Για την Μάνα μου
Λαχταρώ το ψωμί της μάνας μου
τον καφέ της μάνας μου
το άγγιγμά της...
Γιγαντώνεται μέσα μου το παιδί
μέρα με τη μέρα..
κι αγαπώ τη Ζωή... γιατί
στην ώρα του θανάτου μου
να αξίζω ποθώ τα δάκρυα της μάνας μου!
Και αν επιστρέψω κοντά σου μια μέρα
κάνε με μαντήλι στα βλέφαρά σου
σκέπασε το σώμα μου με χλόη
που αγίασαν τα βήματά σου..
Και σφίξε τις αλυσίδες μου
με μια μπούκλα απ' τα μαλλιά σου
με μια κλωστή που κρέμεται
απ'το ρέλι.. στο φόρεμά σου.
Ίσως και να γίνω αθάνατος
ίσως να μοιάζω σαν θεός...
αν κάποτε μπορέσω ν'α γ γ ί ξ ω
της καρδιάς σου το βάθος!
Αν καταφέρω και γυρίσω κάποτε
ας γίνω ξύλο.. για ν'ανάψεις τη φωτιά σου
σκοινί... για να απλώνεις τα ρούχα σου
στην ταράτσα του σπιτιού σου.
Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ
στα πόδια μου, δίχως την ε υ χ ή σου!
Μεγάλωσα παράκαιρα
στείλε μου πίσω τ'άστρα
που μου χάριζες όταν ήμουν παιδί..
Για να ξανάβρω ακολουθώντας
το πέταγμα των μικρών πουλιών
πάλι... το δρόμο του γυρισμού
στην αγκαλιά σου... που περιμένει..
Mahmud Darwish
Μετ. Lunapiena
Μετ. Lunapiena
Per mia Madre
ΑπάντησηΔιαγραφήBramo il pane di mia madre
il caffé di mia madre
il tocco di mia madre
Cresce in me l’infanzia
giorno dopo giorno
ed amo la mia vita… perché
nell'ora della mia morte
mi vergogno delle lacrime di mia madre !
E se tornassi indietro un giorno
prendimi velo per tue ciglia
e copri le mie ossa con erba
benedetta dalla tua caviglia.
E stringi le mie catene
con un ricciolo dei tuoi capelli
con un filo penzolante dall’orlo del tuo vestito.
Forse diverrei un dio
un dio diverrei…
se toccassi le profondità del tuo cuore!
Se tornassi indietro … usami
combustibile nella fornace del tuo fuoco,
corda da panni sul tetto della tua casa,
perché divenni debole per stare in piedi
senza la tua preghiera giornaliera.
Diventai vecchio decrepito.
Restituiscimi le stelle dell’infanzia
così che io,
condivida con i piccoli uccelli
il percorso di ritorno
verso il nido della tua attesa.
Mahmud Darwish