Παρασκευή 9 Νοεμβρίου 2007

Αλκηστις Πρωτοψάλτη

ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΝΑ ΓΕΛΑΣ...... Τα γιατί που μείναν πίσω ρίζες έχουν βγάλει μέσ'τα όνειρά μου όποιο μέλλον και να ζήσω πάντα βρίσκω παρελθόν μπροστά μου....
Κι όλα αυτά που φοβάμαι είναι ακόμα εδώ
Σαν κερί που λοιώνει η αγάπη καιέι και λυτρώνει. Ιερό και μέγα είν' το χθές που κρύβει μια γυναίκα...... Να σε βλέπω να γελάς μου φτάνει μόνο για να ξαναρχίσω να πετάξω μακρυά ν'άνοίξω μόνη μου φτερά.
Η ταχύτητα του χρόνου στάχτη έχει κάνει πιά τα όνειρά μου όποιο μέλλον και ν'αγγίξω πάντα βρίσκω παρελθόν μπροστά μου. Αλκηστις Πρωτοψάλτη

3 σχόλια:

  1. Vorrei Vederti Ridere

    Le domande senza risposte
    che son rimaste dietro
    hanno messo radici
    dentro i sogni miei
    in ogni attimo del mio futuro
    il passato trovo davanti a me.

    E tutto quel che mi faceva paura
    e' rimasto ancora qui.
    Come una candela accesa
    che si consuma piano piano
    l'amore ci bruccia e ci salva.
    Sacro e Grande il passato
    che ogni donna nasconde.

    Vorrei vederti ridere
    mi basta solo
    per ricominciare
    a volare lontano
    per aprire sola le mie ali.

    La velocita' del tempo
    ha gia' ridotto i miei sogni
    in una grigia cenere
    qualunque futuro io tocchi
    sempre il passato trovero'
    davanti a me.

    Alkhstis Protopsalti
    trad. Lunapiena

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Το ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ

    Με κοιτάς, σε κοιτώ
    και μετά σιωπή
    κάτι θα κοπεί
    στην καρδιά, στο μυαλό
    Με κοιτάς, σε κοιτώ
    και μελαγχολείς...
    ο καιρός πολύς
    μ'άγαπάς, σ'αγαπώ.

    Είμαστ' ακόμα ζωντανοί
    στη σκηνή,
    σαν ροζ συγκρότημα
    κι αν μας αντέξει το σκοινί
    θα φανεί στο χειροκρότημα.

    Με κρατάς, σε κρατώ
    και μετά γκρεμός
    και μετά το τέρμα
    και κανείς κανενός.
    Με κρατάς, σε κρατώ
    και παντού σκιές
    και παντού καθρέφτες
    για θεούς κι εραστές.

    Είμαστ' ακόμα ζωντανοί
    στη σκηνή, σαν ροζ συγκρότημα
    κι αν μας αντέξει το σκοινί
    θα φανεί στο χειροκρότημα.

    Άλκηστις Πρωτοψάλτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. L'applauso

    Mi guardi, ti guardo
    e poi silenzio
    qualcosa si rompera'
    nel cuore, nella mente.
    Mi guardi, ti guardo
    e sei tanto triste
    e' lungo il tempo
    mi ami, ti amo.

    Siamo ancora vivi
    nel palcoscenico come
    un gruppo musicale rosa
    l'applauso dimostrera'
    se la corda regge.

    Mi tieni, ti tengo
    e poi il precipizio
    e poi la fine
    e nessuno mai
    appartiene a nessuno.
    Mi tieni, ti tengo
    dappertutto ombre
    e dovunque specchi
    per dei e amanti.

    Siamo ancora vivi
    nel palcoscenico come
    un gruppo musicale rosa
    l'applauso dimostrera'
    se la corda regge.

    Alkistis Protopsalti
    trad. Lunapiena

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena