Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2008

ΑΡΛΕΤΑ - ARLETA

ΣΤΟ ΜΠΑΡ "ΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ" Arleta - Bar (Το Ναυάγιο)
Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο» Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο Καθότανε στο διπλανό σκαμπό Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό. Του είπα παππούλη τι ζητάς εδώ Δεν είναι μέρος για έναν άγιο αυτό Μου είπε τέκνον κάνεις μέγα λάθος Εδώ είν’ ο φόβος των ανθρώπων και το πάθος Κοίταξε γύρω του στεγνούς και μεθυσμένους Και μου ‘πε εγώ τους αγαπάω τους κολασμένους Αν θες ν’ αγιάσεις πρέπει ν’ αμαρτήσεις Ε, κι αν προλάβεις ας μετανοήσεις.... Προχτές αργά στο μπαρ «το ναυάγιο» Βρέθηκα να τα πίνω μ’ έναν άγιο Καθότανε στο διπλανό σκαμπό Και κοινωνούσε με ουίσκι και νερό Καθότανε στο διπλανό σκαμπό Στο τέλος πλήρωσε και τον λογαριασμό. ΑΡΛΕΤΑ

6 σχόλια:

  1. ΩΡΑ ΣΕΛΗΝΗΣ

    Τα χέρια σου δεμένα
    στα καλώδια των νεύρων
    σφίγγουν απόψε το ποτήρι σου
    πονάς
    Μέσα από κρύσταλλα
    κοιτάς τους διπλανούς σου
    μέσα από κρύσταλλα κοιτάς
    και με κοιτάς
    Κόκκινη λάμψη στων ματιών σου τα σκοτάδια
    φωνή βραχνή που πάει να βγει και δε μπορεί
    θες να μου πεις ψάχνεις να βρεις να μου μιλήσεις
    δύσκολο θέμα και πιο δύσκολοι καιροί

    Τι να σου πω αυτή την ώρα που σωπαίνεις
    απαγορεύονται τα λόγια κι οι καημοί
    ώρα σελήνης κάπου μέσα σου πεθαίνεις
    κι οι πινακίδες γράφουν στοπ όχι και μη

    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΕΧΕΜΥΘΕΙΑ

    Το χώμα ξεδιψά η βροχή
    και το θεό η προσευχή
    κι εγώ όσα δίψασα δεν είδα
    νιώθω πολλά μα ξέρω λίγα

    Περνώ απ τα στέκια τα παλιά
    δεσμοί που γίνανε θηλιά
    εσύ μια ιστορία φάρσα
    κι εγώ μια μελωδία φάλτσα

    Στο μπαλκονάκι απόψε βγες
    γλυκό φως μου και λυκαυγές
    το στεναγμό σου και το γέλιο
    έχω απόκρυφο ευαγγέλιο

    Σοφοί το σύμπαν μελετούν
    τ’ άστρα εχεμύθεια ζητούν
    Κι αυτό το πορφυρό φεγγάρι
    στρείδι χωρίς μαργαριτάρι

    Θέλω τον κόσμο αλλιώς να δω
    μέσα στη νύχτα τραγουδώ
    αυτά που λεν τα καλοκαίρια
    οι έρωτες κάτω απ’ τ’ αστέρια

    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εγώ κι εσύ


    Δεν έκανα παρέα αυτούς που πρέπει
    Κι αγάπησα ανθρώπους
    που δεν γνώριζε κανείς
    Στην ίδια γειτονιά τριάντα χρόνια
    Στο κέντρο μιας Αθήνας τραγικής
    Και μαγικής

    Οι φίλοι σου γελάν με το ρυθμό σου
    Σου λεν πως είν’ αργός,
    πολύ αργός
    Πως έτσι σπαταλάς τον καιρό σου
    Μα πάντα έτσι ήσουν
    Ευτυχώς
    Δυστυχώς

    Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
    Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
    Εγώ θα ‘μαι του μύθου η χελώνα
    Κι εσύ μωρό μου θα ‘σαι ο λαγός
    Ο λαγός


    Τρέχα εσύ κι εγώ σε καμαρώνω
    Κι όταν φτάσεις στο τέρμα
    θα ‘μια εκεί
    Να πίνω τα ρυζάκια μου στον ήλιο
    Κράτα ψηλά, μπορεί και να ‘μαι και ταπί
    ταπί

    Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
    Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
    Εγώ κι εσύ
    Εγώ θα ‘μια του μύθου η χελώνα
    Κι εσύ μωρό μου θα ‘σαι ο λαγός
    Ο λαγός

    Εγώ κι εσύ, εγώ κι εσύ
    Θα ‘μαστε πάντα οι καλύτεροι εχθροί
    Εγώ κι εσύ.

    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα ήσυχα βράδια


    Ακόμα κι αν φύγεις
    για το γύρο του κόσμου
    θα' σαι πάντα δικός μου
    θα είμαστε πάντα μαζί

    Και δε θα μου λείπεις
    γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
    το τραγούδι της ερήμου
    που θα σ' ακολουθεί

    Τα ήσυχα βράδια
    η Αθήνα θ' ανάβει
    σαν μεγάλο καράβι
    που θα 'σαι μέσα κι εσύ

    Και δε θα σου λείπω
    γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
    το τραγούδι της ερήμου
    που θα σ' ακολουθεί

    Τα ήσυχα βράδια
    θα περνάει φωτισμένο
    της ζωής μου το τρένο
    που θα 'σαι μέσα κι εσύ

    Και δε θα σου λείπω
    γιατί θα 'ναι η ψυχή μου
    το τραγούδι της ερήμου
    που θα σ' ακολουθει

    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΤΟ ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

    Ότι από πρώτα καλά ετοιμασμένο
    και προβαρισμένο κι αν παίξεις
    λαμπρός ηθοποιός λουσμένος στο φως
    γοητεία και τέχνη μαστοριά καλλιτέχνη
    μακιγιάζ και κοστούμι

    Στο κέντρο του κόσμου
    το ρόλο σου παίξε
    το γέλιο το κλάμα στις λέξεις
    η σκηνή σε ζεσταίνει
    σ’ αγκαλιάζει σε ραίνει
    με λουλούδια με χρήματα
    με χειροκροτήματα
    σ’ ουρανούς σε πηγαίνει

    Μα η αλήθεια γλυκιά ή πικρή
    παρασκήνιο είναι ψυχή μου
    κρύψου όσο θέλεις μα κάποια στιγμή
    η αυλαία θ ανοίξει
    θα σ’ αποκαλύψει
    τότε παίξε αν μπορείς
    αν μπορείς

    Στα χρώματα πάντα
    να παίζει η μπάντα
    τραγούδια γι’ αγάπες και μίση
    ντυμένος κουρέλια ντυμένος μετάξι
    βασιλιάς και ζητιάνος
    πολισμάνος και κλέφτης
    στρατηγός και φαντάρος

    Στα πόδια σου ο κόσμος
    ο όμορφος κόσμος
    κι εσύ λαμπερός μες τη μέση
    η νύχτα σε κλέβει η μέρα ζηλεύει
    των θεών χαϊδεμένος
    της ζωής κερδισμένος
    εραστής ερωμένος

    Μα η αλήθεια γλυκιά ή πικρή
    παρασκήνιο είναι ψυχή μου
    κρύψου όσο θέλεις
    μα κάποια στιγμή
    η αυλαία θ κλείσει
    μοναχό θα σ’ αφήσει
    τότε παίξε αν μπορείς
    αν μπορείς

    ΑΡΛΕΤΑ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Θα σου ήμουν φοβερά ευγνώμων αν μου έστελνες τα λόγια από τους τρεις πρώτους δίσκους της Αρλέτας (ή και τα τραγούδια σε MP3)
    Παίζω κιθάρα
    Πέρνα από το blog μου για να 'δεις ζωγραφιές μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena