Federico Garcia Lorca

Η νύχτα δίψασε για ίσκιους

Η νύχτα δ ί ψ α σ ε για ίσκιους

Για χείλη δίψασε η πηγή

Σ τ ε ν ά ζ ε ι ο άνεμος στα φύλλα

Κι είναι η σελήνη μοναχή

Μα εγώ δ ι ψ ώ για ένα τραγούδι

να φτάνει ως τους ουρανούς

δίχως φεγγάρια.. δίχως κρίνους

και δίχως έρωτες νεκρούς

Ένα τ ρ α γ ο ύ δ ι όλο γαλήνη

Ένα τραγούδι φ ω τ ε ι ν ό

Παρθένο από την αγωνία

Κι από τη θλίψη ορφανό

Η νύχτα δ ί ψ α σ ε για ίσκιους

Για χείλη δίψασε η πηγή

Μα εγώ διψώ για ένα τ ρ α γ ο ύ δ ι 

Να φ τ ά ν ε ι μέσα στη ψ υ χ ή...

^

http://youtu.be/WBFjdsM2uB0