Ingeborg Bachmann

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ δεν κηρύσσεται πιά…. συνεχίζεται
Το α ν ή κ ο υ σ τ ο... έγινε πλέον καθημερινότητα.
Ο Η ρ ω α ς... μένει μακρυά από τα στρατόπεδα.
Ο α δ ύ ν α μ ο ς.. μεταφέρθηκε 
στις π ύ ρ ι ν ε ς ζώνες... του πολέμου.
Σ τ ο λ ή του σήμερα... έγινε η Υ π ο μ ο ν ή
και Μ ε τ ά λ λ ι ο... το μίζερο αστέρι της Ε λ π ί δ α ς
καρφιτσωμένο... κατ’ευθείαν π ά ν ω στη καρδιά.
Απονέμεται όταν… για λίγο δεν συμβαίνει τίποτα
όταν η διατυμπανισμένη φ ω τ ι ά των όπλων σ ι ω π ά..
όταν.. ο εχθρός γίνεται α ό ρ α τ ο ς...
και η σ κ ι ά.. απ’τον φόβο νέου βομβαρδισμού
σ κ ο τ ε ι ν ι ά ζ ε ι.. τον ουρανό.
Απονέμεται… για την συνειδητή λ ι π ο τ α ξ ί α
για την τιμή... υπέρ του φιλικού συνασπισμού
για την προδοσία... μυστικών ντροπής και αισχύνης
και την αθέτηση….. των προσταγών.