VASSILIS PAPAKONSTANTINOY........
Cantante Greco dei piu' amati, nato in Vasta di Arcadia, Peloponesso di Grecia... a 12 anni ha cominciato di suonare la chitarra....
La prima sua compania musicale l'aveva chiamata CROSSWORDS, dove cantava allora canzoni italiani.... il 1973, dopo finito il servizio militare viaggia in Germania (Monaco)... e prende parte alla lotta contro il fascismo in Grecia...
il 1974, incontra a Parigi, Mikis Theodorakis... e ritornando a Atene canta con Manos Loizos...
"Ta Tragoudia tou Dromou".... il 1978 segue Mikis Theodorakis nelle sue presentazione in Europa, America ed Australia. E' iniziato cosi il suo lungo cammino musicale, che dura finora 34 anni, diventando il più famoso cantante Rock della Grecia.
La sua personalità, la sua passione musicale.. il forte tamperamento e le sue idee libere.. lo hanno portato tra i primi nella gara delle preferenze dei giovani e non solo!
Δευτέρα 12 Νοεμβρίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
DISCOGRAFIA
ΑπάντησηΔιαγραφή1978 : Ta agrotika
1978 : Vasilis Papakonstantinou
1982 : Fobamai
1984 : Diairesi
1985 : H sunavlia apo to Neo Falhro
1987 : Chairetismata
1987 : Oi megalyteres epitychies toy Vasili
1988 : Ola apo cheri kamena
1989 : Chorevo
1991 : Chronia Polla
1992 : Sfentona
1993 : Fysaei
1994 : De sikonei
1994 : Oi mpalantes tou Vassili
1997 : Pes moy ena psema na apokoimitho
1999 : Na me fonakseis
1999 : Thalassa sti skala
2000 : Sfentona Live
2000 : Chamenes Agapes
2002 : Prosecho...Dystychos
2003 : Eseis oi filoi mou ki ego
2004 : Fresko Xioni
2007 : Metopiki
Να κοιμηθούμε αγκαλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάλι μέτρησα τ΄αστέρια κι όμως κάποια λείπουνε
μόνο τα δικά σου χέρια δε μ΄ εγκαταλείπουνε
πώς μ΄αρέσουν τα μαλλιά σου στη βροχή να βρέχονται
τα φεγγάρια στο κορμί σου να πηγαινοέρχονται
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας
Τα φιλιά σου στο λαιμό μου μοιάζουνε με θαύματα
σαν τριαντάφυλλα που ανοίγουν πριν απ΄τα χαράματα
στων ματιών σου το γαλάζιο έριξα τα δίχτυα μου
στις δικές σου παραλίες θέλω τα ξενύχτια μου
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
και στων φιλιών τη μουσική ρυθμό να δίνει η καρδιά μας
Να κοιμηθούμε αγκαλιά να μπερδευτούν τα όνειρά μας
για μια ολόκληρη ζωή να είναι η βραδιά δικιά μας.
Τραγ. Β. Παπακωνσταντίνου
Μουσική: Σοφία Βόσσου
Στίχοι: Γ. Κλεφτογιώργος
Dormiremo Insieme
ΑπάντησηΔιαγραφήHo contato ancora le stelle, alcune mancano
solo le tue mani, non mi abbandonano mai
Come mi piaciono i tuoi capelli bagnati sotto la pioggia
e il lungo cammino della luna sul tuo corpo.
Dormiremo insieme, per far mischiare i nostri sogni
e per prendere il ritmo del nostro cuore, la musica dei baci
Dormiremo insieme, per far mischiare i nostri sogni
per essere nostra questa notte, per una vita intera...
I tuoi baci sul mio collo... sembrano un miracolo
come delle rose che si aprono, prima dell'alba
Ho lanciato le mie rete nell'azzurro dei tuoi occhi
per vegliare tutte le mie notte.... sulle tue spiagge.
Dormiremo insieme, per far mischiare i nostri sogni
e per prendere il ritmo del nostro cuore, la musica dei baci
Dormiremo insieme, per far mischiare i nostri sogni
per essere nostra questa notte, per una vita intera...
canta: V. Papakonstantinou
musica: Sofia Vossou
Versi: G. Kleftogiorgio
trad. Lunapiena
Aκορντεόν
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη γειτονιά μου την παλιά είχα ένα φίλο
που ήξερε και έπαιζε τ' ακορντεόν
όταν τραγούδαγε φτυστός ήταν ο ήλιος
φωτιές στα χέρια του άναβε τ' ακορντεόν
Μα ένα βράδυ σκοτεινό σαν όλα τ' άλλα
κράταγε τσίλιες παίζοντας ακορντεόν
φασιστικά καμιόνια στάθηκαν στη μάντρα
και μια ριπή σταμάτησε τ' ακορντεόν
Τ' αρχινισμένο σύνθημα πάντα μου μένει
όποτε ακούω από τότε ακορντεόν
κι έχει σαν στάμπα τη ζωή μου σημαδέψει
δε θα περάσει ο φασισμός
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου-Χαρούλα Αλεξίου
La Fisarmonica
ΑπάντησηΔιαγραφήNel mio vecchio quartiere avevo un amico
che era bravo a suonare la fisarmonica
quando cantava somigliava al sole
fiamme nelle sue mani accedeva la fisarmonica
Ma una sera buia come tutte le altre
faceva il palo suonando la fisarmonica
dei camion dei fascisti si fermarono davanti al muro
e con una raffica si fermò la fisarmonica
Come l'inizio di un messaggio per sempre rimane
ogni volta che sento il suono della fisarmonica
come un'impronta che ha segnato la mia vita
«non vincerà mai il fascismo»
Versi: G. Negrepontis
Musica e cantante: Manos Loizos
altri cantanti:Harris Alexiou -
V. Papakonstantinos
Eνα Mαχαίρι
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπάνω μου έχω πάντοτε στη ζώνη μου σφιγμένο
ένα παλιό αφρικάνικο ατσάλινο μαχαίρι
-όπως αυτά που συνηθούν και παίζουν οι αραπάδες-
που από έναν γέρο έμπορο αγόρασα στ' Αλγέρι.
Θυμάμαι, ως τώρα να 'τανε, το γέρο παλαιοπώλη,
όπου έμοιαζε με μια παλιά ελαιγραφία του Γκόγια,
ορθόν πλάι σε μακριά σπαθιά και σε στολές σχισμένες,
να λέει με μια βραχνή φωνή τα παρακάτου λόγια:
«Ετούτο το μαχαίρι, εδώ, που θέλεις ν' αγοράσεις
με ιστορίες αλλόκοτες ο θρύλος το 'χει ζώσει,
κι όλοι το ξέρουν πως αυτοί που κάποια φορά το 'χαν,
καθένας κάποιον άνθρωπο δικό του έχει σκοτώσει.
Ο Δον Μπαζίλιο σκότωσε μ' αυτό τη Δόνα Τζούλια,
την όμορφη γυναίκα του γιατί τον απατούσε.
ο Κόντε Αντόνιο, μια βραδιά, τον δύστυχο αδελφό του
με το μαχαίρι τούτο εδώ κρυφά δολοφονούσε.
Ένας αράπης τη μικρή ερωμένη του από ζήλεια
και κάποιος ναύτης Ιταλός ένα Γραικό λοστρόμο.
Χέρι με χέρι ξέπεσε και στα δικά μου χέρια.
Πολλά έχουν δει τα μάτια μου, μα αυτό μου φέρνει τρόμο.
Σκύψε και δες το, μια άγκυρα κι ένα οικόσημο έχει,
είναι αλαφρύ για πιάσε το δεν πάει ούτε ένα κουάρτο,
μα εγώ θα σε συμβούλευα κάτι άλλο ν' αγοράσεις.»
-Πόσο έχει; - Μόνο φράγκα εφτά. Αφού το θέλεις πάρ΄το.
Ένα στιλέτο έχω μικρό στη ζώνη μου σφιγμένο,
που η ιδιοτροπία μ' έκαμε και το 'καμα δικό μου,
κι αφού κανένα δε μισώ στον κόσμο να σκοτώσω,
φοβάμαι μη καμιά φορά το στρέψω στον εαυτό μου...
Στίχοι: Νίκος Καββαδίας
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Un Coltello
ΑπάντησηΔιαγραφήHo sempre legato nella mia cintura
un vecchio africano coltello d'accaio
come quelli che usano spesso i negri per gioccare
che lo comprato da un vecchio mercante ad Algeri.
