Υπάρχουν στιγμές..
που ο χρόνος χάνει την δυναμή του,
ο ήλιος σκύβει και χαϊδεύει τις σκιές,
αλλά τ'αηδόνι δεν σταματά να τραγουδά..
σφιχτά αγκάλιασε της τριανταφυλλιάς
τ'αγκάθινο αφιλόξενο κλωνάρι
που του πληγώνει την καρδιά..
δακρύζει σιωπηλό το φεγγάρι
κρυμμένο σε μια γωνιά της νύχτας
και γέμισε τον ουρανό μ'αστέρια..
*******
Υπάρχουν στιγμές..
που μοιάζουν σαν σκοτεινή αιωνιότητα
και οι αναμνήσεις διψασμένες για λίγο φως
προβάλλουν στο κατώφλι της μνήμης..
κι οι μούσες τις παίρνουν απ΄το χέρι,
τις ντύνουν με το μεταξένιο πέπλο
που υφαίνουν την νύχτα οι συγκινήσεις
και τις οδηγούν σιωπηλά στον κήπο
με τις ανθισμένες τριανταφυλλιές...
παρέα να κρατήσουνε στ'αηδόνι.
*********
Ci sono minuti che...
Ci sono minuti che..
il tempo perde il suo potere
il sole si piega e accarezza le ombre
ma, l'usignolo non smette a cantare
abbracciando strettamente
al ramo con le spine di una rosa
risanguina la ferita del cuore...
piange in silenzio la luna
nascosta in un angolo nella notte
e le sue lacrime diventano stelle
******
Ci sono momenti che..
somigliano in grigia eternità
e ritornano in soglia gli ricordi
assettati di un po di luce..
e le muse gli prendono per mano
li vestano con il velo di seta
che riccamano di notte le emozioni
e li guidano in silenzio nel giardino
con le rose spinose fiorite...
per tenere compagnia all'usignolo.
Lunapiena
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena