Μα Εσύ Τι Ξέρεις....

Ma Tu che ne sai....

E' grigio stasera il cielo,

nuvole di rabbia... orgoglio ferito,

e un fiume di lacrime...

la tempesta e' durata a lungo...

tuoni e fulmini di vendetta,

nascosto nel buio il Sole.

Confusione nella grande citta',

il traffico caotico senza semafori,

gente in cerca di via d'uscita...

Ti senti perduto... tra la folla.

Ma Tu... che ne sai...

dei disastri che vengono al mondo,

della Terra che trema...

il fuoco degli armi della guerra...

della madre che abbraccia,

il corpo del suo figlio morente...

del sangue che scorre...

nelle radici dell'albero di Liberta'...

del giorno che regna il terrore

di una Vita senza dignita'...

Ma Tu... che ne sai...

non si puo' andare oltre l' orizzonte

il nostro sguardo dell' egoismo,

l'affammato non puo' mai capire

il dolore del suo prossimo...

La tempesta e' durata a lungo,

confusione nella grande citta'...

solo la radio accesa chiama,

il morale che dorme nel buio,

di quell'indifferenza mortale.

Lunapiena

Μα, Εσύ τι ξέρεις....

Γκρίζος απόψε ο ουρανός

νέφη οργής..

μια πληγωμένη περηφάνεια..

κι ένα ποτάμι δάκρυα..

Η καταιγίδα κράτησε πολύ

αστραπές και βροντές εκδίκησης

κρύφτηκε πιά και ο ήλιος.

Σύγχυση επικρατείστην πολυσύχναστη πόλη,

χάος και συνοστισμός, χωρίς φανάρια,

λαοθάλασσα που ψάχνει μια έξοδο..

Αισθάνθηκες να χάνεσαι στο πλήθος...

Μα Εσύ τι ξέρεις...

για τις συμφορές του κόσμου,

για την Γη που τρέμει...

για τις αδηφάγες φλόγες των όπλων

ενός άδικου πολέμου..

για τη μάνα που αγκαλιάζει το κορμί

του σκοτωμένου της παιδιού,

για το αίμα που τρέχει σαν ποτάμι

στις ρίζες του δέντρου της Λευτεριάς...

για τις μέρες που βασιλεύει ο τρόμος

μιας ζωής χωρίς...σεβασμό κι αξιοπρέπεια.

Μα Εσύ τι ξέρεις....

δεν τα καταφέρνει να ξεπεράσει τον ορίζοντα,

το βλέμμα του εγωκεντρισμού μας..

ο πεινασμένος δεν μπορεί

να νοιώσει τον πόνο του διπλανού.

Κράτησε πολύ η καταιγίδα....

σύγχυση επικρατεί στη μεγάλη πόλη..

μόνο απ'το Ράδιο ακούγεται μια φωνή,

κάλεσμα για την ηθική που κοιμάται

στο σκοτάδι μιας θανάσιμης αδιαφορίας.

Lunapiena