e con tanta gioia -
toccherai terra per la prima volta
negli empori fenici indugia ed acquista
madreperle coralli ebano e ambre
tutta merce fina, anche profumi
penetranti d'ogni sorta;
piu' profumi inebrianti che puoi,
va in molte citta` egizie
impara una quantita` di cose dai dotti.
Sempre devi avere in mente Itaca -
raggiungerla sia il pensiero costante.
Soprattutto, non affrettare il tuo viaggio,
fa che duri a lungo, per anni e anni...
e che da vecchio allora
metta piede sull'isola, tu, ricco
dei tesori accumulati per strada
senza aspettarti ricchezze dall' Itaca.
Itaca ti ha dato il bel viaggio,
senza di lei mai ti saresti messo
sulla strada: che cos'altro ti aspetti?
E se la trovi povera,
non per questo Itaca ti avra` deluso.
Fatto ormai savio,
con tutta la tua esperienza addosso
gia` tu avrai capito cio`
che Itaca vuole significare.
K.Kavafis
ΟΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν δεν μπορεις να καμεις την ζωη σου οπως την θελεις,
τουτο προσπαθησε τουλαχιστον
οσο μπορεις: μην την εξευτελιζεις
μες την πολλη συναφεια του κοσμου,
μες τες πολλες κινησεις κι ομιλιες.
Μην την εξευτελιζεις πιαίνοντάς την,
γυριζοντας συχνα κ’ εκθετοντας την
στων σχεσεων και των συναναστροφων
την καθημερινη ανοησια,
ως που να γινει σα μια ξενη φορτικη.
Κ. Καβάφης
E se non hai... la vita che desideri
ΑπάντησηΔιαγραφήE se non hai... la vita che desideri
cerca almeno questo
per quanto spetta a te: non sciuparla
nel troppo commercio con la gente
con troppe parole in una frenetica corsa.
Non sciuparla portandola in giro
in balia del quotidiano
gioco balordo d'incontri
e d'inviti,
fin al punto di diventare
estremamente estranea.
K. Kavafis
Trad. Lunapiena
Un altra traduzione:
ΑπάντησηΔιαγραφήE se non hai... la vita che deside
E se non hai... la vita che desideri
cerca almeno questo
per quanto sia in te: non sciuparla
nel troppo commercio con la gente
con troppe parole in un via vai frenetico.
Non sciuparla portandola in giro
in balia del quotidiano
gioco balordo degli incontri
e degli inviti,
fino a farne una stiucchevole estranea.
K. Kavafis
ΚΕΡΙΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤου μελλοντος ή μερες στεκοντ’ εμπροστα μας
σα μια σειρα κερακια αναμενα-
χρυσα, ζεστα, και ζωηρα κερακια.
Η περασμενες μερες πισω μενουν,
μια θλιβερη γραμμη κεριων σβημενων’
τα πιο κοντα βγαζουν καπνον ακομη,
κρυα κερια, λυωμενα, και κυρτα.
Δεν θελω να τα βλεπω’ με λυπει η μορφη των,
και με λυπει το πρωτο φως των να θυμουμαι.
Εμπρος κυτταζω τ’ αναμενα μου κερια.
Δεν θελω να γυρισω να μη διω και φριξω
τι γρηγορα που η σκοτεινη γραμμη μακραινει,
τι γρηγορα που τα σβυστα κερια πληθαινουν.
Κ. Καβάφης
Candele
ΑπάντησηΔιαγραφήStanno i giorni futuri innanzi a noi
come una fila di candele accese
dorate, calde, e vivide.
Restano indietro i giorni del passato,
penosa riga di candele spente:
le più vicine danno fumo ancora
fredde, disfatte, e storte.
Non le voglio vedere: m'accora il loro aspetto,
la memoria m'accora del loro antico lume.
E guardo avanti le candele accese.
Non mi voglio voltare, ch'io non scorga,
in un brivido,
come s'allunga presto la tenebrosa riga,
come crescono presto le mie candele spente...
K.K.avafis
NEOI THΣ ΣIΔΩΝΟΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή400 μ. X.
Ο ηθοποιός που έφεραν για να τους διασκεδάσει
απήγγειλε και μερικά επιγράμματα εκλεκτά.
Η αίθουσα άνοιγε στον κήπο επάνω·
κ’ είχε μιαν ελαφρά ευωδία ανθέων
που ενώνονταν με τα μυρωδικά
των πέντε αρωματισμένων Σιδωνίων νέων.
Διαβάσθηκαν Μελέαγρος, και Κριναγόρας, και Pιανός.
Μα σαν απήγγειλεν ο ηθοποιός,
“Aισχύλον Ευφορίωνος Aθηναίον τόδε κεύθει -”
(τονίζοντας ίσως υπέρ το δέον
το “αλκήν δ’ ευδόκιμον”, το “Μαραθώνιον άλσος”),
πετάχθηκεν ευθύς ένα παιδί ζωηρό,
φανατικό για γράμματα, και φώναξε·
“A δεν μ’ αρέσει το τετράστιχον αυτό.
Εκφράσεις τοιούτου είδους μοιάζουν κάπως σαν λιποψυχίες.
Δώσε — κηρύττω — στο έργον σου όλην την δύναμί σου,
όλην την μέριμνα, και πάλι το έργον σου θυμήσου
μες στην δοκιμασίαν, ή όταν η ώρα σου πια γέρνει.
Έτσι από σένα περιμένω κι απαιτώ.
Κι όχι απ’ τον νου σου ολότελα να βγάλεις
της Τραγωδίας τον Λόγο τον λαμπρό —
τι Aγαμέμνονα, τι Προμηθέα θαυμαστό,
τι Ορέστου, τι Κασσάνδρας παρουσίες,
τι Επτά επί Θήβας— και για μνήμη σου να βάλεις
μ ό ν ο που μες στων στρατιωτών τες τάξεις, τον σωρό
πολέμησες και συ τον Δάτι και τον Aρταφέρνη.”
K. Kαβάφης (1920)
GIOVANI DI SIDONE
ΑπάντησηΔιαγραφή400 dopo Cristo
L'attore, che chiamarono a svagarli,
recitò una squisita collana di epigrammi.
La stanza apriva sul giardino. V'era
sottile un balsamo di fiori,
fuso con l'aromatica fragranza
dei cinque adolescenti di Sidòne.
Si lessero Crinàgora, Meleagro, Riano.
Come l'attore disse:
"Eschilo d'Euforione, Ateniese, riposa..."
(forse troppo accentando
"di forza egregio" e "Maratonio bosco")
sussultò vivamente un giovanetto
smaniato di lettere, e gridò:
"Non mi piace il tetrastico: somigliano,
tali frasi, un deliquio.
All'opera confida ogni tua forza,
ogni tua cura, e l'opera rammenta nella prova,
e quando ormai la tua forza declina:
questo da te m'attendo, questo voglio.
E non già che tu scacci dalla tua mente il fulgido
Verbo della Tragedia
- un Agamennone, un mirabile Prometeo,
le parvenze d'Oreste o di Cassandra,
o i Sette contro Tebe - per memoria
di te lasciando che in un cumulo di truppe
c'eri anche tu contro Artaferne e Dati".
K. Kavafis
(trad. F.M.Pontani,
ed. Mondadori, Milano
Kι αν για τον έρωτά μου
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν μπορώ να πω
αν δε μιλώ για τα μαλλιά σου, για τα χείλη, για τα μάτια·
όμως το πρόσωπό σου που κρατώ μες στη ψυχή μου,
ο ήχος της φωνής σου που κρατάω μες στο μυαλό μου,
ημέρες του Σεπτέμβρη που ανατέλλουν στα όνειρά μου
τις λέξεις και τις φράσεις μου πλάθουν και χρωματίζουν
σ' όποιο θέμα κι άν περνώ, όποια ιδέα κι αν λέγω.
Κ. Καβάφης
E se del mio amore
ΑπάντησηΔιαγραφήnon posso parlare,
se non parlo dei tuoi capelli, delle labra, degl'occhi..
ma il tuo viso che tengo
dentro la mia anima,
il suono della tua voce che tengo nella mia mente,
giorni di Settembre
che sorgono nei miei sogni
le parole e le mie frasi
creano e colorano
in qualsiasi tema se passo, qualsiasi idea se dica.
K. Kavafis