Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

Νίκος Γκάτσος - NIKOS GATSOS

Mάνα μου Ελλάς
Δεν έχω σπίτι πίσω για να ρθω
ούτε κρεβάτι για να κοιμηθώ
δεν έχω δρόμο ούτε γειτονιά
να περπατήσω μια Πρωτομαγιά.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τώρα που ξυπνήσανε τα φίδια
εσύ φοράς τα αρχαία σου στολίδια
και δε δακρύζεις ποτέ σου μάνα μου Ελλάς
που τα παιδιά σου σκλάβους ξεπουλάς.
Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα
μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα
Μα τότε που στη μοίρα μου μιλούσα
είχες ντυθεί τα αρχαία σου τα λούσα
και στο παζάρι με πήρες γύφτισα μαϊμού.
Ελλάδα! Ελλάδα μάνα του καημού Τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα μου τα ‘πες με το πρώτο σου το γάλα Μα τώρα που η φωτιά φουντώνει πάλι εσύ κοιτάς τα αρχαία σου τα κάλλη και στις αρενες του κόσμου μάνα μου Ελλάς το ίδιο ψέμα πάντα κουβαλάς. Νίκος Γκάτσος

21 σχόλια:

  1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Grecia madre mia

    Non ho una casa per tornare
    nemmeno un letto per dormire
    non ho una strada,
    né un quartiere
    per caminare al primo di Maggio.

    Le tue false parole grandi
    me le hai già detto
    insieme al primo latte.

    Ma ora che abbiamo
    risvegliato i serpenti
    hai messo i tuoi antichi gioielli
    e nemmeno una lacrima hai versato
    mai, Grecia, madre mia
    per aver svenduto i tuoi figli come dei semplici schiavi.

    Le tue false parole grandi
    me le hai già detto
    insieme al primo latte.

    E quando ho parlato al mio destino
    avevi indossato i tuoi antichi gioieli
    e al mercato mi hai preso
    come una zingara scimmia
    Grecia, Grecia, madre del dolore

    Le tue false parole grandi
    me le hai già detto
    insieme al primo latte.

    Ma ora che la fiamma si accende di nuovo
    tu guardi la tua antica bellezza
    e per le arene del mondo
    madre mia Grecia, per sempre
    trascini dietro la stessa menzogna.

    Nikos Gatsos
    Trad. Lunapiena

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. το δίχτυ

    Κάθε φορά που ανοίγεις δρόμο στη ζωή
    μην περιμένεις να σε βρει το μεσονύχτι
    έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
    γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ
    έχε τα μάτια σου ανοιχτά βράδυ πρωί
    γιατί μπροστά σου πάντα απλώνεται ένα δίχτυ

    Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
    κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
    μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
    κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
    μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
    κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

    Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
    που είναι γραμμένα σ' επτασφράγιστο κιτάπι
    άλλοι το λεν του κάτω κόσμου πονηριά
    κι άλλοι το λεν της πρώτης άνοιξης αγάπη

    Αν κάποτε στα βρόχια του πιαστείς
    κανείς δεν θα μπορέσει να σε βγάλει
    μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
    κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι
    μονάχος βρες την άκρη της κλωστής
    κι αν είσαι τυχερός ξεκινά πάλι

    Νίκος Γκάτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. La rete

    Ogni volta che si apre
    una nuova strada nella tua vita,
    non aspettare che arrivasse la mezzanotte.
    Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
    perchè di fronte a te
    si stende una rete.
    Abbi gli occhi sempre ben aperti, di notte e di giorno,
    perchè di fronte a te
    si stende una rete.

    Se mai dovessi rimanere
    impigliato nei suoi lacci,
    nessuno potrà esserti di aiuto.
    Da solo trova il capo della corda,
    e, se sei fortunato,
    ricomincia di nuovo.
    Da solo trova il capo della corda,
    e, se sei fortunato,
    ricomincia di nuovo

    Questa rete ha nomi pesanti,
    che sono scritti su un libro dai sette sigilli.
    Alcuni lo chiamano la perfidia della gente di poco conto,
    ed altri lo chiamano Amore della Primavera

    Se mai dovessi rimanere impigliato nei suoi lacci,
    nessuno potrà esserti di aiuto.
    Da solo trova il capo della corda,
    e se sei fortunato ricomincia di nuovo.
    Da solo trova il capo della corda,
    e, se sei fortunato, ricomincia di nuovo

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χάρτινο το Φεγγαράκι

    Θα φέρει η θάλασσα πουλιά
    κι άστρα χρυσά τ' αγέρι
    να σου χαϊδεύουν τα μαλλιά
    να σου φιλούν το χέρι.

    Χάρτινο το φεγγαράκι
    ψεύτικη ακρογιαλιά
    αν με πίστευες λιγάκι
    θα 'σαν όλα αληθινά.

    Δίχως τη δική σου αγάπη
    δύσκολα περνά ο καιρός.
    Δίχως τη δική σου αγάπη
    είναι ο κόσμος πιο μικρός.

    Χάρτινο το φεγγαράκι
    ψεύτικη ακρογιαλιά
    αν με πίστευες λιγάκι
    θα 'σαν όλα αληθινά. (δις)

    Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
    Μουσική: Μάνος Χατζιδάκις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Luna di Carta

    il mare portera' uccelli
    e il vento stelle d'argento
    per accarezzare i tuoi capelli
    e baciarti la mano.

    La luna di carta
    la spiaggia finta
    se tu mi credessi un po'
    tutto sarebbe vero.

    Senza il tuo amore
    il tempo passa difficilmente.
    senza il tuo amore
    il mondo e' piu' piccolo.

    La luna di carta
    la spiaggia finta
    se tu mi credessi un po'
    tutto sarebbe vero (bis)

    Versi: Nikos Gatsos
    Musica: Manos Hatjidakis

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. "Lo so soltanto io
    quanto ti ho amato

    Io che un tempo ti sfiorai
    con gli occhi delle Pleiadi
    E ti abbracciai
    con la criniera della luna
    e danzammo nei campi dell'estate
    Sulla canna mietuta
    e mangiammo insieme
    il trifoglio tagliato
    Grande mare nero
    con tanti ciottoli intorno al collo,
    tante pietruzze colorate nei capelli"

    Nikos Gatsos
    trad. Maria Caracusi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. "Lo so soltanto io
    quanto ti ho amato

    Io che un tempo ti sfiorai
    con gli occhi delle Pleiadi
    E ti abbracciai
    con la criniera della luna
    e danzammo nei campi dell'estate
    Sulla canna mietuta
    e mangiammo insieme
    il trifoglio tagliato
    Grande mare nero
    con tanti ciottoli intorno al collo,
    tante pietruzze colorate nei capelli"

    Nikos Gatsos
    trad. Maria Caracusi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αύριο πάλι

    Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σε βρω
    Κρίμα που δεν με πιστεύεις
    Κρίμα που μ' αφήνεις μόνο μου να ζω

    Αύριο πάλι, αύριο πάλι θα 'ρθω να σου πω
    Κρίμα που δεν με πιστεύεις
    Κρίμα που δεν ξέρεις πόσο σ' αγαπώ

    Νίκος Γκάτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Anche domani

    Domani ancora, anche domani verro' a cercarti
    peccato che tu non mi creda
    peccato che tu mi lasci vivere da solo

    Domani ancora, anche domani verro' a dirti
    peccato che tu non mi creda
    peccato che tu non sappia quanto ti amo..

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Αθανασία

    Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
    δε μου δίνεις σημασία κι η καρδιά μου πώς βαστά

    Σ' αγαπήσανε στον κόσμο βασιλιάδες, ποιητές
    κι ένα κλωναράκι δυόσμο δεν τούς χάρισες ποτές

    Είσαι σκληρή σαν του θανάτου τη γροθιά
    μα ήρθαν καιροί που σε πιστέψανε βαθιά
    Κάθε γενιά δική της θέλει να γενείς
    Ομορφονιά, που δεν σε κέρδισε κανείς

    Τι ζητάς Αθανασία στο μπαλκόνι μου μπροστά
    ποια παράξενη θυσία η ζωή να σου χρωστά...
    Ήρθαν διψασμένοι Κροίσοι, ταπεινοί προσκυνητές
    κι απ' του κήπου σου τη βρύση δεν τους πότισες ποτές

    Είσαι σκληρή...

    Νίκος Γκάτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Immortalità


    Cosa cerchi Immortalità davanti al mio balcone
    Non mi dai importanza ed il mio cuore come può resistere

    Ti hanno amata nel mondo re, poeti,
    ed un ramoscello di menta, non hai appagato nessuno.

    Sei dura come il pugno della morte
    Ma vennero tempi in cui ti hanno adorato profondamente.
    Ogni generazione vuole diventare tua
    Bellezza, che non ti vinse nessuno

    Cosa cerchi Immortalità davanti al mio balcone
    Quale sacrificio strano ti deve la vita..
    Sono venuti Cresi assetati, poveri pellegrini
    E della sorgente dalla tuo giardino non hai mai dissetato nessuno

    Sei dura...

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ασπρη Μέρα

    Θα ποτίσω μ'ένα δάκρυ μου αλμυρό
    τον καιρό, πικρά καλοκαίρια,
    έμαθα κοντά σου να περνώ,
    Νεκρά περιστέρια
    γέμισε η αυγή τον ουρανό.

    Θα γυρίσω λυπημένη Παναγιά.
    Έχε γεία, μην κλαις το μαράζι,
    μάθε φυλακτό να μην κρεμάς.
    Να λες "Δεν πειράζει,
    θα'ρθει η ασπρη μέρα και για μας".

    Νίκος Γκάτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. GIORNATA di LUCE
    di N. Gatsos

    Con le mie lacrime salate
    innaffiero' il tempo
    Estati amari ho imparato
    a vivere vicino a Te
    Colombe morte hanno riempito
    all'alba il cielo.

    Tornero'... mia triste madona
    dai.. NON piangere piu'
    Impara a non tenere amuleti
    dici solo che NON fa niente
    Verra' anche per Noi
    La nostra Giornata di Luce.

    Lascia la tua pena
    dai NON piangere piu'
    NON appendere amuleti
    pensa solo che NON fa niente
    Verra' anche per Noi
    la Nostra Giornata di Luce

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Giornata Bella

    Disseterò con una mia lacrima salata
    il tempo, amare estate,
    ho imparato a passare vicino a te,
    colombe morte
    riunì l'aurora nel cielo

    Tornerò Madonna addolorata
    stà bene, non piangere nel dolore
    impara a non appendere amuleti
    e dire "non importa
    verrà una bella giornata anche per noi"

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Λευκά Περιστέρια

    Όποιος πόνεσε μέσα στη ζωή
    όποιος έκλαψε σαν μικρό παιδί
    τώρα τίποτα πια δε σου ζητά
    μόνο στ' όνειρο θα σ' αναζητά

    Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
    μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
    άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
    κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ

    Όταν σήκωσα το βαρύ σταυρό
    μου παράγγειλες να 'ρθω να σε βρω
    κι όταν δάκρυσα σαν την Παναγιά
    ήταν άνοιξη και Πρωτομαγιά

    Άσπρο περιστέρι μεσ' τη συννεφιά
    μου 'δωσες το χέρι να 'χω συντροφιά
    άσπρο περιστέρι μαύρο μου φτερό
    κάθε καλοκαίρι θα σε καρτερώ...

    Νίκος Γκάτσος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Colomba Bianca

    Chi ha sofferto nella vita,
    chi ha pianto come un bambino,
    ora non chiede piu' niente da te
    solamente nei sogni ti cercherà.

    Colomba bianca tra le nuvole
    mi hai dato la mano perche' avessi compagnia,
    colomba bianca,
    ala mia nera
    ogni estate
    ti aspettero'...

    Quando ho alzato la pesante croce,
    mi hai fatto dire di venire a trovarti
    e quando ho lacrimato come la Madonna
    era primavera e Calendimaggio.

    Colomba bianca tra le nuvole
    mi hai dato la mano perche' avessi compagnia,
    colomba bianca,
    ala mia nera
    ogni estate.
    ti aspettero'...

    Nikos Gatsos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. AMORE e' la VITA
    di N. Gatsos

    Gli operai in fila alla giornata
    e tutti i re senza corona,
    Danzano e dicono nel loro canto
    AMORE e' la VITA e...
    solo AMORE.

    A Te che in una notte mi hai donato
    per compagna l'amarezza e il dolore
    ti avevo detto due parole allora,
    ma non mi hai dato ascolto:
    AMORE e' la VITA
    e... solo AMORE.

    Uccelli, colombe e tutte le nuvole
    si svegliono per sorprendere
    il tempo
    e aprono le ali cinquettando:
    AMORE e' la VITA
    e... solo AMORE.

    A Te che in una notte mi hai donato
    per compagna l'amarezza e il dolore
    due parole ti avevo detto allora,
    ma non le hai mai sentite:
    AMORE e' la VITA
    e... solo AMORE.
    AMORE e' la VITA
    e... solo AMORE!

    NIKOS GATSOS
    Trad. Lunapiena

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ

    Εργάτες στο ζυγό του μεροκάματου
    και βασιλιάδες δίχως να 'χουν θρόνο
    στήσαν χορό και λένε στο τραγούδι τους:
    Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.

    Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
    για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
    δυο λόγια σου 'πα τότε μα δεν τ' άκουσες:
    Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.

    Πουλιά στα περιβόλια και στα σύννεφα
    ξυπνάνε να προλάβουνε το χρόνο
    κι ανοίγουν τα φτερά τους τιτιβίζοντας:
    Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.

    Και σένα κάποια νύχτα που μου χάρισες
    για συντροφιά την πίκρα και τον πόνο,
    δυο λόγια σου 'πα τότε μα δεν τ' άκουσες:
    Αγάπη ειν' η ζωή κι αγάπη μόνο.

    ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena