Του μέλλοντος οι μέρες στέκοντ' εμπροστά μας
σα μιά σειρά κεράκια αναμένα -
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Οι περασμένες μέρες.. πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβησμένων·
τα πιο κοντά.. βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λιωμένα, και κυρτά.
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί.. το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω... τ' αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα.. που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα.. που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν.
"Κερια"
Κωνσταντίνου Καβάφη
^
^
Απαγγελία: Φώτης Αρμένης
Τραγούδι: Χρόνης Αηδονίδης,
¨Όλοι με λεν τραγούδισε"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena