Nazim Hikmet

Le Tue Parole

In questa notte d'autunno

sono pieno delle tue parole

parole eterne come il tempo

come la materia

parole pesanti come la mano

scintillanti come le stelle

Dalla tua testa dalla tua carne

dal tuo cuore

mi sono giunte le tue parole

le tue parole cariche di te

la tue parole, madre

le tue parole, amore

le tue parole, amica

Erano tristi, amare

erano allegre, piene di speranza

erano coraggiose, eroiche

le tue parole... erano uomini."

N. Hikmet

*********

Τα ΛΟΓΙΑ σου

Σ'αυτή την Φθινοπωρινή νύχτα

είμαι γεμάτη από τα λόγια σου

Λόγια αιώνια σαν τον χρόνο

σαν την αιώνια ύλη.

Λόγια βαρειά σαν το χέρι

αστραφτερά σαν τ'αστρα.

Απ'το μυαλό σου, απ'το κορμί σου,

απ'την καρδιά σου..

έφτασαν σε μένα τα λόγια σου.

Λόγια φορτισμένα από σένα

τα Λόγια σου, μάνα

τα Λόγια σου, αγάπη

τα Λόγια σου, φίλη..

Ήταν θλιμμένα, πικρά

ήταν χαρούμενα,

γεμάτα από ελπίδα

ήταν θαρραλέα, ηρωικά

Τα Λόγια σου... ήταν άνθρωποι.

Nazim Hikmet

Trad. Lunapiena

Susanna Tamaro

Va dove ti porta il cuore

"Le cose che ci accadono

non sono mai fine a se stesse,

gratuite,

ogni incontro,

ogni piccolo evento racchiude

in sè un significato,

la comprensione di se stessi

nasce dalla disponibilità,

dalla capacità in qualsiasi momento

di cambiare direzione."

Va dove ti porta il cuore

Susanna Tamaro

*******

Πήγαινε όπου η καρδιά σε πάει

Όσα συμβαίνουν στη ζωή

ποτέ δεν τελειώνουν

εκεί που αρχίζουν..

χάρισμα είναι... κάθε συνάντηση

κάθε ασήμαντο της ζωής γεγονός

κλείνει μέσα του μια ευκαιρία..

Η κατανόηση του εαυτού γεννιέται

απ'τη δική σου προθυμία..

κι απ'την δυνατότητα ν'αλλάξεις

κατεύθυνση ζωής.. κάθε στιγμή."

Πήγαινε όπου η καρδιά σε πάει!

Susanna Tamaro

Trad. Lunapiena

ADDIO... PAUL NEWMAN

Paul Leonard Newman

Ο άνθρωπος με τα μάτια τ'ουρανού... και το όμορφο Χαμόγελο... ηθοποιός, σκηνοθέτης, παραγωγός έφυγε σε ηλικία 83 ετών.. Ας τον θυμηθούμε στο «Γλυκό Πουλί της Νιότης» στο «Ασημένιο Δισκοπότηρο»

στη «Λυσσασμένη Γάτα» πλάι στην Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ή στο «Ο Κόσμος είναι Δικός μου» στο «Άγριος σαν Θύελλα»

στο «Οι Δυο Ληστές» και «Το Κεντρί».

Ας τον θυμηθούμε ακόμα,

στις «Άγριες Μαργαρίτες» του Πούλιτζερ και στο «Ο Γυάλινος Κόσμος» του Τένεσι Ουίλιαμς

ή στην επανέκδοση του έργου του Θόρτον Γουάιλντερ, «Η Πόλη μας» και την τελευταία του ταινία, «Ο Δρόμος της Απώλειας».

Ας θυμηθούμε ακόμα την αγάπη του για τους αγώνες αυτοκινήτων που τον κράτησε κοντά της μέχρι την ηλικία των 70 χρόνων, «το πρώτο πράγμα στο οποίο ανακάλυψα ποτέ ότι είχα κάποια χάρη» είχε πει.

Το 1982 ίδρυσε με το συγγραφέα Α.Ε. Χότσνερ, την Newman's Own και ο Νιούμαν δωρίζει τα κέρδη σε φιλανθρωπίες. Έγραψαν μαζί το βιβλίο με τίτλο «Shameless Exploitation in Pursuit of the Common Good» («Αναίσχυντη Εκμετάλλευση σε Αναζήτηση του Κοινού Καλού») Συνιδρυτής της Hole in the Wall Gang Camp, μια καλοκαιρινή κατασκήνωση για παιδιά με σοβαρά προβλήματα υγείας στο Κονέκτικατ, που η ιδέα εξελίχθηκε σε μια αλυσίδα κατασκηνώσεων στις Η.Π.Α., την Ιρλανδία, τη Γαλλία και το Ισραήλ. Η κατασκήνωση φιλοξενεί 13.000 παιδιά το χρόνο εντελώς δωρεάν.

http://www.youtube.com/watch?v=-TIT0jDFC10

Μια ζωή χάρησε πλούσια το χαμόγελο...

και μας χαιρέτησε... στις 26 του Σεπτέμβρη.

ΑΝΤΙΟ ΠΩΛ ΜΙΟΥΜΑΝ

ΑΛΚΗΣΤΙΣ ΠΡΩΤΟΨΑΛΤΗ

http://www.youtube.com/watch?v=02sAvABiVXE

Σ'ΑΓΑΠΩ

Ψάχνω κάτι καινούριο να πω

να μην το ‘χω ξανακούσει ούτε κι εγώ

κάτι να σε εντυπωσιάσει.

Στον αέρα ένα σημάδι σου να πιάσει

ψάχνω κάτι καινούριο να πω

να μην το ΄χω ξανακούσειούτε κι εγώ.

****** Ψάχνω κάτι καινούριο να πω

να μην το ‘χω ξανακούσει ούτι κι εγώ

μα κολλάω και πάλι σ’ όλα εκείνα

που έλεγε γελώντας η Μελίνα.

Βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω

που είναι πάντα καινούριο κι απλό.

*********

Σ’ αγαπώ....

Σ’ αγαπώ για το τώρα, το πριν,

το μετά και το πάντα

Σ’ αγαπώ..

Η καρδιά μου τρελάθηκε

βαράει σαν ξεκούρδιστη μπάντα

Σ’ αγαπώ...

Θα με βρεις το πρωί

όταν όλα τα φώτα θα σβήσουν

Θα ‘μαι εδώ....

Κι όλα πάλι ξανά όπως τελειώνουν

έτσι θ’ αρχίσουν.

******

Ψάχνω κάτι καινούριο να πω

να μην το ‘χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.

Μα νομίζω τίποτα δεν μου ανήκει

τα κρατάει καλά κρυμμένα η Αλίκη.

Ψάχνω κάτι καινούριο να πω

να μην το’ χω ξανακούσει ούτε κι εγώ.

******

Ψάχνω κάτι καινούριο αλλά

τριγυρνώ συνεχώς στα παλιά.

Με τη βάρκα του Μάνου σ’ ένα κύμα

το Γαλάζιο του Οδυσσέα σ’ ένα ποίημα.

Βρήκα κάτι λοιπόν να σου πω

που είναι πάντα καινούριο κι απλό.

Σ’ Aγαπώ...

Άλκηστις Πρωτοψάλτη

********

TI AMO

Cerco di trovare qualcosa di nuovo a dire

che non lo avrei sentito nemmeno io

qualcosa che ti impressionasse

Cerco nell'aria un tuo segnalo

Cerco di trovare qualcosa di nuovo a dire

che non lo avrei sentito nemmeno io.

Cerco di trovare qualcosa di nuovo a dire

che non lo avrei sentito nemmeno io

che si assoccia a tutto quelo

che diceva sorridendo Melina.

**********

Ho trovato infine a dirti qualcosa

che è sempre semplice e nuovo.

Ti amo

per il presente, il passato il futuro e il sempre...

Ti amo

il mio cuore si e' impazzito

e suona come una banda smontata

Ti amo

Mi troverai al mattino

quando tutte le luce sarano spente

Sarò quà..

e tutto per ancora una volta

comincera' come si e' finito...

********

Cerco di trovare qualcosa di nuovo a dire

che non lo avrei sentito nemmeno io

Ma penso che niente non e mio

li tiene ben nascosti Alice.

Cerco di trovare qualcosa di nuovo a dire

che non lo avrei sentito nemmeno io

********

Cerco qualcosa di nuovo ma...

giro e rigiro alle cose vecchie

Con la barca di Manos sulle onde

e l'azzurro di Ulisse in un poema.

Ho trovato infine a dirti qualcosa

che e' sempre semplice e nuovo.

Ti AMO!

Alkistis Protopsalti

http://www.youtube.com/watch?v=4Xi-geW1Nx0

Η ΑΓΑΠΗ

L'Amore

L'Amore si coltiva nel giardino dell'Anima...

Fiorisce nella serra del Cuore...

offre il suo profumo a chi

ha la sensibilità di sentirlo...

il suo nettare dona la Vita

e guarisce le ferite del tempo...

*****

L'Amore è luce

e si rispecchia nel sorriso umano

Illumina il pensiero...

e chiarisce il sentimento

Solleccita la fantasia..

e fa nascere l'arte e la poesia..

Il suo calore riscalda il cuore..

e bruccia la falsità...

*******

Η ΑΓΑΠΗ

Η Αγάπη καλλιεργείται στο περιβόλι της ψυχής

και ανθίζει στο παρτέρι της καρδιάς

χαρίζει το άρωμά της,

σ'οποιον είναι ικανός να το αισθανθεί,

όπως το νέκταρ δωρίζει τη ζωή

και θεραπεύει τις πληγές του χρόνου.

***

Η Αγάπη είναι φώς που καθρεφτίζεται

σ'ένα ανθρώπινο χαμόγελο,

που φωτίζει τη σκέψη

και ξαστερώνει το συναίσθημα,

που ερεθίζει τη φαντασία

και γεννά τη τέχνη και τη ποίηση,

η θέρμη της ζεσταίνει τη καρδιά

και καίει την υποκρισία...

Lunapiena

VICTOR HUGO

ad..... A. Foucher

Quando due anime

infine si sono trovate,

si sono scoperte

compatibili e comlpementari,

hanno compreso di essere

fatte l'una per l'altra,

di essere, dunque, simili,

si stabilisce tra loro per sempre

un legame ardente e puro,

proprio come loro,

un legame che inizia sulla terra

e continua per sempre nei cieli...

E' questo l'amore che tu ispiri in me...

Victor Hugo

(1821)

***************

Στη... A. Foucher

Όταν δυο ψυχές τελικά συναντιώνται..

και ανακαλύπουν ότι ταιριάζουν,

ότι αλληλοσυμπληρώνονται,

και αντιλαμβάνονται ότι είναι φτιαγμένες

η μια για την άλλη,

ότι τελικά μοιάζουν..

αναπτύσσεται μεταξύ τους

μια καθαρή και φλογερή σχέση

όπως ακριβώς είναι και όι ίδιες,

μια σχέση που αρχίζει στη γη

και συνεχίζεται για πάντα.. στους ουρανούς!

Αυτή είναι η Αγάπη πουεσύ εμπνέεις σε μένα..

Victor Hugo

Trad. Lunapiena

HERMANN HESSE

Perché Ti Amo

Perché ti amo, di notte son venuto da te

così impetuoso e titubante

e tu non mi potrai più dimenticare

l'anima tua son venuto a rubare.

Ora lei è mia del tutto mi appartiene

nel male e nel bene,

dal mio impetuoso e ardito amare

nessun angelo ti potrà salvare.

Hermann Hesse

******

Επειδή Σ'αγαπώ

Επειδή σ'αγαπώ την νύχτα ήλθα κοντά σου,

ορμητικός και διστακτικός

κι εσύ δεν θα μπορέσεις πιά να με ξεχάσεις..

ήλθα για να σου κλέψωτην καρδιά...

Τώρα πιά είναι δική μου, ολόκληρη μου ανήκει

στο καλό και στο κακό..

Από την ορμητική και φλογερή μου αγάπη

κανείς άγγελος δεν θα μπορέσει πιά

για να σε σώσει...

Hermann Hesse

Trad. Lunapiena

HERMANN HESSE

CANZONE D'AMORE

Per dire cos'hai fatto Di me,

non ho parole.

Cerco solo la notte

Fuggo davanti al sole.

La notte mi par d'oro

Più di ogni sole al mondo,

Sogno allora una bella Donna

dal capo biondo.

Sogno le dolci cose

Che il tuo sguardo annunciava,

Remoto paradiso

Di canti risuonava.

Guardo a lungo la notte

E una nube veloce

- Per dire cos'hai fatto Di me,

non ho voce.

HERMANN HESSE

*****

Της Aγάπης το Τραγούδι

Δεν βρίσκω λέξειςγια να σου πώ..

τι έκανες σε μένα..

Ψάχνω μόνο την νύχτα

Δραπετεύω από το φως..

Η νύχτα χρυσάφι μου μοιάζει

και λάμπει σαν τον ήλιο

και τότε ονειρεύομαι

μια όμορφη ξανθιά γυναίκα.

Ονειρεύομαι τη γλύκα

που αναδύει το βλέμμα σου

Απόηχο του τραγουδιού

ενός αρχαίου παραδείσου.

Κοιτάζω αδιάκοπα την νύχτα

και ένα σύννεφο που τρέχει..

Δεν έχω πιά φωνή για να σου πω

τι έκανες σε μένα...

Hermann Hesse

Trad. Lunapiena

TIZIANO VECELLIO

Εγκαινιάζεται αύριο Τετάρτη 24 Σεπτέμβρη

και θα διαρκέσει μέχρι 20 Δεκεμβρίου,

στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ιταλίας στην Ελλάδα η έκθεση:

«Από τον Tiziano στον Pietro da Cortona:

το Ιερό, ο Μύθος, η Ποίηση...»

η οποία πραγματοποιείται με την ευκαιρία της επίσημης επίσκεψης του Προέδρου της Ιταλικής Δημοκρατίας κ. Giorgio Napolitano στην Ελλάδα. Όπως αναφέρει ο Καθηγητής Giovanni Morello στο εισαγωγικό κείμενο του καταλόγου της έκθεσης: «Ο Τιτσιάνο Βετσέλιο, που συνήθως αναφέρεται μόνο με το μικρό του όνομα,γεννήθηκε σε μια οικογένεια ευγενών στο Πιέβε ντι Καντόρε, ανάμεσα στο 1488 και 1490, και πέθανε στη Βενετία στις 27 Αυγούστου 1576.Η μακρόχρονη ζωή του τού επέτρεψε να διατρέξει όλες τις φάσειςτης ζωγραφικής του 16ου αιώνα, από την Αναγέννηση στο Μανιερισμό και παραπέρα. Αφού εκπαιδεύτηκε στο εργαστήρι του Τζιοβάνι Μπελίνι, και κατόπιν σ’ εκείνο του αδελφού του Τζεντίλε,αποφάσισε να συνεργαστεί με τον Τζορτζόνε,έναν από τους πιο σύγχρονους ζωγράφους που δραστηριοποιούνταν τότε στη Βενετία. Με τα πρώτα νεανικά του έργα – που θυμίζουν τη διδασκαλία του Τζορτζόνε και με τα έργα του οποίου συχνά συγχέονται – ο Τιτσιάνο απέκτησε αμέσως μίαν αναγνωρίσιμη ζωγραφική γραμματική,που απομακρύνεται τόσο από τον “λυρικά ονειρεμένο κόσμο του Τζορτζόνε” (Valcanover 1978, 87) όσο και από την “στεγνή, ωμή και επιτηδευμένη τεχνοτροπία” του Τζιοβάνι Μπελίνι..».

Το ΚΑΛΕΣΜΑ... του ΓΛΑΡΟΥ

"Μακριά εκεί στο ηλιόφωτο,

βρίσκονται οι υψηλότερες προσδοκίες μου...

Ίσως να μην μπορέσω να τις αγγίξω ποτέ,

μπορώ όμως να κοιτάζω ψηλά

και να βλέπω την ομορφιά τους,

να πιστεύω σ' αυτές

και να προσπαθώ να τις φτάσω...

Louisa May Alcott

***

«Η αγάπη δεν συνίσταται

στο να κοιτάμε ο ένας τον άλλον,

αλλά στο να κοιτάμε και οι δύο

προς την ίδια κατεύθυνση»

Antoine de Saint Exupèry

***

γιατί:...

"Σημασία δεν έχει που βρίσκεται το κορμί,

αλλά που ταξιδεύει η ψυχή"

ΣΩΚΡΑΤΗΣ

***

Έλα να πετάξουμε και να Σκεφτούμε Μαζί...

είναι σπουδαία Ανακάλυψη... γιατί:

«Ανακάλυψη είναι να δεις κάτι

που όλοι βλέπουν

και να σκεφτείς κάτι

που κανένας δεν είχε σκεφτεί»

Albert Szent-Gyorgyi

********

Κ Α Λ Η Μ Ε Ρ Α σε ΟΛΟΥΣ...

Μελαγχολία του Σεπτέμβρη...

Malinconia di Settembre

Una nuvola vestita di grigio

alla perpetua ricerca della profondità del cielo,

seguiva il cammino del sole

ma si è persa nel buio della notte,

spinta dal desiderio del vento.

"La via è unica ed identica

in sù e in giù dell'esistenza"

nella ricerca della verità,

"il fuoco è sempre vivente"

dentro nel sole o in un fulmine della notte.

L'armonia si raggiunge nelle stradine

del dialogo dei contrasti

tra la tensione delle corde di una chittara

silenzio, suono e gridi, pausa, passi e corsa,

il ritmo di musica che accompagna la danza.

"La natura ama nascondersi"

nel seme di un fiore,

passa tra le foglie verdi di primavera

nel giallastro di una foglia cadente,

tra sorrisi e lacrime,

come l'acqua nel fiume.

Malinconia di Settembre

spenta la luce dell'allegria d'estate

assetata è la terra, triste è il vento,

le onde portano la rabbia del mare,

il gabbiano continua il suo volo solitario.

Lunapiena

*********

Μελαγχολία του Σεπτέμβρη

Ένα σύννεφο ντύθηκε γκρίζο

ψάχνοντας στ'ουρανού το βάθος

ακολουθώντας το μονοπάτι του ήλιου,

αλλά χάθηκε.... απόψε

μες στης νύχτας ο σκοτάδι...

το πήρε του ανέμου η επιθυμία!

Eνας λένε πως είναι ο δρόμος

-δυό βήματα μπρος και ένα πίσω-

στην αναζήτηση της αλήθειας...

αλλά η φωτιά για πάντα θα ζει

στον ήλιο και στο κεραυνό της νύχτας!

Την αρμονία αν θες να φτάσεις..

πάρε το μονοπάτι που οδηγεί

στον αιώνιο διάλογο των αντιθέτων.

Απ'τις τεντωμένες χορδές μιας κιθάρας,

που σπάνε την σιωπή... άκου...

ήχος και κραυγή.. και πάλι σιωπή,

έτσι είν' ο ρυθμός της μουσικής

που ο χορός ακολουθεί...

άλλοτε με βήματα αργά..

κι έπειτα με στροβιλίσματα στον αέρα!

Κι η φύση αρέσκεται να κρύβεται

στου λουλουδιού το σπόρο..

και να διαβαίνει.. χαμογελώντας

απ'το πράσινο της άνοιξης κλωνάρι

στο κιτρινισμένο φύλλο του Σεπτέμβρη..

ανάμεσα από χαμόγελα και δάκρυ όπως κυλλάει το νερό στο ποτάμι...

Μελαγχολία του Σεπτέμβρη...

χαμήλωσαν τα έντονα φώτα

του καλοκαιριού που ξελογιάζει,

διψασμένη είναι πιά η γή..

θλιμμένο και του αγέρα το χάδι..

τα κύματα μεταφέρουν στη πλάτη τους,

της θάλασσας την οργή..

άλλά, ένας γλάρος πάντα συνεχίζει

μοναχικός.. το πεταγμά του.

Lunapiena

ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΚΛΑΜΜΑ...

QUEL PIANTO

I lupi scappano

con la vista del fuoco

chi ha detto che sono violenti?

Tra le fiamme accese

di una guerra ingiusta,

le idee non vivono...

son da tempo scordate.

Quel pianto disperato

di un bambino ferito,

dall'arma di un dichiarato "amico"

...mi ha fatto pensare,

per ancora una volta,

che la speranza vive...

tra lacrime e singhiozzi.

***********

Εκείνος ο λυγμός

Οι λύκοι δραπετεύουν

όταν αντικρίσουν την φωτιά

ποιός είπε πως είναι βίαιοι?

Στις αναμένες φλόγες ένος άδικου πολέμου

δεν ζούν οι ιδέες... έχουν απο καιρό ξεχαστεί.

Εκείνος ο λυγμός απελπισίας

ενός παιδιού τραυματισμένου,

απο το όπλο εκείνου που δήλωνε "φίλος"

....μ'εκανε ν'αναλογιστώ και πάλι,

πως η ελπίδα επιβιώνει

μές από κλάμματα και στεναγμούς.

Lunapiena

Η ΑΓΑΠΗ...

L'AMORE

L'amore miο carο...

NON è mai difficile...

è vento che travolge

e ti fa volare in alto

è luce che illumina

e ti mostra il volto della felicità..

è bellezza che sorride

e richiama speranza

è natura che abbraccia

e regala fiducia

è Vita che brama

la gioia dell'essere...

è canto che avvolge l'anima

e la porta sul cielo.

*****

L'amore miο carο... Non sopporta il dolore...

è balsamo che cura le nostre ferite del cuore

è il fiore del Maggio che profuma l'esistenza

è nettare di Vita che sà di immortalità

è l'ambrosia per le anime gentili e sensibili

è l'ostia del perdono che regala serenità

è vino che ubbriaca con dolcezza lo spirito.

******

L'amore miο carο... Non si ferma mai...

è gabbiano che cerca l'azzurro del cielo

è aquilla che vola verso la cima del mondo

è fiume che scorre verso l'aperto del mare

è oceano che ospita nel suo grebo la Vita

è farfala che gioca il nascodiglio con il fiore

è aria invisibile che riempie l'atmosfera del cuore.

******

L'amore miο carο.. NON ti tradisce mai...

Non sa tradire perchè

non appartiene a nessuno

Non si prigiona mai..

tra le mura di un cuore

Non si fa pregare..

perchè viene inaspettata

come un sorriso... come una carezza...

come l'alba del sole

dopo una lunga notte d'attesa

è un regalo divino

senza prettendere un ricambio.

*******

L'amore miο carο...

NON firma contratti di fedeltà...

Non ama la dipendenza

e Non sopporta accordi..

Non si può chiudere a chiave

nell'armadio dei ricordi

Non ama la debolezza delle false parole

rispecchia il sogno.. respira la sincerità..

come la notte stellata

senza le nuvole dell'illusione

è la meta del cuore che cerca l'immensità.

Lunapiena

23-3-2006

********

Η ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη καλέ μου.. δεν είναι δύσκολη ποτέ..

Άνεμος είναι που σ'αγκαλιάζει

και σε μεταφέρει ψηλά

Είναι φως που φωτίζει

το πρόσωπο της ευτυχίας..

Είν'ομορφιά που χαμογελά

και καλεί την ελπίδα..

Είναι η φύση που η αγκαλιά της

χαρίζει εμπιστοσύνη..,

Ζωή είναι που δονεί

την χαρά της ύπαρξής μας...

Τραγούδι είναι π'αγκαλιάζει την ψυχή

και στ'άστρα την πάει...

*******

Η Αγάπη καλέ μου... δεν ανέχεται τον πόνο.

Βάλσαμο είναι που γιατρεύει

της καρδιάς τις πληγές..

Είναι το λουλούδι του Μαγιού

π'αρωματίζει την ύπαρξη..

Νέκταρ είναι της ζωής που χαρίζει αθανασία..

γλυκειά αμβροσία για τις ευαίσθητες,

κι ευγενικές ψυχές..

Είναι συγνώμης πρόσφορο

που την γαλήνη δίνει..

και οίνος ιερός που σε μεθά

με του πνεύματος την χάρη.

*******

Η Αγάπη καλέ μου.. δεν σταματά ποτέ..

Είναι γλάρος που εξερευνά τ'ουρανού το γαλάζιο..

Αετός είναι και πετά στις κορυφές του κόσμου..

Ποτάμι είναι που κυλά στης θάλασσας τα πλάτη..

και ωκεανός που δέχεται την μήτρα της ζωής.

Μια πεταλούδα που με τα άνθη

θέλει να παίζει κρυφτούλι..

Αόρατος άνεμος που ανανεώνει

της καρδιάς τον αέρα.

********

Η Αγάπη καλέ μου, δεν σε προδίδει ποτέ

γιατί δεν ξέρει ν'απατά,

γιατί δεν έγινε να ανήκει σε κανένα,

ούτε περιορίζεται στα τείχη μιας καρδιάς..

δεν δέχεται παρακάλια..

γιατί φτάνει πάντα απρόσκλητη,

όπως ένα χαμόγελο... σαν ένα χάδι....

όπως του Ήλιου η αυγή,

μετά από μια νύχτα προσμονής..

Ουράνιο είναι χάρισμα..

που αντάλλαγμα δεν προσδοκά.

*******

Η Αγάπη καλέ μου..

δεν υπογράφει πίστης συμφωνητικά,

δεν αντέχει την εξάρτηση

και δεν ανέχεται συμβιβασμούς.

Ούτε κλειδώνεται ποτέ

στο χρονοντούλαπο της μνήμης.

Δεν αρέσκεται στη πεζότητα

των ψεύτικων υποσχέσεων

το όνειρο αντανακλά...

και την ειλικρίνεια αναπνέει

όπως μια έναστρη νύχτα..

χωρίς τα σύννεφα της αυταπάτης

Είναι ο στόχος μιας καρδιάς

που θέλει ελεύθερη να πετάει.

Lunapiena

ΘΑ΄ΘΕΛΑ...

VORREI

Vorrei rubare il sole

in una giornata grigia.

Cosi nessuno non mi chiamerà,

e non mi considerà.. mai

una ladra della luce.

Vorrei vivere sopra le nuvole

la pioggia si confonderà

con le mie lacrime

ed il vento nasconderà

il mio triste respiro.

Vorrei vivere ancora per conoscere

la persona che potrà distinguere

le mie lacrime dalle gocce di pioggia

e sentirà il mio respiro nel vento.

Vorrei rubare la felicità

per una giornata solo

Voglio vivere però

Una vita per l'Amore.

Lunapiena

12-9-2003

*********

ΘΑ 'ΘΕΛΑ

Να κλέψω θα 'θελα τον ήλιο,

μιας φθινοπωρινής μελαγχολικής μέρας,

έτσι κανείς δεν θα με πει

ούτε ποτέ θα με δικάσει

σαν κλέφτρα του φωτός.

Θα 'θελα να ζήσω πάνω απ'τα σύννεφα

να συγχέεται έτσι η βροχή με τα δακρυά μου

κι ο άνεμος να κρύψει τη θλιμμένη μου ανάσα.

Θα 'θελα να ζήσω ακόμα

για να γνωρίσω τον άνθρωπο

που θα μπορέσει να διακρίνει τα δακρυά μου

απ'τις σταγόνες της βροχής

και θα καταφέρει να ξεχωρίσει

την ανάσα μου απ'τον άνεμο.

Θα'θελα να κλέψω την ευτυχία

για μια μονάχα μέρα.

Όμως θέλω να ζήσω

μια ζωή αφιερωμένη στην Αγάπη.

Lunapiena

ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ: ΕΛΕΝΗ

ΕΛΕΝΗ

ΤΕΥΚΡΟΣ … ες γην εναλίαν Κύπρον ου μ’ εθέσπισεν οικείν Απόλλων, όνομα νησιωτικόν Σαλαμίνα θέμενον της εκεί χάριν πάτρας....

ΕΛΕΝΗ: Ουκ ήλθον ες γην Τρωάδ’ , αλλ’ είδωλον ήν.

ΑΓΓΕΛΟΣ: Τι φής; Νεφέλης άρ’ άλλως είχομεν πόνους πέρι;

ΕΥΡΙΠΙΔΗΣ, ΕΛΕΝΗ

“Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε

να κοιμηθείς στις Πλάτρες”.

Αηδόνι ντροπαλό, μες στον ανασασμό των φύλλων,

σύ που δωρίζεις τη μουσική δροσιά του δάσους,

στα χωρισμένα σώματα και στις ψυχές

αυτών που ξέρουν, πως δε θα γυρίσουν.

Τυφλή φωνή, που ψηλαφείς

μέσα στη νυχτωμένη μνήμη

βήματα και χειρονομίες

δε θα τολμούσα να πω φιλήματα

και το πικρό τρικύμισμα της ξαγριεμένης σκλάβας.

“Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε να κοιμηθείς στις Πλάτρες”.