Mi ricordo chiaramente il vecchio mercante
che somigliava ad una vecchia eliografia di Gojia.
accanto a spade lunghe ed uniforme strappate,
a dire con voce bassa queste parole:
"Questo coltello qui, che desideri comprare
con strane legente è collegato,
e tutti sanno che chi finora lo ha avuto
ha amazzato qualche persona sua cara.
Don Brasilio ha ucciso la Donna Giulia
la sua bella moglie perchè lo ha tradito,
il conte Antonio una serata ha ucciso
il suo povero fratello in nascosto.
Un negro per gelosia, la sua giovane amante
ed un marinaio italiano un lostromo greco.
Mano per mano è caduto tra le mie mani..
Hanno visto troppe cose i miei occhi
ma questo coltello mi porta terrore.
Abbassati e guardalo bene, un'ancora
ed un emblema famigliare contiene
ed è leggero, tienillo, non pesa neanche un quarto
ma io, ti consiglierei di comprare qualcos'altro"
Quanto costa?... ho solo sette franchi.
Se veramente lo vuoi, prendilo!
Un coltello piccolo, ho legato nella mia cintura
che la mia stranezza, mi ha fatto fare mio
e dato che nessuno al mondo posso odiare
ho paura che qualche volta, lo punterò, su me stesso.
Versi: Nikos Kavvadias
Musica: Thanos Mikroutsicos
canta: Vassilis Papakonstantinou
trad. Lunapiena
Ενα το χελιδόνι
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα το χελιδόνι κι η άνοιξη ακριβή
για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή
Θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς
Θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους.
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έχτισες μέσα στα βουνά
Θε μου Πρωτομάστορα μ' έκλεισες μες στη θάλασσα!
Πάρθηκεν από μάγους το σώμα του Μαγιού
Το 'χουνε θάψει σ' ένα μνήμα του πέλαγου
σ' ένα βαθύ πηγάδι το 'χουνε κλειστό
μύρισε το σκοτάδι κι όλη η άβυσσος
Θε μου Πρωτομάστορα μέσα στίς πασχαλιές και Συ
Θε μου Πρωτομάστορα μύρισες την Ανάσταση.
Στίχοι: Οδυσσέας Ελύτης
Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
Τραγούδησαν:Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Γιώργος Νταλάρας
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Una la Rondine...
ΑπάντησηΔιαγραφήUna la rondine e unica la primavera
per far tornare il Sole, serve troppo lavoro
Servono migliaia di morti agli ingranaggi
serve che anche i viventi offrire il proprio sangue.
Dio mio, Primo maestro,
mi hai murato nelle montagne
Dio mio, Primo maestro,
mi hai prigionato nel profondo del mare.
Il corpo di maggio è stato rubato dai stregoni
e lo hanno seppellito in una tomba del mare,
l'hanno rinchiuso in un pozzo profondo
si è profumato il buio e tutto l'abisso.
Dio mio, Primo Maestro
tra i fiori di lillà ci sei anche Tu,
Dio mio primo maestro,
hai profumato la Risurrezione.
Poesia: O. Elytis
Musica: Mikis Theodorakis
Cantanti: Gr. Bithikotsis
G. Dalaras
V.Papakonstantinou
(trad. Lunapiena)
Zeibekiko Mitropanos Adamantidis Basis Ερωτικό Erotiko
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μια πιρόγα
Με μια πιρόγα φεύγεις και γυρίζεις
τις ώρες που αγριεύει η βροχή
στη γη των Βησιγότθων αρμενίζεις
και σε κερδίζουν κήποι κρεμαστοί
μα τα φτερά σου σιγοπριονίζεις
Σκέπασε αρμύρα το γυμνό κορμί σου
σου 'φερα απ' τους Δελφούς γλυκό νερό
στα δύο είπες πως θα κοπεί η ζωή σου
και πριν προλάβω τρις να σ' αρνηθώ
σκούριασε το κλειδί του παραδείσου
Το καραβάνι τρέχει μες στη σκόνη
και την τρελή σου κυνηγάει σκιά
πώς να ημερέψει ο νους μ' ένα σεντόνι
πώς να δεθεί η Μεσόγειος με σχοινιά
αγάπη που σε λέγαμ' Αντιγόνη
Ποια νυχτωδία το φως σου έχει πάρει
και σε ποιο γαλαξία να σε βρω
εδώ είναι Αττική φαιό νταμάρι
κι εγώ ένα πεδίο βολής φτηνό
που ασκούνται βρίζοντας ξένοι φαντάροι.
