È l'ora...
È l'ora in cui s'ode tra i rami
La nota acuta dell'usignolo
È l'ora in cui i voti degli amanti
Sembrano dolci in ogni parola sussurrata
E i venti miti e le acque vicine
Sono musica all'orecchio solitario.
Lieve rugiada ha bagnato ogni fiore
E in cielo sono spuntate le stelle
E c'è sull'onda un azzurro più profondo
E nei Cieli quella tenebra chiara,
Dolcemente oscura e oscuramente pura,
Che segue al declino del giorno
mentre sotto la luna il crepuscolo si perde.
Lord George G. Byron
**********
Είναι η ώρα...
Είναι η ώρα..
που ακούγεται ανάμεσα στα κλαδιά,
το γλυκό κελάηδημα του αηδονιού.
Είναι η ώρα.. που τα λόγια
που ψιθυρίζουν οι εραστές,
μοιάζουν με γλυκές υποσχέσεις.
Και το αεράκι και το νερό που τρέχει τριγύρω,
γίνεται μουσική για τους μοναχικούς διαβάτες.
Δροσοσταλίδες βρέχουν τους ανθούς,
φάνηκαν στον ουρανό τ'αστέρια
και τα κύματα βάφτηκαν με βαθύ γαλάζιο
κι ο ουρανός βάφεται με σκούρο
γλυκό γκρί από γνήσιο σκοτάδι..
και ακολουθεί το τέλος της μέρας
και χάνεται το λυκόφως
κάτω απ'το φώς του φεγγαριού.
Lord George G. Byron
Trad. Lunapiena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena