Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Γ. ΣΕΦΕΡΗΣ: «Επί Ασπαλάθων…»

Ήταν ωραίο το Σούνιο
τη  μ έ ρ α  εκείνη... του Ευαγγελισμού
Πάλι με την άνοιξη.
Λιγοστά πράσινα φύλλα
γύρω στις σκουριασμένες πέτρες
το κόκκινο χώμα κι οι  α σ π ά λ α θ ο ι
δείχνοντας έτοιμα τα μεγάλα τους βελόνια
και τους κίτρινους ανθούς.
Απόμακρα οι  α ρ χ α ί ε ς  κολόνες,
χ ο ρ δ έ ς  μιας άρπας... α ν τ η χ ο ύ ν  ακόμη

Γαλήνη.
-Τι μπορεί να μου  θ ύ μ ι σ ε... 
τον  Α ρ δ ι α ί ο... εκείνον;
Μια  λ έ ξ η... του Πλάτωνα θαρρώ,
χαμένη στου μυαλού τα’  αυλάκια ˙
τ’  ό ν ο μ α... του κίτρινου θάμνου
δεν άλλαξε... από  ε κ ε ί ν ο υ ς  τους καιρούς.

Το βράδυ βρήκα την περικοπή:
«Τον έδεσαν χειροπόδαρα» μας λέει
«τον έριξαν χάμω και τον έγδαραν
τον έσυραν παράμερα... τον καταξέσκισαν
απάνω.... στους αγκαθερούς  α σ π ά λ α θ ο υ ς
και πήγαν και τον πέταξαν... στον Τάρταρο, κουρέλι».

Έτσι στον κάτω κόσμο π λ έ ρ ω ν ε... τα κρίματά του
Ο Παμφύλιος Αρδιαίος... ο  π α ν ά θ λ ι ο ς  Τύραννος.


από την Συλλογή «Τετράδιο Γυμνασμάτων Β'»
Εκδόσεις Ίκαρος - 1976

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.

Lunapiena