Στίχοι: Άλκης Αλκαίος
Μουσική: Θάνος Μικρούτσικος
Τραγουδούν: Μανώλης Μητσιάς
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Con Una Piroga
ΑπάντησηΔιαγραφήCon una piroga te ne vai e ritorni
nelle ore della furiosa tempesta
navighi verso la terra dei Visigoti
ti affascinano gli giardini pensili
ma le tue ali stai segando lentamente.
L'acqua salata ha coperto il tuo corpo nudo
Ti ho portato da Delfi, acqua dolce
in due pezzi, hai detto, che si spezzerà la tua vita
e prima di tradirti tre volte
si era arrugginita la chiave del paradiso.
Corre la caravana tra la polvere
e persegua la tua folle ombra,
come si può calmare la mente con un lensuolo,
come si può leggare il mediterraneo con delle funi...
Amore, che ti chiamavamo Antigone.
Quale notte aveva rubato la tua luce
e in quale galassia ti potrei trovare,
Quà è Attiva, una cava di pietra grigia
ed io, un campo di tiro povero
dove si esercitano con forza soldati stranieri.
Poesia: Alkis Alkeos
Musica: Thanos Mikroutsikos
cantanti: Manolis Mitsias
Vassilis Papakonstantinou
(trad. Lunapiena)
Μίλησέ μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνοιξα στο κήπο μου πηγάδι
να ποτίζω τα πουλιά
να 'ρχεσαι κι εσύ πρωί και βράδυ
σαν μικρή δροσοσταλιά
Ήρθες μια βραδυά με τον αγέρα
αναστέναξε η καρδιά
σου 'πα με λαχτάρα καλησπέρα
και μου είπες έχε γειά
Μίλησε μου μίλησε μου
δεν σε φίλησα ποτέ μου
μίλησε μου μίλησε μου
πως να σε ξεχάσω πες μου
μίλησε μου μίλησε μου
δεν σε φίλησα ποτέ μου
μίλησε μου μίλησε μου
μόνο στ' όνειρο μου σε φιλώ
Φύτεψα στην πόρτα σου χορτάρι
να 'χεις ίσκιο και δροσιά
κι ήρθα πριν αλλάξει το φεγγάρι
να σου φέρω ζεστασιά
Σ' έβγαλα στου ήλιου τ' ανηφόρι
στα σοκκάκια τα πλατειά
μα ήρθε παγωνιά και ξεροβόρι
και δε μ' άναψες φωτιά
Στίχοι: Νίκος Γκάτσος
Μουσική: Μάνος Χατζιδάκης
Τραγουδουν:Γρηγόρης Μπιθικώτσης
Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Parlami...
ΑπάντησηΔιαγραφήHo costruito una fontanella
nel mio giardino
per tutti gli ucceli
che passerano
e ti aspetto giorno e notte
come una goccia di rugiada
Sei venuta una notte
con il vento
ha sospirato il mio cuore
ti ho detto bramando
"Buona Giornata"
e mi hai risposto "addio"
Parlami... parlami...
non ti ho bacciato mai
Parlami... parlami
dimmi come potrò dimenticarti..
Parlami... parlami...
non ti ho bacciato mai
Parlami... parlami
solo nel mio sogno
ti posso baciare.
Ho piantato erba
sulla mia porta
per farti ombra e fresco
e son tornato prima della luna
per portarti calore.
Ti ho accompagnato
alla salita del sole
sulle stradine vecchie
ma, è tornata la neve
e l'aria gelata
e tu non hai accesso
per me il fuoco.
Parlami... parlami...
non ti ho bacciato mai
Parlami... parlami
dimmi come potrò dimenticarti..
Parlami... parlami...
non ti ho bacciato mai
Parlami... parlami
solo nel mio sogno
ti posso baciare.....
Poesia: Nikos Gatsos
Musica: Manos Hatzidakis
Cantanti: Grigoris Bithikotsis
Vassilis Papakonstantinou
(trad. Lunapiena)