Σάββατο 31 Αυγούστου 2013

Μια κραυγή, της ανάσας αντίλαλος


Μόνο τα Μάτια... μιλάνε
.................. 
κι είναι  σ τ ι γ μ έ ς..
που δεν φτάνουν πιά τα λόγια..
είναι πολύ φτωχά για να πουν
της καρδιάς την αλήθεια....
είναι στιγμές που χάνονται
στο ατέρμονο βυθό της σιωπής..
κι είναι σ τ ι γ μ έ ς..
που η καρδιά παγώνει
και το σώμα μένει ακίνητο,
ανίκανο να ενωθεί με τη φωνή του.

Μια κραυγή.. της ανάσας αντίλαλος
.................... 
κι είναι σ τ ι γ μ έ ς..
που κοπιάζει να κρατηθεί η ζωή
κι ο πόνος δεν βρίσκει διέξοδο..
κομματιάζεται του χρόνου ο ρυθμός.
Τον θάνατο... αντίκρισε η Ζωή...
είναι εκείνες οι σ τ ι γ μ έ ς,
που όλα μοιάζει να σταματάνε..
ασήκωτο φορτίο.. είναι το σώμα
κι η ατμόσφαιρα παγωμένη..

Μαύρος ο ορίζοντας, χωρίς ελπίδα.
Μόνο τα μάτια μιλάνε..

Lunapiena

1 σχόλιο:

  1. Solo gli occhi parlano...

    Ci sono momenti..
    che le parole NON servono...
    sono troppo povere per descrivere
    quel che succede nell'anima.

    Ci sono momenti immersi
    nel fondo del silenzio..
    Ci sono momenti..
    che il cuore si gela..
    e il corpo rimane immobile
    non trova la forza della voce..
    Un grido è l'eco del respiro..

    Ci sono momenti..
    che vivere diventa una fatica
    il dolore non trova.. via d'uscita
    spezzato il ritmo del tempo,
    momenti immensamente umani,
    che la vita incontra la morte.

    Ci sono momenti...
    che tutto sembra che si e' fermato
    Il corpo diventa pesante,
    l'atmosfera sembra gelida
    e l'orizzonte scompare
    in quel buio senza speranza.
    Solo gli occhi parlano...

    Lunapiena

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena