Δίχως Πυξίδα...

Senza la Sua Bussola

Geloso era il mare,

e con l'incanto delle sue onde

ha rubato l'amore..

e la mia piccola barca a vela

senza più la sua bussola

naviga sola...

*****

Come il triste canto delle sirene

l'eco del mio ricchiamo

accarezza le onde

e la pioggia delle mie lacrime

si perde nel sale del mare.

E' seccata la mia rosa...

*****

Gabbiani che volano in cielo

amici fedeli nel tempo

le tue parole d'amore.

Spenta la luce del faro

e triste il sorriso della Luna

che non conosce l'oblio.

***********

Δίχως Πυξίδα

Ζήλεψε απόψε η θάλασσα

και με την γοητεία των κυμάτων

ξελόγιασε την αγάπη..

κι έμεινε η βάρκα μου δίχως πυξίδα,

ν'αρμενίζει μονάχη στ'ανοιχτά..

*****

Σαν θλιμμένο τραγούδι σειρήνων

αντιλαλεί το κάλεσμά μου..

χαϊδεύοντας τα κύματα..

και των δακρύων μου η βροχή

χάνεται στην αλμύρα του βυθού.

Ξεράθηκε και το τριαντάφυλλο...

*****

Σαν γλάροι που παίζουν στον αέρα

έμπιστοι σύντροφοι του χρόνου,

τα λόγια της αγάπης σου.

Έσβησε του φάρου το καντήλι,

θλιμμένο το χαμόγελο του φεγγαριού

που δεν εγνώρισε ποτέ την λησμονιά.

Lunapiena