Mάνα μου Ελλάς
Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού.
Ελλάδα! Ελλάδα μάνα του καημού
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι
εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη
και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς
το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς.
Νίκος Γκάτσος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήGrecia madre mia
ΑπάντησηΔιαγραφήNon ho una casa per tornare
nemmeno un letto per dormire
non ho una strada,
né un quartiere
per caminare al primo di Maggio.
Le tue false parole grandi
me le hai già detto
insieme al primo latte.
Ma ora che abbiamo
risvegliato i serpenti
hai messo i tuoi antichi gioielli
e nemmeno una lacrima hai versato
mai, Grecia, madre mia
per aver svenduto i tuoi figli come dei semplici schiavi.
Le tue false parole grandi
me le hai già detto
insieme al primo latte.
E quando ho parlato al mio destino
avevi indossato i tuoi antichi gioieli
e al mercato mi hai preso
come una zingara scimmia
Grecia, Grecia, madre del dolore
Le tue false parole grandi
me le hai già detto
insieme al primo latte.
Ma ora che la fiamma si accende di nuovo
tu guardi la tua antica bellezza
e per le arene del mondo
madre mia Grecia, per sempre
trascini dietro la stessa menzogna.
Nikos Gatsos
Trad. Lunapiena
Nikos Gatsos
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήτο δίχτυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη
Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
Νίκος Γκάτσος
La rete
ΑπάντησηΔιαγραφήOgni volta che si apre
una nuova strada nella tua vita,
non aspettare che arrivasse la mezzanotte.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te
si stende una rete.
Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
perchè di fronte a te
si stende una rete.
Se mai dovessi rimanere
impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato,
ricomincia di nuovo.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato,
ricomincia di nuovo
Questa rete ha nomi pesanti,
che sono scritti su un libro dai sette sigilli.
Alcuni lo chiamano la perfidia della gente di poco conto,
ed altri lo chiamano Amore della Primavera
Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
nessuno potrà esserti di aiuto.
Da solo trova il capo della corda,
e se sei fortunato ricomincia di nuovo.
Da solo trova il capo della corda,
e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo
Nikos Gatsos
Χάρτινο το Φεγγαράκι
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα φέρει η θάλασσα πουλιά
κι άστρα χρυσά τ' αγέρι
να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
να σου φιλούν το χέρι.
Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά.
Δίχως τη δική σου αγάπη
δύσκολα περνά ο καιρός.
Δίχως τη δική σου αγάπη
είναι ο κόσμος πιο μικρός.
Χάρτινο το φεγγαράκι
ψεύτικη ακρογιαλιά
αν με πίστευες λιγάκι
θα 'σαν όλα αληθινά. (δις)
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις
Luna di Carta
ΑπάντησηΔιαγραφήil mare portera' uccelli
e il vento stelle d'argento
per accarezzare i tuoi capelli
e baciarti la mano.
La luna di carta
la spiaggia finta
se tu mi credessi un po'
tutto sarebbe vero.
Senza il tuo amore
il tempo passa difficilmente.
senza il tuo amore
il mondo e' piu' piccolo.
La luna di carta
la spiaggia finta
se tu mi credessi un po'
tutto sarebbe vero (bis)
Versi: Nikos Gatsos
Musica: Manos Hatjidakis
"Lo so soltanto io
ΑπάντησηΔιαγραφήquanto ti ho amato
Io che un tempo ti sfiorai
con gli occhi delle Pleiadi
E ti abbracciai
con la criniera della luna
e danzammo nei campi dell'estate
Sulla canna mietuta
e mangiammo insieme
il trifoglio tagliato
Grande mare nero
con tanti ciottoli intorno al collo,
tante pietruzze colorate nei capelli"
Nikos Gatsos
trad. Maria Caracusi
"Lo so soltanto io
ΑπάντησηΔιαγραφήquanto ti ho amato
Io che un tempo ti sfiorai
con gli occhi delle Pleiadi
E ti abbracciai
con la criniera della luna
e danzammo nei campi dell'estate
Sulla canna mietuta
e mangiammo insieme
il trifoglio tagliato
Grande mare nero
con tanti ciottoli intorno al collo,
tante pietruzze colorate nei capelli"
Nikos Gatsos
trad. Maria Caracusi
Αύριο πάλι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σε βρω
Κρίμα που δεν με πιστεύεις
Κρίμα που μ' αφήνεις μόνο μου να ζω
Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σου πω
Κρίμα που δεν με πιστεύεις
Κρίμα που δεν ξέρεις πόσο σ' αγαπώ
Νίκος Γκάτσος
Anche domani
ΑπάντησηΔιαγραφήDomani ancora, anche domani verro' a cercarti
peccato che tu non mi creda
peccato che tu mi lasci vivere da solo
Domani ancora, anche domani verro' a dirti
peccato che tu non mi creda
peccato che tu non sappia quanto ti amo..
Nikos Gatsos
Αθανασία
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά
Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές
Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς
Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά...
Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές
κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές
Είσαι σκληρή...
Νίκος Γκάτσος
Immortalità
ΑπάντησηΔιαγραφήCosa cerchi Immortalità davanti al mio balcone
Non mi dai importanza ed il mio cuore come può resistere
Ti hanno amata nel mondo re, poeti,
ed un ramoscello di menta, non hai appagato nessuno.
Sei dura come il pugno della morte
Ma vennero tempi in cui ti hanno adorato profondamente.
Ogni generazione vuole diventare tua
Bellezza, che non ti vinse nessuno
Cosa cerchi Immortalità davanti al mio balcone
Quale sacrificio strano ti deve la vita..
Sono venuti Cresi assetati, poveri pellegrini
E della sorgente dalla tuo giardino non hai mai dissetato nessuno
Sei dura...
Nikos Gatsos
Ασπρη Μέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ποτίσω μ'ένα δάκρυ μου αλμυρό
τον καιρό, πικρά καλοκαίρια,
έμαθα κοντά σου να περνώ,
Νεκρά περιστέρια
γέμισε η αυγή τον ουρανό.
Θα γυρίσω λυπημένη Παναγιά.
Έχε γεία, μην κλαις το μαράζι,
μάθε φυλακτό να μην κρεμάς.
Να λες "Δεν πειράζει,
θα'ρθει η ασπρη μέρα και για μας".
Νίκος Γκάτσος
GIORNATA di LUCE
ΑπάντησηΔιαγραφήdi N. Gatsos
Con le mie lacrime salate
innaffiero' il tempo
Estati amari ho imparato
a vivere vicino a Te
Colombe morte hanno riempito
all'alba il cielo.
Tornero'... mia triste madona
dai.. NON piangere piu'
Impara a non tenere amuleti
dici solo che NON fa niente
Verra' anche per Noi
La nostra Giornata di Luce.
Lascia la tua pena
dai NON piangere piu'
NON appendere amuleti
pensa solo che NON fa niente
Verra' anche per Noi
la Nostra Giornata di Luce
Giornata Bella
ΑπάντησηΔιαγραφήDisseterò con una mia lacrima salata
il tempo, amare estate,
ho imparato a passare vicino a te,
colombe morte
riunì l'aurora nel cielo
Tornerò Madonna addolorata
stà bene, non piangere nel dolore
impara a non appendere amuleti
e dire "non importa
verrà una bella giornata anche per noi"
Nikos Gatsos
Λευκά Περιστέρια
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος πόνεσε μέσα στη ζωή
όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί
τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά
Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ
Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό
μου παράγγειλες να 'ρθω να σε βρω
κι όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά
ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά
Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ...
Νίκος Γκάτσος
Colomba Bianca
ΑπάντησηΔιαγραφήChi ha sofferto nella vita,
chi ha pianto come un bambino,
ora non chiede piu' niente da te
solamente nei sogni ti cercherà.
Colomba bianca tra le nuvole
mi hai dato la mano perche' avessi compagnia,
colomba bianca,
ala mia nera
ogni estate
ti aspettero'...
Quando ho alzato la pesante croce,
mi hai fatto dire di venire a trovarti
e quando ho lacrimato come la Madonna
era primavera e Calendimaggio.
Colomba bianca tra le nuvole
mi hai dato la mano perche' avessi compagnia,
colomba bianca,
ala mia nera
ogni estate.
ti aspettero'...
Nikos Gatsos
AMORE e' la VITA
ΑπάντησηΔιαγραφήdi N. Gatsos
Gli operai in fila alla giornata
e tutti i re senza corona,
Danzano e dicono nel loro canto
AMORE e' la VITA e...
solo AMORE.
A Te che in una notte mi hai donato
per compagna l'amarezza e il dolore
ti avevo detto due parole allora,
ma non mi hai dato ascolto:
AMORE e' la VITA
e... solo AMORE.
Uccelli, colombe e tutte le nuvole
si svegliono per sorprendere
il tempo
e aprono le ali cinquettando:
AMORE e' la VITA
e... solo AMORE.
A Te che in una notte mi hai donato
per compagna l'amarezza e il dolore
due parole ti avevo detto allora,
ma non le hai mai sentite:
AMORE e' la VITA
e... solo AMORE.
AMORE e' la VITA
e... solo AMORE!
NIKOS GATSOS
Trad. Lunapiena
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕργάτες στο ζυγό του μεροκάματου
και βασιλιάδες δίχως να 'χουν θρόνο
στήσαν χορό και λένε στο τραγούδι τους:
Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.
Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
δυο λόγια σου 'πα τότε μα δεν τ' άκουσες:
Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.
Πουλιά στα περιβόλια και στα σύννεφα
ξυπνάνε να προλάβουνε το χρόνο
κι ανοίγουν τα φτερά τους τιτιβίζοντας:
Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.
Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
δυο λόγια σου 'πα τότε μα δεν τ' άκουσες:
Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