ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΙΚΕΛΙΑΝΟΣ:Ο ΔΙΘΥΡΑΜΒΟΣ ΤΟΥ ΡΟΔΟΥ

ΟΡΦΕΑΣ 
Είπα, κανείς μη, μ’ ακλουθήσει, 
μ ό ν ο ς... θα πάω, 
κι αν θα γυρίσω, πάλι μόνος. 
Μ’ αν δεν ξανάρθω πίσω, 
τ’ όνομά μου σας δίνω
κι Ορφανούς σας λέω,
για ν α σ τ ε... στη μοναξιά,
που θάρθει, α ν τ α μ ω μ έ ν ο ι,
Σαν τα π α ι δ ι ά... που εχάσανε
πατέρα φτωχό, κι ωσάν βραδιάσει,
σμίγουν όλα τριγύρα απ’ τη φωτιά βουβά,
κι ο νους τους, καρφωμένος
ακόμα στην αχνάδα του νεκρού τους,
κοιτάει και μεγαλώνει βαθιά του
ό,τι τους άφηκε: εν’ α λ έ τ ρ ι,
λίγες φούχτες σταριού,
δυο ξύλα ακόμα για τη γωνιά.
Κι ο πόνος, αγάλι- αγάλι.

Ξάφνου υψώνεται μπροστά τους,
Πιάνει τ’ αλέτρι σα ζευγάς,
το στάρι σάμπως σποριάς
το συντηρνάει, και λέει:
Όλη τη γη μ’ αυτά... να οργώσω
θέλω να σπείρω... όλο τον κόσμο
απ’ άκρη σ’ άκρη,
να φάει με μας... φτωχολογιά,
ποτέ της... που δε γνώρισε μάνα
...ουδέ πατέρα,
Φτάνει.. η φ ω τ ι ά.. να κάψει
λίγο ακόμα στο σπίτι,
κι ο νεκρός μας να μη λήψει
π ο τ έ... απ’ ανάμεσά μας.

Και τα πλούτη του κόσμου,
τα όπλα, οι δόξες,
τα χρυσά του παλάτια,
όλα τους φαίνονται παιχνίδι
μπρος στ’ άλετρι, το στάρι
και τη φλόγα,
του άγιου νεκρού κληρονομιά,
που 'ναι ίσως
ψωμί δε φτάνουν σήμερα να δώσουν
στα ορφανά του, στου πόνου τους
τα μάτια γιγαντώνονται,
κι αύριο, λες, θα θ ρ έ ψ ο υ ν
...την πείνα ενός λαού.

Όμοια θε νάναι λίγον καιρό
κι η ορφάνια σας, αν φύγω.
Μα η μυστική κ λ η ρ ο ν ο μ ι ά,
που αφήνω σε σας... είν’ άλλη,
κι... άλλη στράτα ο νους σας
θα πάρει σύντομα απ’ αυτή
μ’ α κ ο ύ τ ε;

......................

Άγγελος Σικελιανός
απόσπασμα από το...
 "Ο Διθύραμβος του Ρόδου"