Μ' αεροπλάνα και βαπόρια
και με τους φίλους τους παλιούς
τριγυρνάμε στα σκοτάδια
κι όμως εσύ δε μας ακούς.
Δε μας ακούς που τραγουδάμε
με φωνές ηλεκτρικές
μεσ' στις υπόγειες στοές,
ώσπου οι τροχιές μας συναντάνε
τις βασικές σου τις αρχές.
Ο πατέρας μου, ο Μπάτης
ήρθε απ' τη Σμύρνη το εικοσιδυό
κι έζησε πενήντα χρόνια
σ' ένα κατώι μυστικό.
Σ' αυτόν τον κόσμο όσοι αγαπούνε
τρώνε βρώμικο ψωμί
κι οι πόθοι τους ακολουθούνε
υπόγεια διαδρομή.
Χτες το βράδυ είδα ένα φίλο
σαν ξωτικό να τριγυρνά
πάνω στη μοτοσικλέτα
και πίσω τρέχανε σκυλιά
Σήκω ψυχή μου δώσε ρεύμα
βάλε στα ρούχα σου φωτιά
βάλε στα όργανα φωτιά
να τιναχτεί σαν μαύρο πνεύμα
η τρομερή μας η λαλιά.
Διονύσης Σαβόπουλος
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήSugli aerei e sulle navi
ΑπάντησηΔιαγραφήin compania dei vecchi amici
giriamo nel buio
ma tu non ti accorgi...
Non ascolti le nostre canzoni
con voce elettroniche
nelle gallerie sotterranee
fin quando le nostre strade
incrocciano le tue credence.
Il mio padre, Vento
è venuto dalla Smirne al 22,
e ha vissuto 50 anni
in un sotterraneo segretto.
In questo mondo, chi ama,
mangia pane sporco
e i suoi desideri seguino
strade nascoste.
Ieri notte,
ho incontrato un amico
che girava come un elfe
sopra una moto
e dietro correvano cani.
Alzati anima mia,
dammi forza
accedi fuoco i miei vestiti
infiamma i strumenti musicali
per saltare come un spirito nero
il nostro terribile grido.
D. Savopoulos
Trad. Lunapiena
"Το Παράπονο"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτίχοι: Παπαδόπουλος Λευτέρης
Μουσική: Ξαρχάκος Σταύρος
Τραγουδά: Τζένη Καρέζη
Σου 'φερα νερό στις χούφτες
για να πιεις ,να ξεδιψάσεις
που ν' τ' αχείλι σου πικρό
Κι ως ξεδίψασε η καρδιά σου
βιάστηκες να προσπεράσεις
Τόση πίκρα, τόση δίψα,
τόσος πόνος
κι ούτε ένα ευχαριστώ
Σου 'φερα ψωμί και μέλι
κι ένα καθαρό σεντόνι
και τον χτύπο απ' την καρδιά
Και δε μου 'δωσες το χέρι
κι έχεις φύγει - χελιδόνι-
Τόση πίκρα, τόση δίψα,
τόση αγάπη
και μια θάλασσα ερημιά.
Il lamento
ΑπάντησηΔιαγραφήTi ho portato l'acqua
tra le mie mani,
per calare la tua sete
erano le tue labbre amare
e quando il tuo cuore
non aveva più sete,
te ne sei andato via, subito.
Tanta amarezza, tanta sete,
tanto dolore
e nemmeno un grazie...
Ti ho portato pane e miele
e un lensuolo pulito
e il battito del mio cuore
Ma tu, non mi hai dato
la tua mano,
sei partito via - rondine-
Tanta amarezza, tanta sete,
tanto amore
e un mare di solitudine.
canta: Tzeni Karezi
Trad. Lunapiena
http://it.youtube.com/watch?v=H-hbPBGp08Y
ΑπάντησηΔιαγραφήPane e Speranza
ΑπάντησηΔιαγραφήSono poveri i poeti
Poveri derelitti
Messi al bando i poeti
In balia del sordo mercato
Sono tristi i poeti
Appesi al filo dell’esistenza
Sono poeti i derelitti
Che vivono di pane e speranza
Ah, poveri poeti
Chiusi nel loro mondo
Che tristezza a guardarli
Quasi quasi gli offro un soldo
Così piccoli e indifesi
Affamati di emozioni
La poesia non gli da il pane
Ma di certo da speranza
Gli occhi fissi al tramonto
Piange il cuore dei poeti
Cantastorie fuori moda
Figli ingrati di un volgare consumismo
Cantano i poeti
Che sia bello o brutto il tempo
Sognano i poeti
Nelle guerre o brevi tregue
Camminano i poeti
A piedi nudi sopra un tappeto di spilli
La loro sofferenza
È il dolore dell’esistere
Mangiano le briciole i poeti
Felici di essere uccelli di bosco.
di Marcella Boccia
Poeta, scrittrice, giornalista, musicista
Una delle liriche più famose di Hölderlin:
ΑπάντησηΔιαγραφήPane e Vino
Il titolo suggerisce subito il vero intento della poesia: raffigurare il mondo dei miti greci; Dioniso è colui che reca e mesce il vino e Demetra rappresenta la terrestrità della cultura originariamente contadina del popolo greco.... Pane e vino, una delle più belle poesie in lingua tedesca.
La sua prima strofa afferma:
"Scintillante, cangiante è la notte,
nell’irrompere del buio riposa la città,
il vicolo acceso azzittisce",
e così via.…
La poesia comprende circa sei strofe di questo tipo...
"Il pane è frutto della terra,
ΑπάντησηΔιαγραφήma benedetto dalla luce,
dal Dio del tuono viene
la gioia del vino.
Così ripensiamo ai celesti
che venenro un giorno
e che ritorneranno
al loro giusto tempo.
Noi cantori diciamo un canto grave
al Dio del vino
e non come un vano pensiero
suola la lode all'Antico."
Friedrich Holderlin
"Το Ψωμί είναι φρούτο της γης
ΑπάντησηΔιαγραφήευλογημένο από το φώς,
Απ'τη βροντή ενός θεού
προέρχεται του οίνου η χαρά.
Είναι κάπως έτσι που έρχονται
ξανά στη μνήμη οι ουράνιοι,
θα 'λθουν μια μέρα
και θα ξαναγυρίσουν πάλι ξανά
τη κατάλληλη γι'αυτούς στιγμή.
Εμείς οι τραγωδοί λέμε
ένα βαθύ ύμνο στου οίνου το θεό
και όχι σαν μια μάταια σκέψη
έδαφος της αρχαίας δόξας.
Friedrich Holderlin
Trad. Lunapiena
I Salmi, Salmo 103
ΑπάντησηΔιαγραφήL'erba fai crescere per tutti gli armenti e vegetali
per la vita di ogni mortale;
perchè raccolga pane per tutta la terra.
E vino che allieta il cuore dell'uomo...