Marzo Io son Marzo che libero il sole,
gonfio le gemme sul ramo e sul rovo;
sciolgo la neve, fiorisco le viole,
sveglio gli uccelli nel tiepido covo.
La rondinella riporto sul tetto.
Io sono Marzo
un po' savio e un po' matto.
G. Reynaudo
**********
ΜΑΡΤΗΣ
Είμαι ο Μάρτης
που τον ήλιο ελευθερώνω
τα κλαδιά και τους βάτους
με μπουμπούκια στολίζω.
Λιώνω τα χιόνια, τις βιολέτες ανθίζω,
τα πουλιά ξυπνώ στις ζεστές φωλιές.
Στις στέγες ξαναφέρνω τα χελιδόνια.
Είμαι ο Μάρτης..
συνετός και παλαβιάρης.
G. Reynaudo
Trad. Lunapiena
ΑΝΟΙΞΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα στα ερείπια του χειμώνα
δίχως βοή και κορνιαχτό
μια κρινομέτωπη νυφούλα
χτίζει παλάτι πυργωτό.
Δουλεύουν μύριοι μαστοράδες,
πρώτοι στην τέχνη και στο νου,
τ’ αγέρι, ο ήλιος, το φεγγάρι
κι όλα τ' αστέρια τ’ ουρανού.
Φτάνουν το θόλο γαλαζένιο,
όλη τη γη χρυσή φωλιά
και της σωριάζουν για στολίδια
άνθη και δέντρα και πουλιά.
Και το ψηλότερο βουνάκι
το φτιάνουν γυάλινο θρονί
κι εκεί βασίλισσα θρονιάζουν
την Άνοιξη τη γαλανή.
Σ. Σκίπης
Η ΕΞΟΧΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακριά από την πόλη
κι από την ταραχή
εδώ ελάτε όλοι,
εδώ στην έξοχη.
Εδώ είν' ευτυχία,
εδώ είναι χαρά!
μέσ' στα νερά τά κρύα,
στα χόρτα τα χλωρά!
Έδώ είναι λουλούδια,
γαλάζιος ουρανός,
πουλάκια και τραγούδια
κι ίσκιος παντοτινός!
Εδώ έλατε όλοι,
πλούσιοι και πτωχοί,
δεν βρίσκεται στην πόλη
με πλούτη έξοχη.
Άγγελος Βλάχος
Το όνομα του Μάρτη προέρχαται από την Ρωμαϊκή ονομασία του Τρίτου Μήνα,προς τιμήν του θεού του πολέμου ΑΡΗ που στα Λατινικά λέγεται Mars.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παλαιότερη ρωμαϊκή ονομασία του Μάρτη ήταν Primus, δηλαδή Πρώτος μήνας του δεκάμηνου ρωμαϊκού έτους.
Γι’αυτό η 1η Μαρτίου ονομαζόταν επίσης και Πάτριος πρωτοχρονιά.
Συμπίπτει με το αρχαίο Αττικό ημερολόγιο με τον μήνα τον Ελαφηβολιώνα,προς τιμήν της Ελαφηβόλου Αρτέμιδος..
Ως τον 7ο αιώνα εξακολουθούσαν να γιορτάζουν την 1η Μαρτίου με πομπές, χορούς και δώρα. Παραδοσιακά υπολείμματα είναιτα «χελιδονίσματα».
Τα έψαλαν τα παιδιά από σπίτι σε σπίτι με ένα ξύλινο χελιδόνι στολισμένο,
ενώ έδιναν στη νοικοκυρά φύλλα κισσού.
Ήρθε, ήρθε η χελιδόνα,
ήρθε κι'άλλη μελιηδόνα,
κάθισε και λάλησε
και γλυκά κελάδησε:
" Μάρτη, Μάρτη μου καλέ,
και Φλεβάρη φοβερέ,
κι' αν φλεβίσεις κι αν τσικνίσεις
καλοκαίρι θα μυρίσεις.
Κι'αν χιονίσεις κι αν κακίσεις,
πάλι άνοιξη θ' ανθίσεις.
Θάλασσα επέρασα,
τη στεριά δεν ξέχασα,
κύματα κι αν έσχισα,
έσπειρα 'κονόμησα.
Έφυγα κι αφήκα σύκα
και σταυρόν και θημωνίτσα.
Κι ήρθα τώρα κι΄ηύρα φύτρα
κι ηύρα χόρτα, σπάρτα, βλίτρα,
βλίτρα, βλίτρα, φύτρα, φύτρα.
Συ, καλή νοικοκυρά
έμπα στο κελάρι σου,
φέρ' αυγά περδικωτά
και πουλιά σαρακοστά,
δώσε και μιά ορνιθίτσα
φέρε και μιά κουλουρίτσα.
Όρισεν ο δάσκαλος
κι ο θεός που τά 'δωκε
ν' αγοράσουμε οχτώ
να πουλάμε δεκαοχτώ,
να κερδαίνουμε τριάντα,
διάφορα μεγάλα πάντα.
Και στο σπίτι και στη χώρα
μέσα δω πούρθαμε τώρα,
μέσα γειά, μέσα χαρά,
στον αφέντη, στην κυρά,
στα παιδιά και στους γονείς,
σ' όλους τους τους συγγενείς.
Μέσα Μάρτης, έξω ψύλλοι,
όξω οχτροί, σας τρών' οι σκύλοι.
Μέσα φίλοι, μέσα φτήνια
και χαρές, χοροί, παιχνίδια,
και εφέτος και του χρόνου
και του χρόνου κι άλλα χίλια.