Attilio Bertolucci

PER UN BEL GIORNO

Un cielo così puro

un vento così leggero

non so più dove sono

dove ero....

O gaggia nuda,

bruna violetta

che nel calore fugace appassisci..

Giorno te ne vai

e non sai nulla di me

e della violetta che tanto amo..

e del ramo nudo della gaggia,

Giorno, non andar via.

Attilio Bertolucci

Για μια όμορφη Μέρα

Τόσο καθαρός ο ουρανός

κι ο άνεμος τόσο δροσερός

δεν ξέρω πιά που είμαι

που ήμουνα...

Ω! γυμνή ακακία,

μελαγχολική βιολέτα

που σε μαραίνει η εφήμερη ζέστη...

Μέρα μου φεύγεις

και δεν έμαθες τίποτε για μένα

και για την βιολέτα που τόσο αγαπώ..

ούτε για το γυμνό κλαδί της ακακίας..

Μέρα μου... μη φεύγεις

Αttilio Bertolucci

Μετάφρ. Lunapiena