Rainer Maria Rilke

"O φ ε ί λ ε ι ς  να  ζ ε ι ς  τη  Z ω ή
 στο  έ π α κ ρ ο,
 όχι ανάλογα µε το τι µέρα είναι,
 αλλά βολιδοσκοπώντας…
 το  β ά θ ο ς  της  κάθε  µ έ ρ α ς”

 

Rainer Maria Rilke

Μια κραυγή, της ανάσας αντίλαλος

Μόνο τα Μάτια... μιλάνε

.................. 

κι είναι  σ τ ι γ μ έ ς..

που δεν φτάνουν πιά τα λόγια..

είναι πολύ φτωχά για να πουν

της καρδιάς την αλήθεια....

είναι στιγμές που χάνονται

στο ατέρμονο βυθό της σιωπής..

κι είναι σ τ ι γ μ έ ς..

που η καρδιά παγώνει

και το σώμα μένει ακίνητο,

ανίκανο να ενωθεί με τη φωνή του.

Μια κραυγή.. της ανάσας αντίλαλος

.................... 

κι είναι σ τ ι γ μ έ ς..

που κοπιάζει να κρατηθεί η ζωή

κι ο πόνος δεν βρίσκει διέξοδο..

κομματιάζεται του χρόνου ο ρυθμός.

Τον θάνατο... αντίκρισε η Ζωή...

είναι εκείνες οι σ τ ι γ μ έ ς,

που όλα μοιάζει να σταματάνε..

ασήκωτο φορτίο.. είναι το σώμα

κι η ατμόσφαιρα παγωμένη..

Μαύρος ο ορίζοντας, χωρίς ελπίδα.

Μόνο τα μάτια μιλάνε..

Lunapiena

Mahmud Darwish

Για την Μάνα μου

Λαχταρώ το ψωμί της μάνας μου

τον καφέ της μάνας μου

το άγγιγμά της... 

Γιγαντώνεται μέσα μου το παιδί

μέρα με τη μέρα..

κι αγαπώ τη Ζωή... γιατί

στην ώρα του θανάτου μου 

να αξίζω ποθώ τα δάκρυα της μάνας μου!

Και αν επιστρέψω κοντά σου μια μέρα 

κάνε με μαντήλι στα βλέφαρά σου 

σκέπασε το σώμα μου με χλόη 

που αγίασαν τα βήματά σου.. 

Και σφίξε τις αλυσίδες μου 

με μια μπούκλα απ' τα μαλλιά σου 

με μια κλωστή που κρέμεται 

απ'το ρέλι.. στο φόρεμά σου.

Ίσως και να γίνω αθάνατος

ίσως να μοιάζω σαν θεός... 

αν κάποτε μπορέσω ν'α γ γ ί ξ ω 

της καρδιάς σου το βάθος!

Αν καταφέρω και γυρίσω κάποτε 

ας γίνω ξύλο.. για ν'ανάψεις τη φωτιά σου 

σκοινί... για να απλώνεις τα ρούχα σου 

στην ταράτσα του σπιτιού σου.

Είμαι πολύ αδύναμος για να σταθώ

στα πόδια μου, δίχως την ε υ χ ή  σου!

Μεγάλωσα παράκαιρα 

στείλε μου πίσω τ'άστρα 

που μου χάριζες όταν ήμουν παιδί.. 

Για να ξανάβρω ακολουθώντας

το πέταγμα των μικρών πουλιών

πάλι... το δρόμο του γυρισμού 

στην αγκαλιά σου... που περιμένει..

Mahmud Darwish
Μετ. Lunapiena

Ευριπίδης - Ικέτιδες

“διψώντας για αξιώματα, 

πολέμους ξεσηκώνουν παράλογους 

και σ' όλεθρο τους δόλιους πολίτες ρίχνουν. 

Ο ένας το κάνει στρατηγός να γίνει, 

ο άλλος πάλι για να πάρει 

στα χέρια του την εξουσία 

και να κάνει τα κέφια του, 

ένας άλλος για να μαζεύει πλούτη. 

Αν από τούτα ο λαός κακοπαθεί, 

δεν το εξετάζει.”

...........

“Ά μ υ α λ ο ι... αυτοί 

που ζητούν να κερδίσουν 

δόξα κι αξία μες τους πολέμους 

με τ' άρματα και την ταραχή των μαχών

προσπαθώντας ανόητα 

στις συμφορές των θνητών 

έτσι να βάλουν τέρμα.

Στο αίμα τη λύση αν ζητάς, 

θά' χεις ατέλειωτο πόλεμο.”

............................

“Αχ δύστυχοι θνητοί! 

Τι παίρνετε τα όπλα 

κι ο ένας τον άλλο σφάζετε; 

Για π ά ψ τ ε... και βάλτε πια 

ένα τέλος στους πολέμους, 

τις χώρες σας κρατάτε σε ησυχία 

και αφήστε και τους άλλους 

να ησυχάσουν. 

Γοργά η ζωή κυλάει. 

Ας την περνούμε

 με όση μπορούμε ειρήνη κι ηρεμία.”

Luigi Tenco

Μια ά χ ρ η σ τ η ζωή.. θα ζήσεις
αν δεν γίνεις κ ά π ο ι ο ς.
Αυτό μου έλεγε κάποιος κύριος
που το σπίτι του έμοιαζε παλάτι.
Μια άχρηστη ζ ω ή... θα ζήσεις
αν δεν μ ά θ ε ι ς...
να καταλαβαίνεις τον κόσμο.
Αυτό μου έλεγε ένας ποιητής
που γνώριζε χίλια λόγια.

Δ ο κ ί μ α σ α... να γίνω κάποιος
αλλά έ μ ε ι ν α... κανένας.
Προσπάθησα να γίνω ποιητής
αλλά τον κόσμο... δεν τον έμαθα ακόμα.

Μια άχρηστη ζωή θα ζ ή σ ε ι ς
αν δεν κ ά ν ε ι ς τον ε α υ τ ό σου
αυτόν... που επιθυμείς
μου είπε ένας άνθρωπος
κοιτάζοντας την θάλασσα.
Μια άχρηστη ζωή, θα ζήσεις....

Trad. Lunapiena

^

^Luigi Tenco:

UNA VITA INUTILE

Una vita inutile vivrai

se non diventerai qualcuno:

questo diceva a me un signore,

e la sua casa era un reggia.

Una vita inutile vivrai

se non saprai capire il mondo:

questo diceva a me un poeta,

che conosceva mille parole.

Provai ad essere qualcuno

,
però sono rimasto nessuno

.
Provai a diventare un poeta

,
ma il mondo non ho capito ancora.

Una vita inutile vivrai,

se non farai di te quel che vuoi:

mi disse un uomo, guardando il mare;

una vita inutile, vivrai ...

^

http://www.youtube.com/watch?v=Y-k00dXyI88&feature=share&list=PLC7DBE1D78B27D611

Ο Γέρο Δάσκαλος

Ο Γέρο Δάσκαλος

Ο γερο δάσκαλος ποιος τον θυμάται;

Τον ανεξύπνητο ύπνο κοιμάται

τον ξενυχτάνε δυο χωριανοί.

Οι νέοι σκόρπισαν στα καφενεία

δυο τρεις που πήγανε στην εκκλησία

δε βγάλαν λόγο για τη θανή.

Ο ψάλτης βιαζόταν είχε βαφτίσια

βουβά τον θάψανε στα κυπαρίσσια

και τον ξ ε χ ά σ α ν ε πολύ καιρό.

Ο δασοφύλακας τον άλλο χρόνο

κάρφωσε κάγκελα κι έφτιαξε μόνο

με δυο σανίδια ένα σταυρό.

Κάποιος αργόσχολος ειρηνοδίκης

βρήκε το κείμενο της διαθήκης

όπου διαβάσαμε το λόγο αυτό:

Στον τάφο θά ‘θελα σαν θα πεθάνω

πως ήμουν δ ά σ κ α λ ο ς να γράψουν πάνω

και δ ί χ ω ς  λ ά θ η παρακαλώ.

Στίχοι: Κ.Χ Μύρης

Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος

με την αξέχαστη.... Μαρία Δημητριάδη

^

http://youtu.be/sjUc236jJYU

David Herbert Lawrence

"...Mη μου δώσετε τίποτε φτιαχτό, σταθερό, στατικό. 

Mη μου δώσετε το άπειρο ή το αιώνιο.

 
Δ ώ σ τ ε μου... την σ τ ι γ μ ή,

 
την σάρκα της κάθε αλλαγής και αντίθεσης: 

το άμεσο π α ρ ό ν.... το T ώ ρ α."


David Herbert Lawrence

Αντρέ Μπρετόν

Αντρέ Μπρετόν:

«Ο Άνθρωπος είναι η απάντηση

όποια κι αν είναι... η ερώτηση»

Γιώργος Σεφέρης

"Μαζεύοντας τον π ό ν ο της πληγής μας

να β γ ο ύ μ ε... απ'τον πόνο της πλάνης μας

Ρόδα ν'ανθίσουν.... στο αίμα της πληγής μας."

Γιώργος Σεφέρης

Γιώργος Σεφέρης - Ο Τόπος μας

 “Ἀ ν ή κ ω.. σὲ µία χώρα µικρή. 

Ἕνα πέτρινο ἀκρωτήρι στὴ Μεσόγειο,

ποὺ δὲν ἔχει ἄλλο ἀγαθὸ 

παρὰ τὸν ἀ γ ώ ν α τοῦ λαοῦ,

τὴ θάλασσα, καὶ τὸ φῶς τοῦ ἥλιου.

Εἶναι µικρὸς ὁ τόπος µας,

ἀλλὰ ἡ π α ρ ά δ ο σ ή του εἶναι τεράστια

καὶ τὸ πράγµα ποὺ τὴ χαρακτηρίζει εἶναι

ὅτι µᾶς παραδόθηκε χωρὶς διακοπή.

Ἡ Ελληνικὴ γλῶσσα δὲν ἔπαψε ποτὲ της νὰ µιλιέται.

Δέχτηκε τὶς ἀλλοιώσεις ποὺ δέχεται καθετὶ ζωντανό,

ἀλλὰ δὲν παρουσιάζει κανένα χάσµα.

Ἄλλο χαρακτηριστικὸ αὐτῆς τῆς παράδοσης

εἶναι ἡ ἀγάπη της γιὰ τὴν ἀ ν θ ρ ω π ι ά,

κανόνας της εἶναι ἡ δ ι κ α ι ο σ ύ ν η.

του Γιώργου Σεφέρη