Η Αγάπη καλέ μου.. δεν είναι δύσκολη ποτέ..
Σαν Άνεμος.. σ’αγκαλιάζει και σε πάει ψηλά.
Σαν της αυγής το Φως.. που διώχνει το σκοτάδι.
Της ομορφιάς χαμόγελο.. ελπίδας κάλεσμα..
της Φύσης γέννα... εμπιστοσύνης αγκαλιά.
Ζωή είναι.. που την δύναμη της ύπαρξης χαρίζει.
Τραγούδι είναι της ψυχής.. χορός των άστρων.
Η Αγάπη καλέ μου… δεν ανέχεται τον πόνο.
Βάλσαμο είναι... που τις πληγές γιατρεύει.
Είν' το λουλούδι του Μαγιού.. της άνοιξης το άρωμα.
Νέκταρ είναι της ζωής... αθανασίας γεύση..
και Αμβροσία για τις ευαίσθητες, ευγενικές καρδιές..
Συγνώμης πρόσφορο... ευγνωμοσύνης δώρο...
Οίνος θεϊκός... νου και καρδιά μεθά...
Η Αγάπη καλέ μου.. δεν σταματά ποτέ..
Γλάρος λευκός που χάνεται στ’ουρανού το γαλάζιο.
Αητός που κατακτά... τις κορυφές του κόσμου.
Ποτάμι είναι που κυλά... στης θάλασσας τα βάθη.
Ωκεανός που προστατεύει... την μήτρα της ζωής...
Όμορφη Πεταλούδα που τ'ανθη ζευγαρώνει...
Αόρατος άνεμος... της καρδιάς η ανάσα.
Η Αγάπη καλέ μου, δεν σε προδίδει ποτέ...
δεν ξέρει ν’απατά... δεν γεννήθηκε ν ανήκει σε κανένα,
ούτε φυλακίζεται.. μέσα στα τείχη μιας καρδιάς,
δεν δέχεται παρακάλια.. απρόσκλητη πάντα φτάνει..
σαν ένα χαμόγελο… σαν ένα χάδι….
Όπως η αυγή του Ήλιου.. διώχνει τ'αστέρια
Ουράνιο χάρισμα.. που αντάλλαγμα δεν προσδοκά.
Η Αγάπη καλέ μου.. δεν υπογράφει πίστης συμφωνητικά
δεν αντέχει την εξάρτηση και δεν ανέχεται συμβιβασμούς.
Ούτε κλειδώνεται... στο χρονοντούλαπο της μνήμης.
Δεν αρέσκεται... στη πεζότητα των ψεύτικων υποσχέσεων
αντανακλά το όνειρο… στην ειλικρίνεια αναπνέει
όπως μια έναστρη νύχτα.. χωρίς τα σύννεφα της αυταπάτης.
Είναι ο στόχος μιας καρδιάς.. π'αναζητά ελευθερία.
Lunapiena (2007)
^
L’AMORE
L’amore miο carο… NON è mai difficile…
è vento che travolge e ti fa volare in alto
è luce che illumina
e ti mostra il volto della felicità..
è bellezza che sorride e ricchiama speranza
è natura che abbraccia e regala fiducia
è Vita che brama la gioia dell’essere…
è canto che avvolge l’anima e la porta sul cielo.
L’amore miο carο… NON sopporta il dolore…
è balsamo che cura le nostre ferite del cuore
è il fiore del Maggio che profuma l’esistenza
è nettare di Vita.. che sà di immortalità
è l’ambrosia.. per le anime gentili e sensibili
è l’ostia del perdono che regala serenità
è vino che ubbriaca con dolcezza lo spirito.
L’amore miο carο… NON si ferma mai…
è gabbiano che cerca l’azzurro del cielo
è aquilla che vola verso la cima del mondo
è fiume che scorre verso l’aperto del mare
è oceano che ospita nel suo grebo la Vita
è farfalla che gioca il nascodiglio con il fiore
è aria invisibile che riempie l’atmosfera del cuore.
L’amore miο carο… NON ti tradisce mai…
Non sa tradire perchè non appartiene a nessuno
Non si prigiona mai.. tra le mura di un cuore
Non si fa pregare.. perchè viene inaspettata
come un sorriso… come una carezza…
come l’alba del sole dopo una lunga notte d’attesa
è un regalo divino senza prettendere un ricambio.
L’amore miο carο… NON firma contratti di fedeltà…
Non ama la dipendenza e Non sopporta accordi
Non si può chiudere a chiave nell’armadio dei ricordi
Non ama la debolezza delle false parole
rispecchia il sogno… respira la sincerità…
come la notte stellata senza le nuvole dell’illusione
è la meta del cuore.. che cerca l’immensità…
Lunapiena (2007)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ευχαριστώ για την επίσκεψη.
Grazie per la tua Gentilezza.
Lunapiena