Στα Μονοπάτια τ'ουρανού να περπατάς
της ομορφιάς τα μυστικά για να μαθαίνεις
στη σιωπής την αγκαλιά, μοναχικό φεγγάρι,
διαβάτης είσαι στη ζωή και μαθητής στη γνώση
χαμόγελο ο ήλιο σου κι ο πόνος σου βροχή.
Παρασκευή 3 Αυγούστου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Non fermarti a camminare
ΑπάντησηΔιαγραφήtra le stradine del cielo
nel grembo del silenzio
come la luna solitaria
passante transitorio nella vita
e piccolo scolaro del sapere
il sorriso è il tuo sole
ed in mille lacrime di pioggia
si scioglie il tuo dolore.