Ποιες είναι οι Πλάτρες;

Ποιος το γνωρίζει τούτο το νησί;

Έζησα τη ζωή μου ακούγοντας

ονόματα πρωτάκουστα:

καινούργιους τόπους, καινούργιες τρέλες

των ανθρώπων ή των θεών.

η μοίρα μου που κυματίζει

ανάμεσα στο στερνό σπαθί ενός Αίαντα

και μιαν άλλη Σαλαμίνα

μ’ έφερε εδώ σ’ αυτό το γυρογιάλι.

Το φεγγάρι βγήκε απ’ το πέλαγο σαν Αφροδίτη.

σκέπασε τ’ άστρα του Τοξότη,

τώρα πάει να‘βρει την καρδιά του Σκορπιού..

κι όλα τ’ αλλάζει.

Πού είναι η αλήθεια;

Ήμουν κι εγώ στον πόλεμο τοξότης

το ριζικό μου, ενός ανθρώπου που ξαστόχησε. Αηδόνι ποιητάρη,

σαν και μια τέτοια νύχτα

στ’ ακροθαλάσσι του Πρωτέα

σ’ άκουσαν οι σκλάβες Σπαρτιάτισσες

κι έσυραν το θρήνο,

κι ανάμεσό τους-ποιος θα το ‘λεγε-

η Ελένη!

Αυτή που κυνηγούσαμε χρόνια στο Σκάμαντρο.

Ήταν εκεί, στα χείλια της ερήμου,

την άγγιξα, μου μίλησε:

“Δεν είν’ αλήθεια, δεν είν’ αλήθεια” φώναζε.

“Δεν μπήκα στο γαλαζόπλωρο καράβι.

Ποτέ δεν πάτησα την αντρειωμένη Τροία”.

Με το βαθύ στηθόδεσμο, τον ήλιο στα μαλλιά,

κι αυτό το ανάστημα, ίσκιοι και χαμόγελα παντού..

στους ώμους, στους μηρούς, στα γόνατα

ζωντανό δέρμα..

και τα μάτια με τα μεγάλα βλέφαρα,

ήταν εκεί, στην όχθη ενός Δέλτα.

Και στην Τροία;

Τίποτε στην Τροία - ένα είδωλο.

Έτσι το θέλαν οι θεοί.

Κι ο Πάρης, μ’ έναν ίσκιο πλάγιαζε

σα να ήταν πλάσμα ατόφιο

κι εμείς σφαζόμασταν,

για την Ελένη δέκα χρόνια .

Μεγάλος πόνος είχε πέσει στην Ελλάδα.

Τόσα κορμιά ριγμένα

στα σαγόνια της θάλασσας

στα σαγόνια της γης

τόσες ψυχές δοσμένες στις μυλόπετρες,

σαν το σιτάρι.

Κι οι ποταμοί φουσκώναν μες στη λάσπη το αίμα

για ένα λινό κυμάτισμα για μια νεφέλη,

μιας πεταλούδας τίναγμα,

το πούπουλο ενός κύκνου,

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη.

Κι ο αδερφός μου;

Αηδόνι, αηδόνι, αηδόνι,

τ’είναι θεός; τι μη θεός; και τι τ’ ανάμεσό τους;

“Τ’ αηδόνια δε σ’ αφήνουνε

να κοιμηθείς στις Πλάτρες”.

Δακρυσμένο πουλί,

στην Κύπρο τη θαλασσοφίλητη

που έταξαν για να μου θυμίζει την πατρίδα,

άραξα μοναχός μ’ αυτό το παραμύθι,

αν είναι αλήθεια.. πως αυτό είναι παραμύθι,

αν είναι αλήθεια πως οι άνθρωποι

δε θα ξαναπιάσουν τον παλιό δόλο των θεών

αν είναι αλήθεια πως κάποιος άλλος Τεύκρος,

ύστερα από χρόνια,

ή κάποιος Αίαντας ή Πρίαμος ή Εκάβη

ή κάποιος άγνωστος, ανώνυμος που ωστόσο

είδε ένα Σκάμαντρο να ξεχειλάει κουφάρια,

δεν το ‘χει μες στη μοίρα του ν’ ακούσει

μαντατοφόρους που έρχουνται να πούνε,

πως τόσος πόνος, τόση ζωή πήγαν στην άβυσσο

για ένα πουκάμισο αδειανό, για μιαν Ελένη. Γιώργος Σεφέρης