Ήταν ωραίο το Σούνιο
τη μ έ ρ α εκείνη... του Ευαγγελισμού
Πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα
γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι οι α σ π ά λ α θ ο ι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι α ρ χ α ί ε ς κολόνες,
χ ο ρ δ έ ς μιας άρπας... α ν τ η χ ο ύ ν ακόμη
Γαλήνη.
-Τι μπορεί να μου θ ύ μ ι σ ε...
τον Α ρ δ ι α ί ο... εκείνον;
Μια λ έ ξ η... του Πλάτωνα θαρρώ,
χαμένη στου μυαλού τα’ αυλάκια ˙
τ’ ό ν ο μ α... του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε... από ε κ ε ί ν ο υ ς τους καιρούς.
Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα... τον καταξέσκισαν
απάνω.... στους αγκαθερούς α σ π ά λ α θ ο υ ς
και πήγαν και τον πέταξαν... στον Τάρταρο, κουρέλι».
Έτσι στον κάτω κόσμο π λ έ ρ ω ν ε... τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος Αρδιαίος... ο π α ν ά θ λ ι ο ς Τύραννος.
από την Συλλογή «Τετράδιο Γυμνασμάτων Β'»
Εκδόσεις Ίκαρος - 1976
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena